Ο Φιλέλληνας Μενέντεζ, οι «κεραυνοί» για Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το ΥΠΕΞ

Με όσα γίνονται στη γειτονιά μας, καλό είναι να έχουμε φίλους εκτός από τους εχθρούς που διαχρονικά επιβουλεύονται τα συμφέροντα της Πατρίδας μας. Ένας από αυτούς είναι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και δεν είναι άλλος από τον Γερουσιαστή Μενέντεζ, ο οποίος διαχρονικά και με σταθερή προσήλωση δείχνει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα.

Από τις δηλώσεις για τα F-16, έως και την άρνηση παράδοσης αμυντικού υλικού στη Τουρκία, ο κ.Μενέντεζ φαίνεται πως έχει έρθει για να μείνει. Τελευταίο «ράπισμα» προς την Τουρκία, αποτέλεσε η απογοήτευσή του για το γεγονός, ότι για ακόμη μια φορά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποφεύγει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα και περιορίζεται απλώς στο να προτρέπει τις τρεις χώρες να συνεργαστούν για να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Απευθυνόμενος μάλιστα στην Κάρεν Ντόνφριντ, την αρμόδια για την Ευρώπη και την Ευρασία υφυπουργό Εξωτερικών, είπε «δεν έχω τους ίδιους περιορισμούς που μπορεί να έχετε όλοι εσείς στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Πιστεύω ότι απευθύνεσαι συγκεκριμένα σε όποιον κάνει λάθος σε κάτι. Και αν υπάρχουν μέρη που κάνουν λάθος, τότε απευθύνεσαι σε πολλά μέρη. Όμως, όπως είπε ο γερουσιαστής Βαν Χόλεν, η πραγματικότητα είναι ότι η Φινλανδία και η Σουηδία ευθυγραμμίζονται τώρα με τις δικές μας πολιτικές σε ό,τι έχει να κάνει με το PKK, τις ΣΔΔ και τον αγώνα μας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Επομένως, είναι λίγο ανειλικρινές να παροτρύνουμε όλα τα μέρη να συνεργαστούν».

Επιπροσθέτως, ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας έβαλε μεταξύ άλλων στο στόχαστρο του και την πολιτική «ίσων αποστάσεων», λέγοντας «θα ήθελα να σημειώσω απλώς για την ιστορία ότι στα περίπου 30 χρόνια που εμπλέκομαι με την εξωτερική πολιτική ένα από τα πράγματα που με ενοχλούν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στη κυβέρνηση, είναι ότι καλούμε όλα τα μέρη να κάνουν κάτι, όταν σε τελευταία ανάλυση δεν είναι όλα τα μέρη υπεύθυνα για τη διένεξη ή το ζήτημα ή το πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε».

Το Ελληνικό ΥΠΕΞ

Στο ΥΠΕΞ και στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια, «παίζει» έντονα ο «εκνευρισμός» της Αθήνας για τη γενικότερη στάση του κ.Στόλτεμπεργκ, αλλά και ερωτηματικά για την στάση των ΗΠΑ, μιας και φαίνεται, ότι η χώρα μας έχει «πάθει και έχει μάθει» με το να μην θέσει έστω τις δικές της ενστάσεις όταν ο Γ.Γ ήταν απλά ένα όνομα προς εξέταση για τη θέση του Γ.Γ στο ΝΑΤΟ. Βέβαια, στο ΥΠΕΞ παραμένουν σίγουροι και φυσικά «οπλισμένοι» με επιχειρήματα και συμμαχίες που αναμένεται να φανερώσουν εάν η χώρα μας θα παραμείνει στο στενό πυρήνα των χωρών που τον τελευταίο 1,5 έτος μονοπωλούν το ενδιαφέρον της Συμμαχίας και θέτουν την ατζέντα των συνομιλιών σε κορυφαίο επίπεδο.

