Στις ψευδαισθήσεις των επιδομάτων;

Η εισαγόμενη ενεργειακή και πληθωριστική κρίση συνεπάγεται αναπόφευκτα αναπάντεχες οικονομικές στρεβλώσεις που συνεπάγονται και παροχή επιδομάτων, τα οποία όμως τείνουν να μετατραπούν σε πεδίο ιδεολογικής πάλης για τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Ηγεσία, βουλευτές και στελέχη, από τον Αλέξη Τσίπρα έως την Έφη Αχτσιόγλου, αναδεικνύουν το ύψος και τη διάρκεια των έκτακτων επιδομάτων σε κεντρικό οικονομικό επίδικο, με πολιτικές προεκτάσεις ως προς την καταλληλότητα της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας να διαχειρίζεται αποτελεσματικά επείγουσες και εξαιρετικές οικονομικές και πολιτικές καταστάσεις.

Εντούτοις, δεν είναι μακρινή η περίοδος που η Κουμουνδούρου κλήθηκε να αντιμετωπίσει ζητήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας, επιδεικνύοντας σοβαρές διοικητικές ανεπάρκειες και μνημειώδεις αδεξιότητες, οι οποίες οφείλονταν και σε μαρξιστικής έμπνευσης εμμονές. Η συσσώρευση κεφαλαίου από ιδιώτες θεωρήθηκε ξανά σαν ασυγχώρητο έγκλημα και έκφραση ασυγκράτητης οικονομικής βουλιμίας μεμονωμένων, ηθικά αδίστακτων ατόμων. Θύματα αυτών των εμμονών, που επανέρχονται στο προσκήνιο μέσω των τρεχόντων επιδομάτων, υπήρξαν και η μεσαία τάξη και τα ευρύτερα κοινωνικά μεσοστρώματα, τα οποία έπρεπε να συμπιεσθούν, για να μην γίνει εκτενής λόγος στην ομολογία υπουργού της περιόδου των μαζικών επιδοματικών υποσχέσεων περί ασυγκράτητης γενετήσιας ορμής εναντίον όσων συναποτελούν τη μεσαία κοινωνική τάξη.

Ταυτόχρονα, ενώ τα επιδόματα για την υποστήριξη της πληγείσας αγοραστικής δύναμης των πολιτών χορηγούνται λόγω κυρίως της παρατεταμένης πολεμικής συνθήκης στην Ουκρανία, η αποσιώπηση του υπερεθνικού χαρακτήρα της ενεργειακής – πληθωριστικής κρίσης είναι σχεδόν ολότελα καθολική. Μάταια θα αναζητήσει ο αναλυτής τις αδήριτες συνάφειες ανάμεσα στην τρέχουσα κρίση και τον εδαφικό επεκτατισμό της αυταρχίας Πούτιν.

Αντ’ αυτού η αντιπολιτευτική ρητορική επαναλαμβάνει τα γνώριμα μοτίβα και τις στερεοτυπικές διατυπώσεις περί αδικίας των δικαιούχων των επιδομάτων, της πάντα αναγκαίας σχετικής παράτασης υποβολής νέων αιτημάτων, περαιτέρω ενίσχυσης των ευάλωτων συμπολιτών μας από τα κρατικά επιδόματα, συσκοτίζοντας επιμελώς τον παροδικό – έκτακτο χαρακτήρα των επιδομάτων, που εξήγγειλε η Κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες.

Η παροχή, όμως, επιδομάτων ενισχύει παροδικά τη ζήτηση, η οποία υπονομεύεται από το ενεργειακό ζήτημα και την επακόλουθη ακρίβεια. Δεν μετρίασε ποτέ και πουθενά τις κοινωνικές ανισότητες, δεν αύξησε ποτέ και πουθενά τον δείκτη της παραγωγικότητας, δεν εξασφάλισε ποτέ και πουθενά θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς απολαβές. Η επάνοδος στον κρατισμό, που υπόσχεται και με αυτήν την ευκαιρία η ηγεσία της μείζονος αντιπολίτευσης, δεν είναι παρά η υπόσχεση στην επιστροφή σε μια ατμόσφαιρα ποικιλόμορφων κρατικών ενισχύσεων, οι οποίες πλήττουν, σε τελική ανάλυση, αυτό για το οποίο υποτίθεται ότι αγωνίζονται: την αξιοπρέπειά μας ως πολιτών, εν έτει 2022.