To…δεύτερο ημίχρονο της ΔΕΘ

Μπορεί ο Λουκιανός Κηλαιδόνης να τραγουδούσε «Αρχίζει το ματς», αλλά στην πραγματικότητα το…ντέρμπι έχει αρχίσει εδώ και καιρό. Η «τυπική» έναρξή του δόθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο τη ΔΕΘ με το διήμερο  του Πρωθυπουργού και ο πρώτος γύρος θα κλείσει με αύριο και μεθαύριο με το διήμερο του Αλέξη Τσίπρα και του  ΣΥΡΙΖΑ.

Στη Θεσσαλονίκη, κανονικά, θα έπρεπε να γίνει αντιπαράθεση σχεδίων και προγραμμάτων. Ο Πρωθυπουργός το προηγούμενο Σαββατοκύριακο παρουσίασε -ασχέτως αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος μαζί του- ένα δομημένο σχέδιο και οδικό χάρτη, τόσο για το επόμενο διάστημα, όσο και για το μετεκλογικό σκηνικό. Παράλληλα, παρουσίασε σε αδρές γραμμές  τα διλήμματα που σύμφωνα με τη στρατηγική της ΝΔ θα τεθούν στις κάλπες.

Αμηχανία

Αντιστοίχως αναμένεται να παρουσιαστούν και τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Ως προς το ΠΑΣΟΚ, η εμφάνιση του Νίκου Ανδρουλάκη δημιούργησε αρκετά ερωτήματα ως προς το σχέδιο του κόμματος για τα ενεργειακά. Με πολλές αναφορές στον ευρωπαϊκό τρόπο λειτουργίας -εμφανώς επηρεασμένος λογικά και θετικά από τη  θητεία του ως ευρωβουλευτής- αλλά μα αμφίβολη προσαρμογή στα Ελληνικά δεδομένα, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν παρουσίασε κάτι πειστικό. Σαφώς η συνολική του προσέγγιση ήταν αντικυβερνητική και…αμήχανα επιθετική προς τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η συνέντευξη Τύπου (χθες Πέμπτη) έγινε μια ημέρα μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση Πιτσιόρλα.

Και στο ζήτημα των υποκλοπών είναι εμφανής η αμηχανία του ΠΑΣΟΚ να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, καθώς σχεδόν αμέσως αν και ο πρόεδρος του ήταν πρωταγωνιστής, εντούτοις εκχώρηση την πρωτοβουλία των κινήσεων στον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, η αδυναμία να μετατραπεί το ζήτημα των υποκλοπών σε κεντρικό κοινωνικό ζήτημα σκοντάφτει τόσο στο ότι οι πολίτες δεν το αναδεικνύουν ως κυρίαρχο, όσο και στο γεγονός ότι πρόκειται για μια ευρωπαϊκή εν εξελίξει διαδικασία από τον περασμένο Μάρτιο, καθώς έχει συσταθεί ειδική επιτροπή του Κοινοβουλίου που εξετάζει τα δράση των παράνομων λογισμικών..

Δύσκολη εβδομάδα

Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο -κυρίως- ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσαν σε δυο θέμα, τα οποία αυτήν την εβδομάδα δεν είχαν τη θετική εξέλιξη που θα «ήθελαν»: τις υποκλοπές και την υπόθεση του Έβρου.

Η εβδομάδα που φεύγει, ήταν μια κακή εβδομάδα για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ιδίως γι’ αυτά τα δυο θέματα. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι ήταν, αντιστρόφως, καλή για την κυβέρνηση. Δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι το «κακό» για τον έναν ισοδυναμεί με «καλό» για τον άλλο, Μάλλον έχουμε μπει σ αυτήν περίεργο ζώνη του πολιτικού…λυκόφωτος που βρισκόμαστε σε δυο παράλληλους πολέμους: φθοράς και πειθούς.

Και δυστυχώς τα κόμματα μοιάζουν να επενδύουν περισσότερο στη φθορά του αντιπάλου, με κάθε μέσο -από την κυκλοφορία fakenews μέχρι την ανορθολογική αποδόμηση των επιχειρημάτων-  παρά στη διατύπωση προτάσεων.

Υποκλοπές

Σε ορισμένα δε περιστατικά θα έπρεπε να προηγείτο το Εθνικό ή συνολικό καλό, παρά το κομματικό όφελος και η προπέτεια. Τα δυο παραδείγματα αυτής της εβδομάδας είναι χαρακτηριστικά: ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επενδύσει στις υποκλοπές, έρχεται η υπόθεση Πιτσιόρλα -όπως και οι καταθέσεις Ρουμπάτη, Κοντολέοντα- να αποδομήσουν πλήρως την επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΖΑ και παράλληλα να δημιουργήσουν πολλά ερωτήματα για τον τρόπο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό δεν θα το αφήσει ανεκμετάλλευτο η ΝΔ στην πορεία προς τις κάλπες.

Ήδη στην Κυβέρνηση λένε ότι «ο  κ. Τσίπρας είναι συνώνυμο του ψεύδους. Όχι μόνο γινόταν παρακολούθηση πολιτικών επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γνώριζε ο ίδιος την παρακολούθηση Πιτσιόρλα και είχε δώσει εντολή για τη συνέχισή της».  Η δε προσφυγή του κ.Πιτσιόρλα στη Δικαιοσύνη -όπως ο ίδιος προανήγγειλε- είναι ένα θέμα το οποίο είναι μεν αμφίβολο ποια…ποινική συνέχεια θα έχει, αλλά είναι βέβαιο ότι θα έχει σημαντική πολιτική βαρύτητα.

Την ίδια ώρα στην Κυβέρνηση, αναφερόμενοι στις εξελίξεις στην εξεταστική επιτροπή για τις υποκλοπές, λένε «άνθρακας ο θησαυρός σε όσους επένδυσαν στην κατάθεση του κ. Κοντολέοντα». Βεβαίως, για να είμαστε ειλικρινείς, εξ αρχής λίγα πράγματα ανέμενε κάποιος να προκύψουν από αυτήν την κοινοβουλευτική διαδικασία. Η εμπειρία από προηγούμενες εξεταστικές επιτροπές εξασφάλισε την…προαναγγελθείσα πορεία της: αξιοποίηση κατά το δοκούν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Και διαρροές κατ’ επιλογή…

Υπόθεση Έβρος

Από την άλλη, άλλο ένα θέμα στο οποίο η Κουμουνδούρου και προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν επενδύσει πολύ και πολλά επικοινωνιακά ήταν «η υπόθεση του Έβρου» με τους 38 παράνομους μετανάστες. Η υπόθεση αυτή, του περασμένου Αυγούστου, είχε ουσιαστικά ανακινηθεί και ενισχυθεί από τις καταγγελίες, παρεμβάσεις και δηλώσεις της ΜΚΟ HumanRights360. Θυμούνται όλοι τη διαμάχη περί Ελληνικής και Τουρκικής νησίδας κλπ. κλπ. Και κυρίως τις καταγγελίες περί θανάτου ενός 5χρονου κοριτσιού. Γύρω δε από αυτήν την περίεργη υπόθεση των μεταναστών ξετυλίχθηκε ένα απίθανο κουβάρι διεθνών καταγγελιών, δημοσιευμάτων, «αποκαλύψεων».

Προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ίδιο το κόμμα, όπως και ο Πρόεδρός του, παρενέβησαν με οργίλο ύφος καταγγέλλοντας την κυβέρνηση.

Ωστόσο χθες υπήρξε η πρώτη ανατροπή: Η ΜΚΟ HumanRights360 αναγνώρισε χθες Πέμπτη ότι η νησίδα στον Έβρο στην οποία βρέθηκαν οι 38 μετανάστες τον Αύγουστο δεν είναι ελληνικό έδαφος. Ο  ιδρυτής της ΜΚΟ δήλωσε: «Από τα δημόσια διαθέσιμα σε μάς στοιχεία και λαμβανομένου υπόψη ότι η περιοχή παρουσιάζει ένα ιδιαίτερα σύνθετο εδαφικό καθεστώς καθώς, ανάλογα με τη ροή του ποταμού, αναδύονται κατά διαστήματα τμήματα ξηράς κατά μήκος του, σχηματίσαμε την εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι ανωτέρω βρίσκονταν επί ελληνικού εδάφους».

Η εξέλιξη αυτή έδωσε το δικαίωμα στο Μέγαρο Μαξίμου να ισχυριστεί ότι:

• Άδικα κατηγορείτο η ελληνική Κυβέρνηση
• Είναι εκτεθειμένος ο ΣΥΡΙΖΑ
• Καταρρίπτεται η τουρκική προπαγάνδα

Απαίτηση

Το ζήτημα όμως δεν προσφέρεται για κομματικές αντιπαραθέσεις, ούτε για κομματική εκμετάλλευση. Επί του προκειμένου ανακύπτουν σοβαρά επιχειρήματα για το πώς λειτουργούν, όχι μόνο κυκλώματα λαθροδιακινητών, αλλά πως αυτά τα κυκλώματα συνδέονται με δημοσιογραφικές πηγές που διασπείρουν, δημιουργούν και κατασκευάζουν θέματα, τα οποία εν τέλει φαίνεται να υπαγορεύονται -αν είμαστε «αθώοι»- από βιασύνη και άγνοια, αλλά, αν είμαστε «κακοπροαίρετοι», από στοχευμένη, προπαγανδιστική και αντεθνική στρατηγική.

Προς τούτο -και επειδή έτσι κι αλλιώς προβλέπεται σκληρή προεκλογική σύγκρουση- θα έπρεπε τα κόμματα να αναθεωρήσουν τα πεδία αντιπαράθεσής τους, να είναι πιο προσεκτικά στις καταγγελίες τους, διότι υπάρχουν περιπτώσεις που εν τέλει δεν πλήττεται το αντίπαλο κόμμα, αλλά τα συμφέροντα της χώρας.

Παράλληλα, θα ήταν καλύτερο για τους Πολίτες να διαλυθούν τα νέφη των σκανδάλων, της σκανδαλολογία και της δύσοσμης πολιτικής ατμόσφαιρας. Και να προχωρήσουν σε αντιπαράθεση θέσεων και σχεδίων. Το δεύτερο ημίχρονο της ΔΕΘ θα ήταν μια ευκαιρία επαναφοράς στην πραγματική πολιτική συζήτηση. Θα είναι;