Παράλληλα, όμως κορυφαίοι διπλωμάτες και αξιωματούχοι σε ιδιωτικές τους συζητήσεις θέτουν εύλογα κάποια ερωτήματα. Όπως για παράδειγμα, για πόσο ακόμη η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ θα παραβιάζει σε καθημερινή βάση τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο μιας άλλης χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ; Ενώ, στο ίδιο μήκος κύματος είναι και το ερώτημα γιατί ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είναι ιδιαίτερα λαλίστατος για τη ρωσική προκλητικότητα και τις επιθετικές ενέργειες σε βάρος της Ουκρανίας, ενώ για την τουρκική προκλητικότητα ουδέποτε έχει μιλήσει για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου;

Η αντίδραση από τις ΗΠΑ

Η Σουηδία έχει ήδη περάσει νόμο που αναγνωρίζει το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση και υπό αυτό το πρίσμα, η συγκεκριμένη πολιτική είναι εναρμονισμένη με εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών και τους περισσότερους εταίρους των Αμερικανών. Παράλληλα, κανείς δεν μπορεί, ούτε πρέπει να ξεχάσει, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξαν ισχυρός εταίρος με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (σ.σ. ΣΔΔ, βασική συνιστώσα τους είναι η YPG) στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους και αυτό είναι κάτι που πρέπει η Άγκυρα να έχει υπόψιν της.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν αρκετοί ακόμη Γερουσιαστές, με προεξέχοντα βέβαια τον Μενέντεζ που φαίνεται, ότι κινεί τα νήματα σε θέματα σχετικά με την Τουρκία. Παράλληλα, δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται, ότι σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αποδεχθούν την διπλωματική πρόταση Ερντογάν που διακινείται στο παρασκήνιο για διμερή συνάντηση Μπάιντεν – Ερντογάν, τότε η ΗΠΑ θα αναγκαστεί να «μπει» στο χορό και να «χορέψει» καθώς θα βρεθεί ανάμεσα σε ένα ακόμη Ανατολίτικο παζάρι, σαν αυτά που ξέρει να κερδίζει ο Ερντογάν.

Η ελληνική πλευρά, και οι σύμμαχοί της σε Ε.Ε και Ουάσινγκτον, πρέπει να διασφαλίσουν, ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβεί. Διότι εάν συμβεί, τότε η Τουρκία θα ζητήσει F-16 από τις ΗΠΑ προκειμένου να άρει το βέτο για την είσοδο στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, και αυτή η εξέλιξη θα ήταν κάτι που θα «στρίμωχνε στα σχοινιά» τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν.

Οψόμεθα. Οι ημέρες πλησιάζουν και το «γεωπολιτικό ρολόι» χτυπάει ολοένα και πιο γρήγορα, με τις εξελίξεις να «τρέχουν» σε παρασκήνιο, αλλά και κοινή θέα!

To θερμό καλοκαίρι

Με βάση όλα τα προαναφερόμενα, αυτό που πρέπει να επιθυμεί η χώρα μας είναι το να έχει αφενός καλές σχέσεις με την Τουρκία, όμως για κανέναν λόγο δεν θα πρέπει να υποταχθούμε στα φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος, ούτε να επιτρέψουμε τη δημιουργία ενός νέου Συνδρόμου της Στοκχόλμης με τις όποιες απειλές και φόβους για ενδεχόμενη φινλανδοποίηση. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν εχέγγυο εμπιστοσύνης, ασφάλειας και αξιοπιστίας και βρίσκονται στη διάθεση της Κυβέρνησης και των πολιτών της χώρας με σκοπό την αποτροπή οποιουδήποτε επιχειρήσει να σφετεριστεί τα ελληνικά συμφέροντα.

Βεβαίως, «συν Αθηνά και χείρα κίνει» και αυτό είναι κάτι που ευτυχώς η σημερινή Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το έχει καταλάβει. Η ποιοτική αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων σε συνδυασμό με την διάνοιξη νέων διπλωματικών οδών, δίνει στη χώρα μας ένα πρώτο προβάδισμα στην αέναη αυτή διένεξη με την Τουρκία, για ένα ιδιαίτερα «θερμό καλοκαίρι» που αναμένεται να φανερώσει εχθρούς, φίλους και ουδέτερα «πιόνια» στη γεωστρατηγική σκακιέρα της Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.