Ο συγγραφέας των Σατανικών Στίχων αγνόησε έναν άγραφο κανόνα

Η διαταγή δολοφονίας είχε εκδοθεί και έπρεπε να εκτελεστεί

Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια έχουν κυλήσει από την έκδοση του φετφά δολοφονίας του διάσημου Βρετανού Σαλμάν Ρουσντί, ο οποίος έπεσε απόψε θύμα επίθεσης με μαχαίρι από άγνωστο, πιθανότατα φανατικό ισλαμιστή. Το μακρινό 1988, οι «Σατανικοί Στίχοι» χάρισαν παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και εκατομμύρια αναγνώστες στον συγγραφέα τους, αλλά προκάλεσαν και το ορκισμένο μίσος του ιρανικού καθεστώτος του Αγιατολάχ Χομεϊνί, που, την επόμενη κιόλας χρονιά, εξέδωσε τον φετφά για το «ξεκαθάρισμα» του (επιδερμικά) βλάσφημου συγγραφέα.

Ακολούθησαν, βέβαια, οι όρκοι πίστης και οι δεσμεύσεις αφομοίωσης ισλαμιστικών οργανώσεων και δικτύων στην επίτευξη του ύψιστου στόχου: στη δολοφονία του Σαλμάν Ρουσντί. Ο ινδικής καταγωγής Βρετανός συγγραφέας έγινε δέκτης κυμάτων συμπαράστασης από τον «ανεκτικό» δυτικό κόσμο, που, δικαιολογημένα, έσπευσε να τον περιβάλει με συμπάθεια και με κατανόηση. Μάλιστα, στην πρώιμη δεκαετία του ’90, ο σαραντάρης, τότε, συγγραφέας γινόταν συχνά θέμα συζήτησης ανάμεσα στους μάλλον εμβρόντητους δυτικούς της Ρώμης, του Παρισιού και του Λονδίνου, που, ανεπιτήδευτα έκπληκτοι, πληροφορούνταν ότι αυτό που κυκλοφορούσε ως υποψία στον αέρα των δυτικών κοινωνιών δεν ήταν ένας νοσηρός φόβος παρεκκλησιαστικών οργανώσεων και sui generis πνευματικών κύκλων της ακροδεξιάς, αλλά ένα αντικειμενικό δεδομένο:

Η διαταγή δολοφονίας είχε εκδοθεί και έπρεπε να εκτελεστεί

Με τον καιρό, και χάρη στη νυχθημερόν προστασία των αστυνομικών αρχών, το «ζήτημα Ρουσντί» ξεχάσθηκε, παραμερίσθηκε, υποχώρησε από πρωτοσέλιδα, τίτλους και αναλύσεις. Ωστόσο, η Μαφία του Ισλάμ δεν συγχωρεί. Θυμίζοντας την περίφημη γαλλική παροιμία, σύμφωνα με την οποία η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που είναι προτιμότερο να το απολαμβάνουμε κρύο, οι πιο χαιρέκακα διεστραμμένοι εγκέφαλοί της διέταξαν και οι πιο αφοσιωμένοι εκτέλεσαν. Αυτοί δεν ξεχνούν ποτέ. Έχοντας αγνοήσει αυτόν τον άγραφο αλλά απαράβατο κανόνα, ο 75χρονος συγγραφέας χαροπαλεύει σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, στην πόλη όπου επρόκειτο να δώσει μια προγραμματισμένη διάλεξη, προτού τον προλάβει η αιχμή του δόρατος των πιο αναχρονιστικών και αιμοδιψών ισλαμιστικών κύκλων.