La Tribune: Οι εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών ξανάρχισαν αλλά με αργό ρυθμό

Αυτή την Τρίτη, δύο νέα πλοία, με 70.000 τόνους σιτηρών επί του σκάφους, αναχώρησαν από το Τσορνομόρσκ, ένα ουκρανικό λιμάνι που βρίσκεται περίπου τριάντα χιλιόμετρα νότια της Οδησσού, στη Μαύρη Θάλασσα. Ο ρυθμός των εξαγωγών ουκρανικών σιτηρών, που είναι τόσο σημαντικά για τη διατροφή και την οικονομία της Ουκρανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης, δεν είναι ο προσδοκώμενος, αλλά, απεναντίας, παραμένει χαμηλός.

«Δύο πλοία αναχώρησαν από το λιμάνι του Chornomorsk με συνολικό όγκο φορτίου 70.000 τόνων. Το πλοίο Rahmi Yaggi θα παραδώσει 5.300 τόνους στην Τουρκία και σχεδόν 65.000 τόνους καλαμποκιού θα παραδοθούν από το χύδην φορτηγό Ocean Lion στη Νότια Κορέα»,  ανακοίνωσε το Υπουργείο Υποδομών της Ουκρανίας.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, η αναχώρηση πλοίων φορτωμένων με σιτηρά από ουκρανικά εμπορικά λιμάνια έχει επιταχυνθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπογράφηκε στις 22 Ιουλίου μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας και Τουρκίας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτή τη συμφωνία, τα πλοία πρέπει να ελέγχονται από την Κωνσταντινούπολη πριν διασχίσουν τον Βόσπορο.

Την Κυριακή, άλλα πέντε πλοία αναχώρησαν από  το Τσερνομόρσκ και την Οδησσό για να εξάγουν σιτηρά, μεταφέροντας περισσότερους από 161.000 τόνους καλαμποκιού και προϊόντων διατροφής στην Τουρκία, την Κίνα και την Ιταλία.

Ωστόσο, αυτές οι αναχωρήσεις γίνονται με αργή συχνότητα, πολύ μακριά από το επίπεδο του εμπορίου σιτηρών που εξασφάλιζε η Ουκρανία πριν από τον πόλεμο.

Η ρωσική εισβολή, που ακολουθήθηκε από τον αποκλεισμό των ουκρανικών λιμανιών από το ρωσικό ναυτικό, παρέλυσε το εμπόριο σιτηρών, ένα απαραίτητο απόθεμα ξένου νομίσματος για τη χώρα που ήταν ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο πριν από τον πόλεμο. Ταυτόχρονα, οι κυρώσεις της Δύσης κατά της ρωσικής οικονομίας επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την πώληση δημητριακών από τη Ρωσία, η οποία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο.

Η σταδιακή επανέναρξη της διακίνησης σιτηρών στη Μαύρη Θάλασσα δίνει ελπίδες για χαλάρωση των τιμών των αγροτικών πρώτων υλών, η οποία αργεί να επιτευχθεί στην πράξη.