Ουκρανία: Όσα μέλη τάγματος Αζόφ έχουν σκοτώσει θα προσαχθούν σε δίκη

Ο Βιτσισλάβ Βολόντιν δήλωσε σήμερα [30/6] ότι η Ρωσία θα διεξαγάγει μια «ουσιαστική έρευνα» για το κάθε μέλος του τάγματος Αζόφ για να διαπιστώσει «ποιος εμπλέκεται σε τι». Εκείνοι που θα αποδειχθεί ότι έχουν βάψει με «αίμα τα χέρια τους» θα προσαχθούν σε δίκη, δήλωσε ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας σε ανάρτηση του στο Telegram.

Το Τάγμα Αζόφ, που εντάσσεται στην Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας, ιδρύθηκε το 2014 ως μια από τις πολλές παραστρατιωτικές ομάδες για να πολεμήσει τους φιλορώσους αποσχιστές στην περιοχή του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία. Οι μαχητές του έχουν χαρακτηρισθεί εθνικοί ήρωες για την αντίσταση που προέβαλαν επί εβδομάδες στις ρωσικές δυνάμεις στην πολιορκημένη Μαριούπολη.

Η παραστρατιωτική ομάδα αρχικά αναδύθηκε μέσα από τους κόλπους μιας πολιτικής οργάνωσης που διακήρυσσε εθνικιστικές ακροδεξιές ιδέες.

Το Κίεβο λέει ότι το τάγμα Αζόφ έχει μεταρρυθμιστεί και δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν και δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική. Η Ρωσία ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να απαρτίζεται από επικίνδυνους ακροδεξιούς νεοναζί και ότι η καταστροφή του συνιστά πολεμικό στόχο.

Χθες, 43 μέλη του τάγματος απελευθερώθηκαν σε ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ενισχύοντας τις ελπίδες στο Κίεβο ότι η Ρωσία ενδεχομένως να ετοιμάζεται να απελευθερώσει περισσότερους μαχητές. Ο Βολόντιν δήλωσε ότι η χθεσινή ανταλλαγή αφορούσε κυρίως «τους σοβαρά τραυματίες και εκείνους που δεν ήταν σε θέση να συμμετάσχουν σε εχθροπραξίες».

Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε σήμερα ότι περισσότεροι από 6.000 Ουκρανοί στρατιώτες έχουν αιχμαλωτισθεί ή παραδοθεί από την έναρξη της σύγκρουσης.

Την Τετάρτη, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας ανέβαλε για δεύτερη φορά την ακρόαση σχετικά με το αν θα χαρακτηριστεί το τάγμα Αζόφ ως τρομοκρατική οντότητα – ένα βήμα που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για να παραπεμφθούν τα μέλη του σε δίκες.

Οι συγγενείς των Ουκρανών μαχητών απηύθυναν έκκληση για την προστασία των δικαιωμάτων τους βάσει των Συμβάσεων της Γενεύης του 1949, οι οποίες ορίζουν ότι οι αιχμάλωτοι πολέμου πρέπει να τυγχάνουν ανθρώπινης μεταχείρισης, να απελευθερώνονται και να επαναπατρίζονται χωρίς καθυστέρηση μετά τη λήξη των ενεργών εχθροπραξιών.