Βιετνάμ: Το κορίτσι της βόμβας Ναπάλμ – 50 χρόνια μετά αποκαλύπτει τη ζωή της

Στις 8 Ιουνίου 1972, ένα αεροπλάνο του Νοτίου Βιετνάμ έριξε κατά λάθος το φλεγόμενο ναπάλμ του στα δικά του στρατεύματα και στους πολίτες. 

Η εννιάχρονη Παν Τι Κιμ Πουκ έτρεξε γυμνή και ουρλιάζοντας καθώς το ναπάλμ έκαιγε το σώμα της σε μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες όλων των εποχών.

Σαν σήμερα πριν από πενήντα χρόνια, ένα εννιάχρονο κορίτσι έπαιζε χαρούμενα με τα ξαδέρφια της σε μια αυλή του ναού, καθώς αεροπλάνα πετούσαν πάνω από το κεφάλι φορτωμένα με θανατηφόρα χημικά όπλα .

Η Κιμ Πουκ  δεν ήξερε ότι λίγες στιγμές αργότερα θα γινόταν γνωστή σε όλο τον κόσμο και θα απαθανατιστεί ως το τραγικό πρόσωπο του πολέμου του Βιετνάμ.

Η τραγική και αξέχαστη εικόνα που τράβηξε ο φωτογράφος του Associated Press Nick Ουτ, τότε 21 ετών, συγκλόνισε όλους όσοι την είδαν, εκτός από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον…

Η στοιχειωμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία ανέβηκε στο πρωτοσέλιδο των New York Times την επόμενη μέρα, οπότε ο Ουτ είχε μεταφέρει εσπευσμένα την Κιμ στο νοσοκομείο με εγκαύματα τρίτου βαθμού από τα οποία δεν αναμενόταν να επιβιώσει.

Πέντε δεκαετίες μετά από μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες του 20ου αιώνα, η Κιμ είναι ακόμα ζωντανή στο Τορόντο, μια ευτυχισμένη γιαγιά που διευθύνει μια φιλανθρωπική οργάνωση που υποστηρίζει παιδιά σε σύγκρουση.

Όμως, η 59χρονη επιμένει  ότι «δεν είναι πλέον θύμα πολέμου», παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί να υποφέρει από ουλές και λέει ότι ο πόνος διαρκεί μια ζωή.

Πριν μετακομίσει στη Δύση, η Κιμ ήθελε να γίνει γιατρός και σπούδασε ιατρική σε ένα πανεπιστήμιο στο Βιετνάμ.

Την έβλεπαν ως «εθνικό σύμβολο του πολέμου», την επέβλεπαν καθημερινά, τη χρησιμοποιούσαν σε προπαγανδιστικές ταινίες και υποβαλλόταν σε συνεχείς συνεντεύξεις ως παράδειγμα της βαρβαρότητας της Δύσης και της αντικομμουνιστικής ιδεολογίας. 

Στη συνέχεια, το καθεστώς αποφάσισε να τη στείλει σε ένα παγκόσμιο ταξίδι από την Αβάνα στη Μόσχα ως μέρος μιας παγκόσμιας προπαγάνδας.

Κατά τη διάρκεια μιας αναμονής στον Καναδά, αυτή και ο σύζυγός της, ένας βιετναμέζος συμφοιτητής που γνώρισε στην Κούβα, αποφάσισαν να ζητήσουν άσυλο και αργότερα υπηκοότητα και απέκτησαν δύο παιδιά στο Τορόντο. 

Διατήρησε επίσης μια φιλία με τον φωτογράφο Ουτ, στον οποίο πιστώνει ότι της έσωσε τη ζωή και μιλάει στο τηλέφωνο μαζί του κάθε εβδομάδα. Τον αποκαλεί «θείο Ουτ» και τη θεωρεί κόρη.

