Η Χίλαρι, το Μπρόντγουεï, οι εργαζόμενοι και οι Δημοκρατικοί

Η Χίλαρι Κλίντον είναι ένας έντονα κοινωνικός άνθρωπος, σε κάποια αντίθεση από τον σύζυγό της, Μπιλ, που φημίζεται, ανάμεσα στα άλλα, για τις ώρες περισυλλογής που επιδιώκει να προβλέπει για τον εαυτό του. Πριν από ελάχιστες ημέρες, η Χίλαρι επέλεξε να επισκεφθεί το Μπρόντγουεï, το ζωντανό θρύλο του αμερικανικού θεάτρου και ένα από τα πιο ξακουστά αξιοθέατα, πλέον, της Νέας Υόρκης, «στην πόλη όπου όλα μπορεί να συμβούν».

Και, με μια έννοια, αυτό που συνέβη δεν ήταν μια εθιμοτυπικού τύπου επίσκεψη της πρώην Πρώτης Κυρίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Τα φλας δεν αναβόσβησαν για να αποθανατίσουν μια άκρως στυλιζαρισμένη, comme il faut, Πρώτη Κυρία, να χαιρετά, με μια αδιόρατη πλήξη, μία προς μία τις διάσημες πρωταγωνίστριες που βρέθηκαν στο ιστορικό θέατρο. Η Χίλαρι επέλεξε να είναι αυτό που πραγματικά είναι: κοινωνικά άνετη, με ένα αυθόρμητο χαμόγελο, που συχνά γλιστρούσε σε γέλιο, ντυμένη με έναν απλό τρόπο, που την έκανε ακόμη πιο προσιτή στους παρισταμένους. Και κάθε άλλο παρά αμέλησε να αναφερθεί στις συνθήκες και τις αμοιβές των εργαζομένων στο Μπρόντγουεï.

Αναφέρθηκε δηλαδή στις συνθήκες εργασίας του «λοιπού προσωπικού», όπως κατά κόρον και αρκετά υποτιμητικά αποκαλούνται οι εργαζόμενοι που δεν κατάφεραν ή δεν θέλησαν να φθάσουν στις κορυφές της κοινωνικής ιεραρχίας. Δεν επρόκειτο, όπως φιλύποπτα μπορεί να σκεφθεί κάποιος, για μια προσκηνοθετημένη από επιδέξιους image maker και διαπρεπείς επικοινωνιολόγους έκφραση «κοινωνικής αλληλεγγύης». Έδειξε το ίδιο ενδιαφέρον για τις ηθοποιούς, που είναι ταυτόχρονα και μητέρες, μερικές από τις οποίες σε μονογονεϊκές οικογένειες.

Συνομίλησε μαζί τους για «όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες για μια ισορροπημένη ζωή ως μητέρες και εργαζόμενες»

Η κοινωνική εγρήγορση της Χίλαρι, όμως, δεν ξεπέφτει στον εμβληματικό λαϊκισμό του Ντόναλντ Τραμπ, από τον οποίο είχε ηττηθεί το όχι και τόσο μακρινό 2016. Επέμεινε ιδιαίτερα στον κίνδυνο της covid – 19, στους χαμένους από τη μάχη ανθρώπους που έδωσαν μάχη μαζί του, στα μέτρα προσωπικής και κοινωνικής υγιεινής και ασφαλείας που πρέπει να τηρούνται σε καιρούς πανδημικής κρίσης. Και έδωσε έμφαση στα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, με πρώτο το δικαίωμα γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και στην ανάγκη επαναφοράς στον ομοσπονδιακό συνταγματικό χάρτη του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση.

Βέβαια, η επίσκεψη αυτή και οι δημόσιες αυτές τοποθετήσεις της Χίλαρι επαναφέρουν το ίδιο ερώτημα στους αναλυτές: Μήπως η Κλίντον θελήσει να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ;

Η ίδια απορρίπτει το ενδεχόμενο αυτό. Οι συχνές παρεμβάσεις της, ωστόσο, στο δημόσιο βίο και τα πολιτικά πράγματα της χώρας δείχνουν προς την άλλη κατεύθυνση. Η Χίλαρι δεν δείχνει να έχει εγκαταλείψει οριστικά αυτήν την προοπτική. Η ίδια, εξάλλου, θυμίζει την πολιτική της παρουσία, άλλοτε υπερασπιζόμενη τη φιλελεύθερη δημοκρατία και τον δίδυμο αντίπαλό της, την αποχή και τον λαϊκισμό της χριστιανοπρεπούς δεξιάς που ενσαρκώνει ο Τραμπ, άλλοτε προασπιζόμενη κοινωνικές κατακτήσεις και συνταγματικά δικαιώματα νέας γενιάς. Η πρόσφατη, πάντως, επίσκεψή της στο Μπρόντγουεï δείχνει μια βαθιά πολιτικοποιημένη γυναίκα, που έχει το βλέμμα της στραμμένο και στην επόμενη ημέρα της σημερινής διοίκησης.