Το αδιέξοδο των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου

Η τακτική του Πούτιν να στοχοποιεί άμαχους πληθυσμούς φαίνεται ότι αποτυγχάνει, αφού, αντί να αποθαρρύνει τους κουρασμένους από τον πόλεμο Ουκρανούς, έχει οδηγήσει σε αναζωογόνηση του ΝΑΤΟ.

Αυτή η επισήμανση επιβεβαιώνεται τη στιγμή κατά την οποία δύο ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν ένα κατάμεστο εμπορικό κέντρο στην πόλη Κρέμεντσουκ, προκαλώντας το θάνατο σε περισσότερα από είκοσι άτομα και το σοβαρό τραυματισμό σε σχεδόν άλλα εξήντα. Ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι χαρακτήρισε, μάλιστα, την επίθεση σαν «μία από τις πιο θρασείς τρομοκρατικές επιθέσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία» και ισχυρίστηκε ότι ήταν προγραμματισμένη να προκαλέσει όσο το δυνατόν περισσότερα θύματα.

Πριν από το Κρέμεντσουκ, προηγήθηκε η Μαριούπολη, η οποία δέχθηκε το μεγαλύτερο βάρος των επιθέσεων του Πούτιν εναντίον αμάχων. Οι ρωσικές δυνάμεις πραγματοποίησαν αδιάκριτες επιθέσεις εναντίον της πόλης, συμπεριλαμβανομένων πολυκατοικιών, νοσοκομείων, σχολείων και κτιρίων πολιτών. Η αποτρόπαια επίθεση εναντίον αμάχων στη Μαριούπολη έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν οι ρωσικές δυνάμεις έφθασαν στο σημείο να βομβαρδίσουν ένα ολόκληρο θέατρο, σκοτώνοντας τουλάχιστον δώδεκα ανθρώπους.

Επιπλέον, αυτές οι τακτικές της Ρωσίας χρησιμοποιήθηκαν επίσης στο Χάρκοβο και στο Τσερνίχιβ., με τη Διεθνή Αμνηστία μνα καταγράφει πολυάριθμες αδιάκριτες επιθέσεις.

Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι ο Πούτιν στοχεύει άμαχους πληθυσμούς, ως τακτική για να επιτύχει τους στρατηγικούς του στόχους. Η δολοφονία αμάχων χρησιμοποιήθηκε και στη Συρία το 2015, με φρικιαστικά αποτελέσματα.

Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να είμαστε σαφείς: τόσο η αδιάκριτη όσο και η σκόπιμη στόχευση αμάχων συνιστoύν εγκλήματα πολέμου, από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου. Μάλιστα, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, κατηγόρησε  δημοσίως τον Πούτιν ως εγκληματία πολέμου και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο διεξάγει έρευνες για εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν ρωσικές δυνάμεις.

Ωστόσο, η τακτική του Πούτιν απέτυχε τελικά.

Το ΝΑΤΟ, ο μεγαλύτερος αντίπαλος της Ρωσίας, έχει θορυβηθεί ιδιαίτερα από τις επιθέσεις εναντίον αμάχων, κοντά στα ανατολικά σύνορά του. Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, ο Πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ενισχύσουν σημαντικά τις στρατιωτικές τους δυνάμεις στην Ευρώπη, με τη δημιουργία μόνιμου αρχηγείου στην Πολωνία, την ανάπτυξη 5.000 στρατιωτών στη Ρουμανία και την ενίσχυση των αμερικανικών δυνάμεων στη Βαλτική.

Η Συμμαχία ανακοίνωσε, επίσης, σχέδια για θεαματική αύξηση του αριθμού των δυνάμεων σε υψηλή ετοιμότητα σε πάνω από 300.000. Ο Γενς Στόλτενμπεργκ, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, δήλωσε ότι η εν λόγω αύξηση αποτελεί μια άμεση απάντηση στις ρωσικές ενέργειες στην Ουκρανία. Ο Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε ακόμη ότι η συμμαχία θα αλλάξει την επίσημη στάση της απέναντι στη Ρωσία, από «στρατηγικό εταίρο» σε «άμεση απειλή για την ασφάλειά μας, για τις αξίες μας, για τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες».

Παράλληλα, οι γείτονες της Ρωσίας επιδίωξαν στενότερους δεσμούς με τη Δύση ως απάντηση στις φρικαλεότητες του Πούτιν. Η Φινλανδία και η Σουηδία εντάσσονται τώρα στο ΝΑΤΟ. Η Μολδαβία και η Γεωργία έχουν επίσης υποβάλει αίτηση για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα βήμα, αδιανόητο μέχρι τώρα, για δύο χώρες με ισχυρούς συνδέσμους με τη Ρωσία.

Η αναζωογόνηση του ΝΑΤΟ, μέσω της διεύρυνσης και της αύξησης των στρατιωτικών δυνατοτήτων, είναι το αντίθετο από αυτό που σκόπευε ο Πούτιν, όταν οι δυνάμεις του εισέβαλαν στην Ουκρανία. Αντί για ένα διχασμένο, αναποφάσιστο ΝΑΤΟ, η Ρωσία είναι πλέον οικονομικώς ιδιαίτερα ευάλωτη και στριμωγμένη από όλες τις πλευρές.

Και αυτές οι εξελίξεις έφεραν στην επιφάνεια τη Ρωσία όπως πραγματικά είναι: μια ιδιαίτερα εξασθενημένη δύναμη που δεν έχει πλέον  τίποτα να συνεισφέρει εκτός από τον επιθετικό εθνικισμό και τον τρόμο.