Reuters: Η καταπολέμηση του πληθωρισμού θα έχει παγκόσμιες επιπτώσεις

Είναι εσφαλμένη και παρωχημένη η προσέγγιση, με βάση την οποία η άνοδος του πληθωρισμού έχει τοπικά χαρακτηριστικά. Δεν αναφέρεται σε ένα σύνολο χωρών ή, ακόμη, σε μία ήπειρο. Απεναντίας, το σημερινό πληθωριστικό φαινόμενο αφορά το σύνολο του πλανήτη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θέτοντας ακόμη και ζητήματα για την ίδια την διαδικασία της παγκοσμιοποίησης.

Η ρητορική από τους κορυφαίους οικονομικούς ηγέτες του κόσμου είναι ολοένα και πιο ξεκάθαρη: ο πληθωρισμός εγκαθίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα και η συγκράτηση του θα απαιτήσει εξαιρετική προσπάθεια που κινδυνεύει να προκαλέσει ύφεση, επομένως αύξηση. ανεργία και σοβαρές δυσκολίες για τις αναδυόμενες χώρες.

Ωστόσο, το διακύβευμα αξίζει τον κόπο: χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες για να αποκτήσουν οι κεντρικές τράπεζες αξιοπιστία στην καταπολέμηση του πληθωρισμού και η απώλεια της τρέχουσας μάχης θα έθετε σε κίνδυνο αυτή τη διαδικασία, με κίνδυνο να υπονομεύσει τα θεμέλια της πολιτικής του σύγχρονου νομίσματος.

«Η ανάκτηση και η διατήρηση της εμπιστοσύνης απαιτεί από εμάς να επαναφέρουμε γρήγορα τον πληθωρισμό στον στόχο μας», δήλωσε η Isabel Schnabel, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). «Όσο περισσότερο ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος η κοινή γνώμη να χάσει την εμπιστοσύνη στην αποφασιστικότητα και την ικανότητά μας να διατηρήσουμε την αγοραστική δύναμη».

«Ακόμη και αν εισέλθουμε σε ύφεση, έχουμε απλώς λίγες επιλογές από το να διατηρήσουμε την πολιτική μας κατεύθυνση», πρόσθεσε. «Αν οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό δεν εδραιωθούν, ο αντίκτυπος στην οικονομία θα ήταν ακόμη χειρότερος».

Ο πληθωρισμός πλησιάζει το 10% σε πολλές από τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου, αόρατος εδώ και σχεδόν 50 χρόνια, και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, η κορύφωσή του φαίνεται ακόμα πολύ μακριά από την επίτευξη.

Το πρόβλημα είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν σχετικά μικρό έλεγχο στις εξελίξεις των τιμών.

Πρώτον, επειδή αυτό οφείλεται κυρίως στην εξέλιξη των τιμών της ενέργειας που συνδέεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία, ένα σοκ προσφοράς που η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να λύσει μόνη της, στη συνέχεια επειδή αυτές οι εντάσεις επιδεινώνονται από την αύξηση των δημοσίων δαπανών, με τις κυβερνήσεις να πολλαπλασιάζουν τα μέτρα για τη στήριξη των αγορών εξουσία.

Μια μελέτη που παρουσιάστηκε στο Jackson Hole καταλήγει λοιπόν στο συμπέρασμα ότι το ήμισυ του αμερικανικού πληθωρισμού επηρεάζεται από τη δημοσιονομική πολιτική και ότι η Fed θα μπορέσει να ανακτήσει τον έλεγχο των τιμών μόνο εάν συνεργαστεί με την πολιτική εξουσία.

Γενικότερα, φαίνεται να επικρατεί ένα νέο πληθωριστικό καθεστώς, με κίνδυνο να διατηρηθεί η ανοδική πίεση στις τιμές.

Η αποπαγκοσμιοποίηση, η αναμόρφωση των στρατηγικών συμμαχιών που συνδέονται με τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι δημογραφικές αλλαγές και η αύξηση του κόστους παραγωγής στις αναδυόμενες χώρες θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν αυτό το φαινόμενο.

