Η Έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η φεντεραλιστική στιγμή της Ευρώπης

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένα άπαξ διαμορφωθέν θεσμικό οικοδόμημα, αλλά η θεσμική αποτύπωση μιας μακράς διαδικασίας ευρωπαϊκής ενοποίησης, ενοποίησης όλων των κρατών – μελών. Αυτή η διαδικασία σπάνια γνωρίζει στιγμές ιστορικής πύκνωσης και πολιτικής προωθητικότητας, όπως αυτή που συνέβη στην πρόσφατη έκτακτη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. 

Επιχειρώντας να συνοψίσει κάποιος τα πυκνά γεγονότα, δε μπορεί παρά να σταθεί στην ταχύτητα της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την έκτακτη σύνοδό του. 

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι ένα από τα κεντρικότερα θεσμικά όργανα της ΕΕ, αλλά συνέρχεται μόνο δύο φορές σε ετήσια βάση. Αυτή τη φορά, όμως, το Συμβούλιο κινήθηκε αποφασιστικά και ταχύτατα, λόγω της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στο έδαφος της Ουκρανίας και της δέσμης προβλημάτων που εγείρει και στον ευρωπαϊκό περίγυρό του.

Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίστηκε το έκτο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δόθηκε ξεκάθαρη εντολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μελετήσει προτάσεις αποσύνδεσης των τιμών φυσικού αερίου από την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, καταγράφηκε κοινός προβληματισμός για τον εγκλωβισμό στην Ουκρανία σιτηρών συνολικής αξίας άνω των είκοσι εκατομμυρίων τόνων, καθώς και συζητήθηκε το «RePower eu». Αυτό ήρθε να εκφράσει έναν, σχεδόν πρωτόγνωρο, δυναμισμό προκειμένου για τη δυνατότητα αξιοποίησης αδιάθετων πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης, με σκοπό την χρηματοδότηση της πράσινης ενεργειακής κρίσης.

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε τους ομολόγους του για την έξαρση της τουρκικής επιθετικότητας, όπως αυτή εκδηλώνεται τις τελευταίες εβδομάδες. Και ζήτησε -εφόσον η Τουρκία επιμείνει σε αυτή την παράλογη, παράνομη, ανιστόρητη και απάδουσα από τη διεθνή τάξη τακτική – να συζητηθεί ξανά το θέμα στο τακτικό Συμβούλιο Κορυφής τον Ιούνιο, προκειμένου να υπάρξει ρητή και ξεκάθαρη καταδίκη της Τουρκίας στα συμπεράσματά του. 

Η ΕΕ κινήθηκε, λοιπόν, πάνω στις ράγες του ευρωπαϊκού ομοσπονδισμού και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Ευρωπαίος και Ευρωπαϊστής, άδραξε την ευκαιρία για την αποτελεσματικότερη προώθηση των εθνικών δικαίων.  

Ως πολιτική απόρροια αυτής της κινητικότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη νοούνται οι δηλώσεις, στις οποίες προέβησαν Ευρωπαίοι εταίροι μας και με τις οποίες αποδοκιμάσθηκαν ανοιχτά και απερίφραστα η αλαζονεία και η προκλητικότητα των Τούρκων. Ακόμη και ο Γερμανός Καγκελάριος και ο Γάλλος Προέδρος εξέφρασαν με κατηγορηματικότητα την αποστασιοποίησή τους από τον Ταγίπ Ερντογάν και την Τουρκία συνολικά.

Η ΕΕ κινείται, κατά το μάλλον ή ήττον, επί τη βάσει του λειτουργιστικού μοντέλου, ενός υποδείγματος που απαιτεί χρόνο και προτάσσει τομεακές συνεννοήσεις. Στην πρόσφατη, όμως, κρίση ακολούθησε το φεντεραλιστικό μοντέλο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φάνηκε να το αντιλαμβάνεται άμεσα, αν κρίνουμε με βάση τα ευνοϊκά για την χώρα μας αποτελέσματα.