Φυσικό αέριο: Ο… χειμώνας θα κρίνει την επιτυχία του σχεδίου της μείωσης των ροών

Όπως είναι γνωστό οι υπουργοί Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης πήραν την απόφαση για εθελοντική μείωση κατά 15% της χρήσης φυσικού αερίου, προκειμένου να έχουν μια “ασπίδα προστασίας” στις ρωσικές απειλές για το κλείσιμο της στρόφιγγας.

Παρόλα αυτά δεν φαίνεται να υπολόγισαν κάτι, το οποίο είναι και το πιο σημαντικό απ’ όλα, δηλαδή τις καιρικές συνθήκες που θα υπάρχουν στην Ευρώπη εκείνη τη χρονική περίοδο, ειδικά τους λεγόμενους σκληρούς μήνες του χειμώνα, δηλαδή τέλη Νοεμβρίου με αρχές Μαρτίου.

Ήδη έχει τέθηκε σε ισχύ από την Τρίτη [9/8] το μέτρο για εξοικονόμηση 45 δις. κυβικών μέτρων αερίου έως τον Μάρτιο του 2023, όπου αυτό είχε υπολογιστεί με γνώμονα τις κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες και όχι τους ισχυρούς παγετούς, που δεν είναι καθόλου σπάνιοι, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Όπως είναι γνωστό η ζήτηση να αυξάνεται αυτό το καλοκαίρι λόγω παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών, αλλά ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ευρώπη είναι ένας πολύ κρύος χειμώνας, προειδοποιούν οι ειδικοί. «Σε αυτό το σενάριο, η μείωση 15% δεν θα είναι αρκετή, όχι μόνο για να βγει ο χειμώνας, χωρίς ρωσικό αέριο, αλλά ούτε για να ξαναγεμίσουν οι αποθήκες την επόμενη σεζόν», σύμφωνα με τον Τζέιμς Χάκσταπ, διευθυντή ανάλυσης φυσικού αερίου στην S&P Global για Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Αφρική.

Εάν η Ευρώπη ήθελε να θωρακιστεί απέναντι σε κάθε σενάριο θα έπρεπε να εξοικονομήσει ποσότητες κοντά στα 60 ή 70 δισ. κυβικά μέτρα αερίου ή να αποφασίσει μια μείωση της κατανάλωσης αερίου σε όλο το μπλοκ μεταξύ 20 και 25%, όπως ανέφερε προ ημερών ο ίδιος στο Politico. Είναι προφανές ότι οι Ευρωπαίοι θα ήταν αδύνατο να συμφωνήσουν σε ένα τέτοιο ποσοστό, όταν ακόμη και για το 15% χρειάστηκε να γίνουν τόσες πολλές εξαιρέσεις, υποχωρήσεις και συμβιβασμοί, που εν τέλει υπονόμευσαν την ίδια τη συμφωνία.

Η κριτική που δέχεται το σχέδιο «Save Gas for a Safe Winter» προέρχεται από ευρωπαϊκές αντιπολιτεύσεις, φορείς και στελέχη της αγοράς και όλοι συμφωνούν ότι από μόνο του δεν θα καταφέρει να κρατήσει ζεστούς τους ευρωπαίους. Και μόνο το γεγονός ότι για να γίνουν οι στόχοι δεσμευτικοί απαιτείται πρώτα η έγκριση από 15 κράτη – μέλη, που αντιπροσωπεύουν το 65% του συνολικού πληθυσμού του μπλοκ, δείχνει το δύσκολο του εγχειρήματος.