«Η παγκόσμια οικονομία φαίνεται να βρίσκεται στο κατώφλι μιας ιστορικής αλλαγής στην οποία πολλοί από τους ανεμογεννήτριες της προσφοράς που συνέβαλαν στη συγκράτηση του πληθωρισμού φαίνεται να μετατρέπονται σε αντίθετους ανέμους», συνόψισε ο Agustín στο Jackson Hole. Carstens, ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας για Διεθνείς Διακανονισμοί (BIS).

«Εάν ναι, η πρόσφατη άνοδος των πληθωριστικών πιέσεων θα μπορούσε να αποδειχθεί πιο επίμονη».

Όλα αυτά τα στοιχεία συνηγορούν υπέρ της ταχείας αύξησης των επιτοκίων και της διατήρησης υψηλών επιτοκίων για αρκετά χρόνια.

Πρόβλημα: Η αυστηροποίηση της πολιτικής της Fed θα έχει επιπτώσεις πολύ πέρα ​​από τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρή για τις αναδυόμενες χώρες, παράγοντας που η κεντρική τράπεζα δεν έχει την πολυτέλεια να λάβει υπόψη της.

ΗΔΗ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΣΕΣ ΧΩΡΕΣ

«Η αξιοπιστία των τελευταίων 40 ετών διακυβεύεται, επομένως θα μειώσει τον πληθωρισμό όποιες και αν είναι οι συνέπειες, συμπεριλαμβανομένου του εάν συνεπάγεται παράπλευρες ζημιές στον αναδυόμενο κόσμο», εκτιμά ο Πίτερ Μπλερ Χένρι, ομότιμος καθηγητής της Σχολής Επιχειρήσεων Stern του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Πολλές αναδυόμενες χώρες δανείζονται σε αγορές δολαρίων και έτσι τα αυξανόμενα επιτόκια των ΗΠΑ αυξάνουν το κόστος χρέους τους, ενώ εκτρέπουν τις ροές κεφαλαίων προς τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τα ασφάλιστρα κινδύνου και περιπλέκοντας περαιτέρω τη χρηματοδότησή τους.

Επιπλέον, η ανατίμηση του δολαρίου έναντι των περισσότερων άλλων νομισμάτων τροφοδοτεί τον πληθωρισμό σε πολλές αναδυόμενες χώρες.

Η Κίνα και η Ινδία φαίνονται σχετικά διατηρημένες από αυτή την άποψη, αλλά χώρες όπως η Τουρκία και η Αργεντινή υποφέρουν ήδη.

«Υπάρχουν ορισμένες «παραμεθόριες» οικονομίες και χώρες χαμηλού εισοδήματος που έχουν δει τις αποδόσεις τους να εκτοξεύονται σε αυτό που ονομάζουμε επίπεδα κινδύνου ή σχεδόν κινδύνου, μεταξύ 700 και 1.000 μονάδων βάσης», δήλωσε ο Pierre-Olivier Gourinchas, επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Η κατάσταση αυτή, διευκρίνισε, αφορά ήδη περίπου το 60% των χωρών χαμηλού εισοδήματος και περίπου είκοσι από αυτές «εξακολουθούν να έχουν πρόσβαση στις αγορές, αλλά οι όροι δανεισμού τους έχουν επιδεινωθεί σημαντικά».

Η S&P Global, από την πλευρά της, θεωρεί πλέον ότι ο κίνδυνος που σχετίζεται με τους δανειολήπτες της Νότιας Αφρικής, της Αργεντινής και της Τουρκίας είναι υψηλός ή πολύ υψηλός, καθώς και κινεζικά, ινδικά ή ινδονησιακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

«Υπάρχει ένας μικρός αριθμός «παραμεθόριων» οικονομιών όπως η Σρι Λάνκα της Τουρκίας, οι οποίες θα πληγούν εάν η Fed αυξήσει τα επιτόκια και τα επιτόκια παραμείνουν υψηλά», λέει ο Eswar Prasad, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο. Cornell. «Σε μερικά χρόνια από τώρα, τα πράγματα θα αρχίσουν να γίνονται δύσκολα».