Η βαθιά γραμμή ΣΥΡΙΖΑ για τον Πούτιν

Ο βουλευτής και πρώην Υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε σήμερα κατά της ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Η δήλωση αυτή δεν είναι και τόσο «πρωτοφανής», αλλά έρχεται να προστεθεί σε έναν μακρύ κατάλογο δηλώσεων ηγετικών στελεχών της Κουμουνδούρου και υπενθυμίζει, με τον τρόπο της, τους λόγους υποβολής ένταξης των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ.

Είναι, πλέον, γνωστό ότι οι καταδίκες του πολέμου,  τον οποίο διεξάγει η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας εδώ και πέντε μήνες, διατυπώνονται πάντοτε καθυστερημένα και πάντοτε υποχρεωτικά, διότι πρόκειται για καταδίκες που δεν εκφράζουν τις βαθύτερες πεποιθήσεις για το ποια χώρα είναι η επιτιθέμενη, ποια χώρα είναι η βαλλόμενη, ποιος προκάλεσε τον πόλεμο, δηλαδή ποια συγκεκριμένη χώρα ποδοποτά στην πράξη την Ειρήνη.

Για αυτό, εξάλλου, και δεν έχουν λείψει οι πολιτικές παραφωνίες και οι αποκλίνουσες απόψεις από τον δημόσιο διάλογο. Πριν από λίγες ημέρες, σχετικές φιλορωσικές θέσεις έλαβε ο Πάνος Σκουρλέτης στο Action24, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον Σωτήρη Βαλντέν και το TVXS και τις αντικαπιταλιστικές δοξασίες του Αριστείδη Μπαλτά περί «Δύσης».

Η παριστάμενη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου διασκέδασε το φαιδρόν της καταστάσεως και λήστεψε το παγκάρι, υπενθυμίζοντας στον Δ. Τζανακόπουλο ότι αυτά που υποστηρίζει «είναι η γραμμή της Τουρκίας». Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τοποθέτηση του Δ. Τζανακόπουλου απηχεί τις αντιφιλελεύθερες θέσεις της γειτονικής χώρας, αφού, κατά τον πρώην Υπουργό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, «η πολιτική ασφάλειας, την οποία ακολουθεί αυτή τη στιγμή το ΝΑΤΟ, έχει οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο, σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτέλεσε και την αιτία της σημερινής σύρραξης και της ρωσικής εισβολής (χωρίς αυτό να μειώνει τις ευθύνες του προέδρου της Ρωσίας, του κ. Πούτιν). Σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ θεωρούμε ότι είναι αχρείαστη και είναι ένας λόγος που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει την κρίση. Εδώ χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική ασφάλειας».

Και είναι και αυτό που δημιουργεί τον έκδηλο εκνευρισμό στην αντιπολίτευση των πολλαπλών αντιφάσεων: δύο κράτη του φιλελεύθερου κόσμου δεν κινούνται προς τον σοσιαλισμό, σπάζοντας τα δεσμά τους με την κεφαλαιοκρατία και το πολεμοχαρές αμερικανοκίνητο ΝΑΤΟ, αλλά πράττουν το ακριβώς αντίθετο, βαθαίνοντας τους δεσμούς τους με τον ελεύθερο κόσμο για συγκεκριμένους λόγους.

Πρώτον, βλέποντας τις ρωσικές θηριωδίες στην Ουκρανία, η Σουηδία και η Φινλανδία υπέβαλαν αιτήσεις για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Οι δύο χώρες διατηρούσαν επί μακρόν την ουδετερότητά τους, αλλά έχουν χτίσει μια στενότερη σχέση με το ΝΑΤΟ και έχουν λάβει μέρος σε ορισμένες ασκήσεις με τη συμμαχία.

Δεύτερον, η απόφαση της Φινλανδίας και της Σουηδίας να ενταχθούν στο «ιμπεριαλιστικό» ΝΑΤΟ είχε να κάνει με τις συνέπειες της εισβολής του Πούτιν, που τις κάνουν να πιστεύουν ότι η Ρωσία δεν αρκείται απλώς στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αλλά, συνολικότερα, και προς τα δυτικά τους.

Τέλος, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν τόνισε ότι η Φινλανδία και η Σουηδία συνέβαλαν στις συγκρούσεις στο Κοσσυφοπέδιο, το Αφγανιστάν και το Ιράκ και ότι είναι ισχυρές δημοκρατίες που θα ισχυροποιήσουν περαιτέρω το ΝΑΤΟ.

Και με βάση όσα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ούτε ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ούτε η ηγεσία του ΝΑΤΟ ρώτησαν σχετικά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προτού να χαιρετίσουν τις αποφάσεις των δύο χωρών. Ολέθριο λάθος ή συγχωρητέα αβλεψία, ο καιρός θα μας το δείξει.