Jimmy Butler: Από άστεγος στα 13 του αστέρι του ΝΒΑ
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 12 '
Πηγή Φωτογραφίας: TAG Heuer
Πριν το draft του 2011, ένας General Manager από αυτούς που εξέταζαν την επιλογή του Jimmy Butler ανέφερε πως “η ιστορία του είναι μία από τις πιο ιδιαίτερες και αξιοσημείωτες που έχω δει όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στο μπάσκετ. Υπήρξαν πάρα πολλές φορές που έδειχνε να έχει αποτύχει και θα έπρεπε να τα παρατήσει. Αλλά δεν σταμάτησε ποτέ, ξεπερνώντας τις προσδοκίες και αγνοώντας τις πιθανότητες. Αν μιλήσεις μαζί του θα καταλάβεις τι μεγαλείο κρύβει μέσα του”. Ο φόργουορντ και ηγέτης των Miami Heat συμπληρώνει σήμερα 33 χρόνια ζωής.
Μπροστά του έχει μία ακόμη πρόκληση στην καριέρα του, θέλοντας να επιστρέψει με το Μαϊάμι στα playoffs. Αυτή είναι η ιστορία του.
Άστεγος στα 13 του
Ο Jimmy Butler III γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1989 στο Χιούστον του Τέξας και μεγάλωσε στο πρόαστιο Tomball της αμερικανικής πόλης. Ο πατέρας του τον εγκατέλειψε όταν ήταν ακόμη βρέφος. Όταν έφτασε στα 13, η μητέρα του τον έδιωξε από το σπίτι. “Δεν μου αρέσει καθόλου η εμφάνισή σου, πρέπει να φύγεις” ήταν τα λόγια της, όπως ο ίδιος ο Butler αποκάλυψε σε συνέντευξή του πίσω στο 2011.
Από την εφηβεία του αναγκάστηκε να βαδίσει στο δύσκολο δρόμο, μένοντας σε σπίτια φίλων και συμμαθητών του. Κάποιες βραδιές τις είχε περάσει και στο δρόμο. Ακόμη και έτσι φρόντιζε να μην χάνει καμία προπόνηση και να παρακολουθεί κανονικά τα μαθήματά του. Πριν την τελευταία του χρονιά στο σχολείο, σε ένα καλοκαιρινό πρωτάθλημα μπάσκετ γνώρισε τον Jordan Leslie, που έπαιζε μπάσκετ αλλά και αμερικάνικο ποδόσφαιρο στο σχολείο του.
Ο τελευταίος τον προκάλεσε να παίξουν έναν διαγωνισμό τριπόντων και σχεδόν αμέσως έγιναν φίλοι. Η μητέρα του Leslie, Michelle Lambert, έμαθε για την κατάσταση του Butler και, παρότι είχε ήδη 6 παιδιά, ουσιαστικά “υιοθέτησε” το νεαρό Jimmy, προσκαλώντας τον να μείνει στο σπίτι της οικογένειας Leslie και κάνοντάς τον να νιώσει και αυτός μέλος της.
Στην τελευταία του χρονιά στο σχολείο, ο Butler ήταν πια ο αρχηγός της ομάδας μπάσκετ του Tomball High, με μέσους όρους 19,9 π. κα 8,7 ρ. Αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον επιλέξει κάποιο κολλέγιο και τελικά κατέληξε στο Tyler Junior College του Τέξας.
Από το Marquette στο ΝΒΑ
Στη freshman season του στο Tyler συνέχισε την πολύ σκληρή δουλειά, γράφοντας αρκετά καλά νούμερα (18,1 π., 7,7 ρ. και 3,1 ασ.), προσελκύοντας το ενδιαφέρον κολεγίων από την Division I. Το Marquette του προσέφερε πλήρη αθλητική υποτροφία, έπειτα από προσωπική εισήγηση του προπονητή Buzz Williams (πλέον προπονεί το Texas A&M στο NCAA) – μεταξύ άλλων, το μπασκετικό πρόγραμμα του κολεγίου στο Μιλγουόκι έχει τροφοδοτήσει το ΝΒΑ με παίκτες όπως οι Wes Matthews, Jae Crowder και -κυρίως- Dwyane Wade. Εκεί, ο Butler αναπτυσσόταν ακόμη περισσότερο σταδιακά, φτάνοντας μέχρι το All-Big East Honorable Mention (2 φορές).
Στο NBA draft του 2011, οι Chicago Bulls τον επέλεξαν στο νο.30. Στο Σικάγο, ο Butler έκανε αυτό ακριβώς που έμαθε σε όλη του τη ζωή: Έβαλε το κεφάλι κάτω και δεν έπαψε στιγμή να δουλεύει. Το αποτέλεσμα ήταν τη σεζόν 2014/15 να κερδίσει το βραβείο του Most Improved Player – ο πρώτος στην ιστορία των Bulls που κατάφερε κάτι τέτοιο. Κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονιάς κατέρριψε το ρεκόρ του Michael Jordan με τους περισσότερους πόντους σε ένα ημίχρονο (40, εναντίον των Toronto Raptors στις 3 Ιανουαρίου 2015).
Εξελίχθηκε στον ηγέτη των Ταύρων και έγινε παίκτης All-Star καθώς και μέλος της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του Ρίο (2016). Στις 22 Ιουνίου του 2017 έγινε ανταλλαγή στους Minnesota Timberwolves, για να ακολουθήσουν οι Philadelphia 76ers, τον Νοέμβριο του 2018.
Σε καμία από τις δύο ομάδες δεν έδειχνε να “κολλάει” με το υπόλοιπο σύνολο: Στη Μινεσότα δεν μπορούσε να δεχθεί το γεγονός πως οι εξαιρετικά ταλαντούχοι -και νεαρότεροι- συμπαίκτες του Karl-Anthony Towns και Andrew Wiggins προτιμούσαν να παίζουν Fortnite από το να βελτιωθούν για να κυνηγήσουν μία καλή πορεία στα playoffs ενώ στη Φιλαδέλφεια δεν τα βρήκε ποτέ πραγματικά με το νο.1 πρόσωπο του πολυθρύλητου Process, τον Ben Simmons.
Γενικά, ο Τύπος στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού μιλούσε για έναν παίκτη που προσπαθούσε να πιέσει όσο το δυνατόν περισσότερο τους μικρότερους συμπαίκτες του για να αναπτυχθούν, πολύ συχνά με ακραίο τρόπο και προκλήσεις. Ο ίδιος δε διέψευσε ποτέ κάτι τέτοιο. Όλα τα παραπάνω τον έφεραν τελικά στους Miami Heat (στις 6 Ιουλίου 2019).
Στη Φλόριντα μοιάζει να βρήκε ένα περιβάλλον στο οποίο ταιριάζει καλύτερα, κάτι που αποτυπώνεται και στο γήπεδο, όντας ο ηγέτης του πολύ ενδιαφέροντος project που χτίζουν οι Pat Riley και Erik Spoelstra.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας