Εκτενή αφιερώματα στην επεκτατική και μισαλλόδοξη έναντι της Ελλάδας αλλά και της Δύσης συνολικότερα ρητορική του Τούρκου Προέδρου φιλοξενούνται στον γερμανικό Τύπο.
Στον απόηχο των απειλών του Τούρκου προέδρου από το βήμα της ομιλίας του στη Σαμψούντα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή, πολλά είναι και τα γερμανικά δημοσιεύματα για τη ρητορική Ερντογάν και την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο.
Το περιοδικό Spiegel στην ιστοσελίδα του παρατηρεί πως «πίσω από τη ρητορική κλιμάκωση βρίσκονται πιθανότατα στρατιωτικοί ελιγμοί. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η Άγκυρα κατηγόρησε την Αθήνα ότι ελληνικά πλοία παρακολουθούν τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη μέσω ραντάρ ενός συστήματος αεράμυνας (…) Προκειμένου να ασκήσει πιέσεις στην Ελλάδα, ο Ερντογάν έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν επανειλημμένα ως τακτική τις μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία με προορισμό την Ελλάδα», συμπληρώνει, κάνοντας αναφορά στις έρευνες του περιοδικού Spiegel με θέμα το μεταναστευτικό και τη βία των ελληνικών αρχών.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="1250" width="1875" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Ο Γερμανός ανταποκριτής στην Ελλάδα, Γκερντ Χέλερ, μετά από μία ιστορική αναδρομή στις διαστάσεις της ελληνοτουρκικής διαμάχης για το ειδησεογραφικό δίκτυο Redaktionsnetzwerk Deutschland, παρατηρεί πως «oι Τούρκοι είναι συνηθισμένοι στην κριτική που ασκεί απέναντι στην Ελλάδα ο πρόεδρός τους. Αλλά οι δηλώσεις του Ερντογάν για τον γείτονα και εταίρο του εντός του ΝΑΤΟ το περασμένο Σαββατοκύριακο ξεπερνούν όλες τις προηγούμενες απειλές».
Με όχημα τη Δύση
Η εφημερίδα Tagesspiegel,σε μία προσπάθειανα ερμηνεύσει την ρητορική του Τούρκου προέδρου καταλήγει πως «στην τουρκική προεκλογική εκστρατεία πριν από τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του επόμενου έτους, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί ως μέσο μία αντιδυτική ρητορική. Και με αυτό δεν στοχεύει απλώς στο να αποσπάσει την προσοχή από την οικονομική κρίση στο εσωτερικό της χώρας του και τις καταγγελίες περί διαφθοράς εναντίον των συμβούλων του. H όξυνση των τόνων εναντίον Ελλάδας και ΗΠΑ τον εξυπηρετούν, ώστε να θέσει ένα θέμα στο οποίο ο ίδιος δίνει τον τόνο – και όχι η αντιπολίτευση. Οι διαφωνίες με τη Δύση τον βοηθούν να αυξήσει τα ποσοστά αποδοχής του στη χώρα. Στις αρχές του καλοκαιριού, για παράδειγμα, κέρδισε προσωρινά την εύνοια των ψηφοφόρων, αφού απείλησε ότι θα ασκούσε βέτο στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ».
Το τραύμα που άφησε πίσω της η Μικρασιατική Καταστροφή χρησιμοποιείται πολιτικά μέχρι και σήμερα, σχολιάζει η γερμανίδα ανταποκρίτρια της Augsburger Allgemeine στην Κωνσταντινούπολη, Σουζάνε Γκίστεν. Αν και όπως θεωρεί η ίδια, «το να κατηγορεί κανείς τους Έλληνες για εχθρική στάση είναι μία εύκολη μέθοδος, ώστε να ξεσηκώσει την κοινή γνώμη στην Τουρκία, σχεδόν κανείς στη χώρα δεν πιστεύει ότι (σ.σ. η Τουρκια) θα επιτεθεί όντως, όπως απειλεί ο Ερντογάν στα ελληνικά νησιά. Ωστόσο όταν ο Ερντογάν κατηγορεί τους Έλληνες, τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους ότι συμπεριφέρονται άδικα στην Τουρκία, επευφημείται σε ολόκληρη τη χώρα».