Κρίση ενέργειας και κυβερνητικά μέτρα

Βαδίζουμε προς την εκατοστή δέκατη μέρα που τα στρατεύματα του Πούτιν εισέβαλαν στην Ουκρανία, ποδοπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και για την επιτάχυνση της ενεργειακής κρίσης, η οποία ήταν παρούσα στον δυτικό κόσμο και πριν από τις 24 Φεβρουαρίου. Η Δύση απέφυγε την πολιτική κατευνασμού απέναντι στον νταή του Κρεμλίνου και, ορθά, του υπενθύμισε πως η διεθνής σκηνή διέπεται από κανόνες, θεσμούς και δεσμεύσεις. Την ίδια στιγμή, ο δυτικός κόσμος γνώριζε ότι η επίταση της ενεργειακής κρίσης βρισκόταν προ των πυλών.

Υπάρχουν ορισμένοι «εναπομείναντες» στην Ελλάδα που πιστεύουν – άλλοτε ανοιχτά, άλλοτε συγκεκαλυμένα – ότι, εάν ακολουθούσαμε την πολιτική μιας «επιδέξιας ουδετερότητας», αυτή θα εξυπηρετούσε καλύτερα τα εθνικά συμφέροντά μας. Πέρα, όμως, από δεκάρικα ευφυολογήματα και γενικόλογες αναφορές στην αξία της ειρήνης, αυτή η προσέγγιση δεν προσφέρει λύσεις στα συγκεκριμένα ζητήματα, που άπτονται κυρίως της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης.

Οι προτάσεις, που διατυπώθηκαν σήμερα από τους κ.κ. Βορίδη, Σκρέκα και Σκυλακάκη, κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση, διότι λαμβάνουν υπ’ όψη τα πραγματικά δεδομένα της ενεργειακής κρίσης που σοβεί εξ αιτίας του Πούτιν, όχι λόγω του ΝΑΤΟ ή του οικονομικού φιλελευθερισμού.

Το ζήτημα της ενέργειας απασχολεί και πονάει πολύ κόσμο που δυσκολεύεται να ακούσει οτιδήποτε δεν τον συμφέρει.

Πρώτον, οι τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου έχουν ανέβει διεθνώς εξαιτίας του πολέμου του Πούτιν. Πολλοί ζητούν τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα. Αυτό θα είχε ως συνέπεια τη μείωση των κρατικών εσόδων και θα ανάγκαζε το κράτος να αναζητήσει τα χαμένα έσοδα από αλλού. Υγιής τρόπος αντιμετώπισης της ακρίβειας των καυσίμων είναι ο περιορισμός της κατανάλωσης, όπως ορθά υποστηρίχθηκε σήμερα από τους προαναφερόμενους υπουργούς.

Δεύτερον, τα μέτρα για μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης αφορούν τον καθένα από εμάς και μπορούν να γίνουν άμεσα.

Τρίτον, η Κυβέρνηση ορθά έχει δρομολογήσει μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης ενέργειας, στα οποία θέση έχουν αναμφίβολα n σημαντική αύξηση των αποθηκευτικών χώρων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), ώστε να μπορούμε να απεμπλακούμε τελείως από το ρωσικό φυσικό αέριο, n επιτάχυνση των επενδύσεων σε ΑΠΕ, σε στεριά και θάλασσα, n επιτάχυνση ερευνών για φυσικό αέριο σε Κρήτη και Ιόνιο, n θέση σε λειτουργία των λιγνιτικών σταθμών της ΔΕΗ.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που προκάλεσε ο πολεμοχαρής επεκτατισμός του Πούτιν, ήρθε να αλλάξει λοιπόν τον κόσμο, όπως τον γνωρίζαμε, αλλά και να τροποποιήσει καθημερινές μας συνήθειες. Αυτοί που θα παραμείνουν σε αοριστολογίες περί ειρήνης είναι δυνατόν να συνεχίσουν να ακκίζονται στον δημόσιο χώρο, αλλά είναι βέβαιον πως θα αδυνατίσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα και τις συναφείς προκλήσεις.