Η Kim έγραψε στους New York Times : «Αλλά θυμάμαι επίσης ότι τον μισούσα μερικές φορές. Μεγάλωσα μισώντας αυτή τη φωτογραφία. Σκέφτηκα από μέσα μου, “Είμαι ένα μικρό κορίτσι. Είμαι γυμνή. Γιατί τράβηξε αυτή τη φωτογραφία; Γιατί δεν με προστάτευσαν οι γονείς μου; Γιατί εκτύπωσε αυτή τη φωτογραφία; Γιατί ήμουν το μόνο παιδί γυμνό, ενώ τα αδέρφια μου και τα ξαδέρφια στη φωτογραφία φορούσαν τα ρούχα τους; Ένιωσα άσχημη και ντροπή ».

Το ναπάλμ είχε ρίξει κατά λάθος από το Νότιο Βιετνάμ που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ ενάντια στις δικές του δυνάμεις και τους πολίτες, ρίχνοντας τα ρούχα της Κιμ καθώς έτρεχε απεγνωσμένα για βοήθεια, ουρλιάζοντας «πολύ ζεστό, πολύ ζεστό».

Σκότωσε δύο από τα ξαδέρφια της Κιμ και δύο άλλους χωρικούς. Η 9χρονη θα μείνει στο νοσοκομείο για 14 μήνες και θα υποβληθεί σε 17 χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων μεταμοσχεύσεων δέρματος.

Ο Ουτ είπε ότι αρχικά έπρεπε να παρακαλέσει τους γιατρούς και τις νοσοκόμες να την περιθάλψουν, αφού είπαν ότι δεν υπήρχε χώρος. Τους απείλησε ότι η φωτογραφία της θα κυκλοφορούσε σε εφημερίδες σε όλο τον κόσμο την επόμενη μέρα και ότι θα δημοσίευε και τα πρόσωπά τους αν δεν την δέχονταν. 

Τα εγκαύματα σημάδεψαν το ένα τρίτο του σώματος της Κιμ και προκάλεσαν χρόνιο πόνο και παραδέχεται ότι ένιωθε αμήχανα για την «παραμόρφωσή» της, προσπαθώντας να κρύψει τις ουλές της κάτω από τα ρούχα της καθώς υπέστη κρίσεις άγχους και κατάθλιψης.

Και πρόσθεσε: «Τα παιδιά στο σχολείο με απέφευγαν, ήμουν αποκρουστική. Ήμουν μια φιγούρα οίκτου για τους γείτονες και, σε κάποιο βαθμό, τους γονείς μου. Καθώς μεγάλωνα, φοβόμουν ότι κανείς δεν θα με αγαπήσει ποτέ ».

Η Κιμ είπε ότι μόνο αφού μετακόμισε στον Καναδά και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό βρήκε την ειρήνη, νιώθοντας ότι μπορούσε να γίνει κάτι περισσότερο από ένα απλό σύμβολο πολέμου.

Τώρα ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο προσφέροντας ιατρική και ψυχολογική βοήθεια σε παιδιά θύματα πολέμου, αντλώντας από τις δικές της φρικτές εμπειρίες.

Επιβιώνοντας από τον πόλεμο λέει ότι αναγνωρίζει τη φρίκη τώρα στην Ουκρανία, όπου πολλοί άμαχοι πεθαίνουν στα χέρια των ανελέητων ρωσικών δυνάμεων.

Είπε: «Δεν μεγαλώνεις από τα σημάδια, σωματικά ή ψυχικά. Είμαι ευγνώμων τώρα για τη δύναμη αυτής της φωτογραφίας μου ως 9χρονου, καθώς και για το ταξίδι που έκανα ως άνθρωπος. Η φρίκη μου — την οποία μετά βίας θυμάμαι — έγινε παγκόσμια. Είμαι περήφανη που με τον καιρό έγινα σύμβολο ειρήνης ».

Η φωτογραφία του Ουτ κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ και ήρθε σε μια εποχή που η κοινή γνώμη κατά του πολέμου στις ΗΠΑ ήταν σχεδόν ισχυρή, μόλις έξι μήνες πριν από την υπογραφή της Ειρηνευτικής Συμφωνίας του Παρισιού, η οποία ουσιαστικά αφαίρεσε όλες τις εναπομείνασες δυνάμεις των ΗΠΑ.

Η φωτογραφία αποδείχθηκε αμφιλεγόμενη για την απεικόνιση του γυμνού, ακόμη και μόλις το 2016, όταν λογοκρίθηκε από το Facebook.