Μειωμένες σε ποσότητα οι εξαγωγές των θερινών φρούτων και λαχανικών

Κατά 16,2% είναι μειωμένες σε ποσότητα οι εξαγωγές των θερινών φρούτων και λαχανικών συγκριτικά με το 2020, χρονιά που η παραγωγή είχε κινηθεί σε κανονικά επίπεδα, σε αντίθεση με το 2021 που ήταν μειωμένη λόγω εκτεταμένων καταστροφών από ακραία καιρικά φαινόμενα.

Πάντως, αν και η συγκομιδή και η εμπορία εξελίσσεται ομαλά, σύμφωνα με τους εξαγωγείς, αναμένεται μείωση του εισοδήματος των παραγωγών, καθώς η οποιαδήποτε ποσοστιαία μεσοσταθμική αύξηση της τιμής πώλησης δεν θα καλύψει την αύξηση του κόστους παραγωγής.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα, με τα στοιχεία του ΥπΑΑΤ, τα οποία επεξεργάστηκε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών – Incofruit Hellas, οι εξαγωγές των βερίκοκων είναι μειωμένες έναντι της κανονικής από απόψεως παραγωγής του 2020 κατά 1,6%, φτάνοντας τους 20.299 τόνους, αυξημένες όμως κατά 44,7% σε σχέση με την μειωμένη παραγωγή.

Μειωμένες κατά 35,5% είναι οι εξαγωγές στα ροδάκινα (συγκριτικά με το 2021), αγγίζοντας τους 59.023 τόνους και αυξημένες κατά94,4% σε σχέση με 2021. Μειωμένες είναι και οι εξαγωγές των νεκταρινιών κατά 18,4% (συγκριτικά με το 2020) φτάνοντας τους 42.494 τόνους και αυξημένες κατά 196,1% σε σχέση με 2021, των κερασιών μειωμένες κατά 10,7% (σε σχέση με το 2020) ανερχόμενες σε 34.752 τόνους αλλά και μειωμένες κατά 3,5% σε σχέση με 2021.

Οι εξαγωγές των καρπουζιών είναι μειωμένες κατά 8,2% φτάνοντας στους 184.658 τόνους σε σχέση με το 2020 και μειωμένες κατά 12,1% σε σχέση με 2021

Συγκεκριμένα, οι εξαγωγές των επιτραπέζιων σταφυλιών ανέρχονται σε 9.264 τόνους, παρουσιάζοντας μείωση κατά 34,1% έναντι του 2021 και κατά 34,2% συγκριτικά με την αντίστοιχη περίοδο του 2020. Η μεγαλύτερη μείωση παρατηρείται στις εξαγωγές από την Κρήτη κατά 44,1%, την Κορινθία κατά 47,4%,την Θεσσαλονίκη κατά 26,7% και την Καβάλα κατά 37,9% έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2021.

«Κρούουμε τον κώδωνα κινδύνου να μην συγκομισθούν και εμπορευθούν τα επιτραπέζια σταφύλια λόγω των χαμηλών τιμών, του υψηλού κόστους παραγωγής και της έλλειψης εργατών γης», σημειώνει ο κ. Πολυχρονάκης, επαναλαμβάνοντας ότι χρειάζεται βελτίωση της ανταγωνιστικότητός τους, με την έγκαιρη χορήγηση ενίσχυσης του κόστους παραγωγής και εμπορίας τους.