Το δημόσιο Πανεπιστήμιο παραμένει ιδιωτικό

Γράφει στο σημερινό φύλλο της Αυγής η κ. Τζίνα Πολίτη: «Παρά τα 92 χρόνια μου, θα κατέβω κι εγώ, όπως και τότε, στους δρόμους. Γιατί καμία υπουργός δεν έχει το δικαίωμα να σβήσει το έργο ζωής εμού και των συναδέλφων/σών μου στο ΑΠΘ. Κατηγορώ τη Ν.Δ. για εσκεμμένη υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση των ΑΕΙ. Κατηγορώ τη Ν.Δ. γιατί το ιδεολόγημα Νόμος Και Τάξη ως στόχο έχει την ψηφοθηρία και όχι τον καημό της για τη «γνώση» και τις «βιβλιοθήκες». Δεν τρώει κουτόχορτο ο λαός!».

Στην παραπάνω πρόταση, όπως και στο σύνολο του κειμένου – προκήρυξη της πολιτικώς αιωνίου νέας, δεν θα μπορέσετε να βρείτε ούτε την παραμικρή αναφορά στη βία αναρχικών, την οποία φαίνεται να θεωρεί περίπου αυτονόητη και σχεδόν συκοφαντία που εκτοξεύεται από το κράτος της Δεξιάς, στην οποία, περιέργως, δεν αρνήθηκε το διορισμό. Αλλά είναι τόσο μικρή η αντίδραση των ίδιων των φοιτητών και των φοιτητριών στο νόμο του Υπουργείου Παιδείας που κάπως πρέπει να το «φουσκώσουμε», χωρίς να λέμε ούτε λέξη, αν χρειαστεί, για τη νέα θεολογία της βίας και τον εκφετιχισμό της από μια ορισμένη αριστερά.

Μόλις προχτές, φοιτητές στην Αθήνα δέχτηκαν εισβολή και βία κατά τη διάρκεια ενός πάρτι που διοργάνωσαν, με ποικίλους «ελευθεριακούς» να τους κλέβουν, να τους χτυπούν και να καταστρέφουν τον εξοπλισμό τους, επειδή το πάρτι το διοργάνωσε ομάδα φοιτητών που δεν είχε την προηγούμενη έγκριση των ελευθεριακών. Όποιος δεν έχει έγκριση από την κάθε ελευθεριακή συλλογικότητα, θα υφίσταται βία. 

Όλα αυτά τα αποτρόπαια είναι σαν να μην συμβαίνουν για τους εναπομείναντες, όπως είναι η κ. Τ. Π.. Τα αποσιωπεί πλήρως. Ως εάν, δηλαδή, όσοι καταδικάζουμε τη μη νόμιμη βία και δεν δεχόμαστε να σκύψουμε το κεφάλι σε κουκουλοφόρους που έρχονται και χτυπούν στα καλά των καθουμένων, αποτελούμε μια πέμπτη φάλαγγα, που λειτουργεί εκ των έσω υπέρ του «εχθρού».

Ο εχθρός είναι όσοι αντιστρατεύονται στην παραβίαση της νομιμότητας, η οποία απορρέει από την ίδια τη λαϊκή βούληση,  και αντιτίθενται στην ανομία και τη βία εντός του δημοσίου πανεπιστημίου, το οποίο φαίνεται ότι είναι υπόθεση ορισμένων ιδιωτών. Ο φίλος μας, η καλή πλευρά, η πλευρά του φωτός, είναι οι ελευθεριακοί νταήδες. Μήπως να πουν και «ευχαριστώ» όσοι κατάφεραν να επιζήσουν χωρίς μώλωπες; 

Η κ. Τ. Π. έχει κάθε σεβαστό δικαίωμα να είναι αντίθετη με το νόμο – πλαίσιο της δημοκρατικά εκλεγμένης Κυβέρνησης, της μιας ή της άλλης ιδεολογική αφετηρίας. Η αντίθεση και η διαφωνία είναι πολιτικός πλούτος για κάθε κυβέρνηση στα φιλελεύθερα – δημοκρατικά συστήματα διακυβέρνησης. Μόνο να μη χάνεται από το οπτικό πεδίο το εκάστοτε επίδικο ζήτημα, το οποίο, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ο νόμος για τα δημόσια ΑΕΙ, που, κατά το Σύνταγμα τουλάχιστον, δεν είναι υπόθεση μιας χούφτας μεμονωμένων ιδιωτών, ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού.