Στα δύο χωρισμένη η αντιπολίτευση

Το ΜέΡΑ25 απάντησε στις προσκλήσεις διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση μιας ριζοσπαστικής, προοδευτικής διακυβέρνησης. Οι όροι του ΜέΡΑ25 δεν απορρίπτονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη καταθέτει μια πρόταση διακυβέρνησης που βρίσκεται στον αντίποδα των ωσμώσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΜέΡΑ25.

Πριν από όλα, η διχοτόμηση αυτή καταγράφεται στο κρίσιμο επίπεδο του διεθνούς προσανατολισμού και των διεθνών αναφορών της Χώρας, ιδίως μετά και τις εξαιρετικά επώδυνες δοκιμασίες των τριών αλλεπάλληλων δανειακών συμβάσεων που κλόνισαν και, εν μέρει, ρηγμάτωσαν την εμπιστοσύνη μεγάλης μερίδα πολιτών απέναντι στον ευρωπαϊκό και τον ευρύτερο δυτικό κόσμο. Ο σοσιαλδημοκράτης Ν. Ανδρουλάκης τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας, της αξιοποίησης της συμμετοχής μας στην Βορειοατλαντική Συμμαχία και της Ουκρανίας στον πόλεμο που της έχε κηρύξει η Ρωσική Ομοσπονδία από τις 24 Φεβρουαρίου.

Σε αντίθετη ρότα κινείται η ριζοσπαστική αριστερά. Στους κόλπους των δύο πολιτικών κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25 κουρνιάζει πάντοτε η ίδια δυσπιστία ως προς τις προθέσεις και τους σκοπούς της Δύσης, όπως συμβαίνει, λόγου χάριν, με τη συνεχιζόμενη για πέμπτο πλέον μήνα θηριωδία της Ρωσίας εναντίον του ουκρανικού λαού. Μάλιστα, το πλαίσιο διαλόγου μεταξύ Τσίπρα – Βαρουφάκη προσδιορίζεται ακόμη περισσότερο με την κατάργηση των βάσεων των ΗΠΑ, την απόσυρση από τον εξορυκτικό άξονα που συνδέει Ισραήλ, Κύπρο, Εμιράτα και Αίγυπτο, την πρόσκληση σε διεθνή περιφερειακή συνδιάσκεψη σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, αλλά και την διεθνή εκστρατεία για ένα Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων Χωρών.

Επιπλέον, η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ελληνική σοσιαλδημοκρατία και τον αριστερό ριζοσπαστισμό εμφαίνεται χαρακτηριστικά και στο επίπεδο της τρέχουσας ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης. Σε πλήρη αντίθεση προς τον ευρωπαϊκό οικονομικό μεταρρυθμισμό του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, με τις μετριοπαθείς και σταδιακές στοχεύσεις, ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25 επιστρατεύουν έναν κατά βάση εθνοκεντρικό ριζοσπαστισμό. Οι προτάσεις της εγχώριας αριστερής radicalité είναι έντονα ανήσυχες και ζητούν άμεση κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας, κοινωνικοποίηση της ΔΕΗ, της ΔΕΔΔΗΕ, ακόμη και ανασυγκρότηση της Ενιαίας ΔΕΗ ως παραγωγό και πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος κάτω από τον έλεγχο διαβουλευτικών συμβουλίων.

Άλλο βασικό πεδίο διαφορών και αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και ΣΥΡΙΖΑ/ΜέΡΑ25 είναι το ζήτημα της θεσμικής αρχιτεκτονικής του κράτους της ελληνικής δημοκρατίας.

Στη υπάρχουσα κρατική συγκρότηση και το υπάρχον δημοκρατικό πολίτευμα ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης αναγνωρίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο της Νέας Δημοκρατίας και καταθέτουν συγκεκριμένες προτάσεις θεσμικής πολιτικής, κατ’ αντιδιαστολή προς τον εγχώριο ριζοσπαστισμό που συνδέει στενά το ζήτημα της δημοκρατικής βάσης των πολιτικών θεσμών με τον οικονομικό παράγοντα. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, δεν είναι τυχαίο ότι συζητείται το ενδεχόμενο το Υπερταμείο, η  ΕΛΣΤΑΤ και η ΑΑΔΕ να περάσουν στα χέρια του ελληνικού κράτους.

Διαπιστώνεται, λοιπον, ότι, στους κύριους τομείς άσκησης πολιτικής, που είναι οι διεθνείς σχέσεις, η οικονομία και το πλέγμα των πολιτικών θεσμών, η διαφοροποίηση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και τον αριστερό ριζοσπαστισμό των ΣΥΡΙΖΑ/ΜέΡΑ25 έχει λάβει πλέον τη μορφή δύο διακριτών πολιτικών κόσμων, μια βαθιάς διχοτομικής διαίρεσης, με αυξημένη πολιτική σημασία δεδομένου ότι, εκ των πραγμάτων, έχουμε εισέλθει στο τελευταίο έτος της παρούσας κυβερνητικής πλειοψηφίας.