Στο θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα, στον απόηχο και της πρότασης του προέδρου του Βρετανικού Μουσείου, Τζορτζ Όσμπορν, ο οποίος πρότεινε τον διαμοιρασμό, επανέρχεται ο The Guardian.
Ο αρθρογράφος Σάιμον Τζένκις, καταθέτει τη δική του πρόταση, αφού προηγουμένως ξεκαθαρίζει με σαφήνεια τη θέση του, σημειώνοντας πως “το να έχεις τα μισά μάρμαρα κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης στην Αθήνα και τα άλλα μισά σε έναν παγωμένο θάλαμο είναι λάθος. Δεν μοιράζεται ένα έργο τέχνης. Αυτός ο καβαλάρης των αριστουργημάτων πρέπει να παρουσιαστεί σωστά μαζί, και αυτό σημαίνει στον τόπο της δημιουργίας τους, στην Αθήνα. Δανεισμένοι, ανταλλαγμένοι, πουλημένοι ή οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να πάνε πίσω στην Ελλάδα. Είναι κατανοητό ότι οι Έλληνες δεν έπαψαν ποτέ να εκλιπαρούν για την επιστροφή τους”.
Μάλιστα εμφανίζεται ιδιαίτερα επικριτικός απέναντι στο προσωπικό του Βρετανικού Μουσείου, λέγοντας πως έχουν φτάσει σε σημείο να θεωρούν τα Γλυπτά προσωπική ιδιοκτησία τους.
Η πρόταση
Ο αρθρογράφος προτείνει μία “ανταλλαγή” με τη βοήθεια των τρισδιάστατων εκτυπωτών υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Ψηφιακής Αρχαιολογίας, οι οποίοι όπως επισημαίνει αναπαράγουν επί του παρόντος αρκετά από τα γλυπτά , χρησιμοποιώντας σύμφωνα με πληροφορίες πέτρα από τα αρχικά λατομεία της Πεντελικής στην Ελλάδα. Λέγεται ότι δεν θα διακρίνονται από τα πρωτότυπα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εφόσον υπάρχει λύση να θαυμάζουν όλοι τα Γλυπτά, το θέμα παύει να είναι αισθητικής και μετατρέπεται ξεκάθαρα σε πολιτικό.
“Η Ελλάδα θέλει απεγνωσμένα τα αυθεντικά «κοσμήματα του στέμματος» να ενωθούν με τα υπόλοιπα. Αυτό δεν θα «άνοιγε απαραίτητα την πόρτα» για την επιστροφή κάθε γλάστρας και φωτογραφίας στην Ευρώπη σε τόπους προέλευσης, αν και το ζήτημα της αποκατάστασης είναι στις μέρες μας παντού. Οι Έλληνες είναι παθιασμένοι με αυτά τα αγάλματα. και, ειλικρινά, οι Βρετανοί δεν είναι. Τα αντίγραφα μπορεί να είναι στο Λονδίνο, όχι στην Αθήνα.
Η Ελλάδα μπορεί να πληρώσει. Μπορεί να προσφέρει αγάλματα σε αντάλλαγμα ή να συνάψει κάποια ευφυή συμφωνία συνιδιοκτησίας. Αυτό θα επιτρέψει στο μουσείο κάποιο βαθμό εξοικονόμησης προσώπου, και θα πρέπει να το κάνει. Αν μπορεί να επιλυθεί –και είναι παράλογο να συνεχίζεται τόσο καιρό– τότε η Ελλάδα σίγουρα θα απονείμει στον Όσμπορν το βραβείο Βύρωνα για τον άγιο φιλελληνισμό. Θα του άξιζε.” καταλήγει το δημοσίευμα