Σουηδία: Σκληρή γλώσσα σε Ερντογάν

Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε η κυβέρνηση της Σουηδίας, απαντώντας στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Οι διατυπώσεις του Σουηδού υπουργού Δικαιοσύνης θέλησαν να υπενθυμίσουν το ακριβές περιεχόμενο της πρόσφατης συμφωνίας σχετικά με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και άφησαν υπόνοιες για τη λειτουργία των θεσμών στην Τουρκία.

Ο Ερντογάν υποστήριξε ότι η Σουηδία υποσχέθηκε την έκδοση «73 τρομοκρατών» στο πλαίσιο της συμφωνίας αναφορικά με την ένταξη της σκανδιναβικής χώρας στην Συμμαχία, με τον σοσιαλδημοκράτη υπουργό Δικαιοσύνης, Μόργκαν Γιόχανσον, να απαντά άμεσα πως «στη Σουηδία, η νομοθεσία εφαρμόζεται από τα ανεξάρτητα δικαστήρια. Άτομα που δεν έχουν τη σουηδική υπηκοότητα μπορεί να εκδοθούν, κατόπιν αιτήματος άλλων χωρών, όμως μόνον εάν αυτό συνάδει με τη σουηδική νομοθεσία και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως».

Είναι ξεκάθαρο ότι, με αυτόν τον τρόπο, η Σουηδία θέλησε να δείξει στην Τουρκία ότι δεν πρόκειται να κινηθεί έξω από το συγκεκριμένο πλαίσιο σχετικά με την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Πράγματι, στη Σύνοδο Κορυφής στη Μαδρίτη, στην καρδιά των τουρκικών αντιρρήσεων ήταν το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Η σύγκρουση ανάμεσα στην Άγκυρα και το PKK είναι γνωστή, με το καθεστώς της Άγκυρας να αποκαλεί «τρομοκράτες» όλα τα μέλη του και με το PKK να έχει πραγματοποιήσει εκστρατεία κατά της τουρκικής κυβέρνησης από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Η Σουηδία βρήκε συμβιβαστική λύση αναφορικά με τα μέλη του PKK, αλλά δεν επιθυμεί επ’ ουδενί να παραβιάσει τα συμφωνηθέντα στη Μαδρίτη.

Επιπλέον, η κυβέρνηση της Σουηδίας εμφανίσθηκε να έχει επίγνωση του αυταρχικού καθεστώτος Ερτνογάν, το οποίο κινείται εν πολλοίς μακριά από τον δυτικό νομικό πολιτισμό. Η υπενθύμιση, σύμφωνα με την οποία «στη Σουηδία, η νομοθεσία εφαρμόζεται από τα ανεξάρτητα δικαστήρια», είχε ακριβώς και αυτό το νόημα. Σε ένα κράτος δικαίου, όπως είναι η περίπτωση της Σουηδίας, προβλέπεται σαφής διάκριση των εξουσιών και η δικαιοσύνη ασκείται από ανεξάρτητα δικαστήρια, χωρίς να υπάρχει νομικό περιθώριο για εμπλοκή της εκτελεστικής ή της νομοθετικής λειτουργίας στη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης.

Έτσι, λοιπόν, η Τουρκία, που παρουσιάζεται από μειοψηφική μερίδα του εγχώριου Τύπου ως «νικήτρια της Μαδρίτης», διαπιστώνει ήδη ότι, πλέον, έχει απέναντί της μία ακόμη χώρα με συμμόρφωση στην αρχή του κράτους δικαίου, το οποίο, ωστόσο, δεν τυγχάνει πλήρους έμπρακτου σεβασμού από το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν.