ΕΜΣΤ: Κάνει νέο ξεκίνημα με περισσότερη φιλοξενία

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) κάνει αυτή την περίοδο μια νέα αρχή, μια δυναμική επανεκκίνηση. Στοχεύει να είναι πιο ανοιχτό, πιο φιλόξενο, πιο συμπεριληπτικό, σε άμεση σχέση με την ελληνική κοινωνία. Θέλει να γίνει ο νέος πολιτιστικός κόμβος για τους Έλληνες και τους ξένους επισκέπτες, σημείο αναφοράς για τη σύγχρονη τέχνη στην Νοτιοανατολική Ευρώπη. Φιλοξενεί ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα με πέντε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, που εκτείνονται σε όλους τους ορόφους του κτιρίου.

Είναι η πρώτη φορά που εκκινούν ταυτόχρονα και παρουσιάζονται πέντε εκθέσεις. Ετοιμάζονταν τον τελευταίο χρόνο, από τότε δηλαδή που τα ηνία του μουσειακού οργανισμού, ανέλαβε η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια Κατερίνα Γρέγου. Η ίδια ανακοίνωσε, πριν λίγο καιρό, ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας και των στόχων του μουσείου. Πάμε να δούμε αναλυτικά τις πέντε εκθέσεις.

«Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος»: 39 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο εστιάζουν στο κράτος

«Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος»Άννα Πρίμου Η διεθνής έκθεση «Statecraft. Διαμορφώνοντας το κράτος» είναι η κεντρική έκθεση του νέου καλλιτεχνικού προγράμματος του μουσείου. Εκτείνεται στο υπόγειο και το ισόγειο του κτιρίου. Περιλαμβάνει μια πολυφωνική ομάδα 39 καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο που εστιάζουν στους μηχανισμούς κατασκευής, τη δομή και τις κυρίαρχες αφηγήσεις που ενέχει το οικοδόμημα του έθνους και του κράτους. Διερευνά την ιστορία τους, τα προβλήματα και την πολυπλοκότητά τους, τη διακυβέρνηση και την κυριαρχία, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στον παγκοσμιοποιημένο και δικτυωμένο κόσμο, καθώς και τη σημερινή τους αστάθεια.

Επιμελήτρια της έκθεσης είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΕΜΣΤ, Κατερίνα Γρέγου: «Το θέμα της έκθεσης είναι η συγκρότηση του κράτους. Πώς συγκροτείται ένα κράτος, με τι μηχανισμούς, με τι δομές. Έγινε με ευκαιρία τις αλλαγές που συντελούνται στο παγκόσμιο και ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο τον τελευταίο καιρό. Σε μια εποχή που παρατηρούμε ότι η δημοκρατία είναι μια αρκετά εύθραυστη έννοια, ότι και τα δικαιώματα των ανθρώπων είναι εύθραυστα. Η έκθεση κοιτάει τις διαφορετικές μορφές της συγκρότησης και της ύπαρξης του κράτους. Πώς το κράτος εξασκεί εξουσία, πώς το κράτος μπορεί να είναι ένας ρυθμιστικός παράγοντας. Κοιτάει δηλαδή τα υπέρ και τα κατά του κράτους».

Δύο από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση, η Σάσα Στρέσνα και ο Βαγγέλης Βλάχος μίλησαν για τη θεματική των έργων τους, την πηγή έμπνευσης και τη σχέση τους με το θέμα της έκθεσης.

Η Σάσα Στρέσνα και η κατασκευή ηρώων και γεγονότων στην Σοβιετική Ένωση

Η ζωγραφική της Ουκρανής Σάσα Στρέσνα έχει στον πυρήνα της την ιστορία. Πραγματεύεται αναπαραστάσεις βίας και εξουσίας, συγκρούσεις και σχολιάζει την κατασκευή ηρώων και γεγονότων, την προπαγάνδα και τη σύνθεση μιας νέας ιστορικής αφήγησης από την εκάστοτε εξουσία, που στοχεύει στην χειραγώγηση του κόσμου. Τα συγκεκριμένα έργα στηρίζονται σε εικονογραφήσεις από παλιά σοβιετικά βιβλία ιστορίας. Φροντίζει να συγκαλύψει τα στοιχεία που θα επέτρεπαν στο θεατή να αναγνωρίσει τα απεικονιζόμενα γεγονότα.

Η ζωγράφος μας μίλησε για το πώς προέκυψε η θεματολογία αυτών των έργων: «Γεννήθηκα στο Λβιβ, στην Σοβιετική Ουκρανία. Τα σχολικά μου χρόνια τα είχα περάσει εκεί. Πήγαινα στο ρωσόφωνο σχολείο της πόλης, το οποίο δεν είχε τη δυνατότητα να φέρει καινούργια βιβλία. Μας έδιναν λοιπόν παλιά σοβιετικά βιβλία ειδικά της ιστορίας. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, οι δάσκαλοι μας έδειχναν κάθε φορά ποια σημεία είναι προπαγάνδα, τι λείπει από το βιβλίο, τι είναι μέσο χειραγώγησης, γιατί και άλλα πράγματα. Οπότε όλο αυτό είχε επηρεάσει πάρα πολύ τον τρόπο που κι εγώ διαβάζω τις εικόνες και την ιστορία. Αυτό αποτέλεσε την αφορμή της πρώτης μου δουλειάς, που ήταν και η πτυχιακή μου εργασία στην ΑΣΚΤ».