Απέναντι στον μισογυνισμό των Ταλιμπάν

Ανήκει αναντίρρητα στη χορεία των ανθρώπων εκείνων που «δεν χρειάζονται συστάσεις», κι ας είναι μόλις 46 ετών η γοητευτική ηθοποιός και σκηνοθέτης. Αυτό όμως που συχνά υποτιμάται ή παραμερίζεται στη δημόσια συζήτηση γύρω από το πρόσωπό της, είναι το αταλάντευτο ενδιαφέρον της για τα κοινά, για το δημόσιο πράγμα, προς χάριν γαργαλιστικών λεπτομερειών περί όψεων της προσωπικής της ζωής, που (νομίζουμε ότι) απασχολούν το αναγνωστικό κοινό.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Angelina Jolie (@angelinajolie)

Το ενδιαφέρον της για την πολιτική έχει, όμως, εκδηλωθεί σε στιγμή ανύποπτη, κάπου στο γύρισμα της τρίτης δεκαετίας της ζωής, και η σημερινή της παρέμβαση υπέρ των γυναικών και των παιδιών που ζουν κάτω από την απειλή του καθεστώτος των Ταλιμπάν ήλθε να μας το υπενθυμίσει.

Η Αντζελίνα Τζολί είναι ήδη, ας μη το ξεχνάμε αυτό, ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και, έτσι, έχει βαθιά και διαρκή γνώση της καταπάτησης κάθε χώρου ατομικής ελευθερίας για τις Αφγανές εν έτι 2022, δηλαδή ένα χρόνο μετά την ανακατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν.

Η γραφή της Τζολί είναι άμεση και σαφής, σαν τα «καρφιά» που αναφέρει ο ποιητής:

«Μες σε μια νύχτα, εκείνες και 14 εκατομμύρια ακόμα Αφγανές, γυναίκες και κορίτσια, έχασαν το δικαίωμά τους να πάνε στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο, το δικαίωμα να εργάζονται και το δικαίωμα στην ελευθερία της κίνησης». Και όντως, οι σχετικές σκοταδιστικές απαγορεύσεις είναι ολοκληρωτικές και τα απολυταρχικά φιρμάνια, αδυσώπητα για κάθε γυναίκα που ζει μέσα στο σκότος του καθεστώτος. Υποχρεωτική είναι η μαύρη μαντίλα στο κεφάλι κι άλλο ένα επίσης μαύρο μαντίλι που πρέπει να σκεπάζει το πρόσωπό τους από τη μύτη και κάτω, αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μάτια.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Angelina Jolie Afghanistan (@angelinajolie.afghanistan)

Απαγορευτική η πρόσβαση στους χώρους της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και έρευνας. Νομικά επιβεβλημένος ο κατ’ οίκον βίος αν δεν συντρέχει κάποια εξόχως πιεστική ανάγκη για υποχρέωση εκτός σπιτιού. Πλέον, τα δικαιώματα του «άλλου μισού του ουρανού» θυμίζουν κρύο ανέκδοτο στην πατρίδα της μπούρκας. Η χρόνια ενασχόληση με τον δικαιωματικό λόγο και τις απαγορευτικές πολιτειακές πρακτικές δεν θα μπορούσαν, επομένως, παρά να ευαισθητοποιήσουν την Αντζελίνα Τζολί, η οποία, με χάρη, προτρέπει και σε εσωτερικές αντιστάσεις, γράφοντας:

«H μεγαλύτερη αντίσταση στην ανατροπή των δικαιωμάτων των γυναικών στο Αφγανιστάν δεν προήλθε από ξένες δυνάμεις, αλλά από τις ίδιες τις Αφγανές γυναίκες που βγήκαν στους δρόμους».