Πολ Κρούγκμαν: Τι χρειάζεται η Ουκρανία από τη Δύση για να μείνει “ζωντανή” η αντεπίθεσή της

Αντιμέτωπη – επί του παρόντος – με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, βρίσκεται η Ουκρανία,καθώς σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις, το πραγματικό ΑΕΠ της Ουκρανίας έχει μειωθεί κατά 37% σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν, ενώ παράλληλα ο πληθωρισμός έχει εκτιναχθεί κοντά στο 24% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

«Αυτό είναι όλο;», διερωτάται ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος μέσα από τις σελίδες των New York Times.

Η μείωση του ουκρανικού ΑΕΠ είναι όντως μεγάλη αλλά δεν μάλλον δεν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι και πολύ διαφορετικά… όταν ένας εισβολέας καταλαμβάνει σημαντικό μέρος της επικράτειας μιας χώρας, αποκλείει τα λιμάνια της και χρησιμοποιεί πυραύλους για να ανατινάξει σημαντικό μέρος των υποδομών της.

Το ύψος του πληθωρισμού από την άλλη πλευρά είναι εντυπωσιακά χαμηλό, σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, δεδομένων των συνθηκών. Ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος υπογραμμίζει άλλωστε πως υπάρχουν επί του παρόντος αρκετές χώρες που δεν είναι σε πόλεμο αλλά έχουν καταφέρει να έχουν σημαντικά υψηλότερο πληθωρισμό από αυτόν της Ουκρανίας. Στην Τουρκία για παράδειγμα, ο πληθωρισμός αγγίζει το 80%.

Οι πόλεμοι συνοδεύονται συνήθως από πληθωρισμό, με την εξαίρεση του Β΄ Παγκοσμίου στις ΗΠΑ να επιβεβαιώνει τον κανόνα. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου για παράδειγμα, η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πληθωρισμό που δεν ήταν πολύ μικρότερος από αυτόν που αντιμετωπίζει τώρα η Ουκρανία, παρόλο που καμία από τις δύο αυτές χώρες δεν είχε τότε δεχθεί εισβολή στο έδαφός της.

Σύμφωνα με τον Πολ Κρούγκμαν, η Ουκρανία τα πηγαίνει αρκετά καλά επί του παρόντος στο μέτωπο της οικονομίας εάν λάβει κανείς βέβαια υπόψη τις συνθήκες. Γιατί;

Στο οικονομικό μέτωπο, οι Ουκρανοί έδρασαν κατά τρόπο ψύχραιμο και αποτελεσματικό. Επέβαλαν capital controls χωρίς να χάσουν χρόνο, αποτρέποντας έτσι μια μαζική φυγή κεφαλαίων από τη χώρα, και παρενέβησαν με σκοπό να σταθεροποιήσουν τη συναλλαγματική αξία του νομίσματός τους: κάτι που δεν είναι πάντοτε καλή ιδέα αλλά που σε αυτήν την περίπτωση συνέβαλε ώστε να αποτραπεί ένας πληθωριστικός πανικός.

Ωστόσο τίποτα από αυτά δεν θα είχε σημασία εάν η Ουκρανία δεν είχε και τη στήριξη άλλων χωρών.

Το συνολικό οικονομικό βάρος όλων μαζί των χωρών που στηρίζουν την Ουκρανία κάνει τη ρωσική οικονομία να φαίνεται μικρή και αδύναμη. Η εκτροπή υπέρ της Ουκρανίας ακόμη και ενός μικρού κλάσματος των πόρων που διαθέτουν αυτές οι χώρες αλλάζει τελείως την ισορροπία δυνάμεων, όπως σημειώνει ο Κρούγκμαν.

Αυτό ήταν προφανές στο πεδίο της μάχης, όπου τα δυτικά όπλα έχουν αλλάξει τα πάντα. Ισχύει όμως και στο μέτωπο της οικονομίας, όπου τα δάνεια και η οικονομική βοήθεια της Δύσης βοηθούν την Ουκρανία να περιορίσει τις επιπτώσεις του πολέμου.

Το βασικό ερώτημα τώρα, σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο, είναι το εάν αυτή η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια προς την Ουκρανία θα παρασχεθεί πια σε επαρκή κλίμακα ώστε να διασφαλιστεί η επιβίωση της χώρας και – όπως πολλοί ελπίζουν – η νίκη της.

Υπήρχαν τέσσερις τρόποι με τους οποίους ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να έχει κερδίσει στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον Κρούγκμαν.

1. Καταλαμβάνοντας γρήγορα το Κίεβο και ανατρέποντας την κυβέρνηση της Ουκρανίας.
2. Περικυκλώνοντας, με εφαλτήριο το Ντονμπάς, ένα μεγάλο μέρος του στρατού της Ουκρανίας και στη συνέχεια επελαύνοντας προς το Κίεβο.
3. Επικρατώντας σε έναν πόλεμο φθοράς που θα είχε διάρκεια, με μια βροχή από βολές πυροβολικού που σταδιακά θα λύγιζαν τις ουκρανικές δυνάμεις.

Και επειδή η ρωσική πλευρά δεν έχει καταφέρει προς το παρόν να επιτύχει τίποτα από τα προαναφερθέντα, πλέον στον Πούτιν έχει απομείνει μόνο μία οδός προς μια ενδεχόμενη νίκη:

4. Εκείνη που περνά μέσα από τη μείωση της δυτικής στρατιωτικής και οικονομικής στήριξης προς την Ουκρανία. Εάν η ροή των όπλων επιβραδυνθεί, η Ουκρανία θα βρεθεί να μειονεκτεί. Και εάν η ροή των χρημάτων αποδειχθεί ανεπαρκής, η οικονομία της Ουκρανίας θα βυθιστεί βαθύτερα μέσα στην κρίση.

Αυτός είναι όμως και ο λόγος για τον οποίο η επιτυχημένη αντεπίθεση της Ουκρανίας κοντά στο Χάρκοβο έχει τόση σημασία, όπως υπογραμμίζει ο Πολ Κρούγκμαν. Διότι επιδεικνύοντας τις δικές τους δυνατότητες από τη μια πλευρά και την αδυναμία της Ρωσίας από την άλλη, οι Ουκρανοί αντικρούουν και διαψεύδουν τους δυτικούς αξιωματούχους που εξακολουθούν να μην πιστεύουν ότι το Κίεβο μπορεί να κερδίσει. Και διαψεύδοντας αυτές τις φωνές, οι Ουκρανοί κρατούν ζωντανή τη ροή των όπλων και των χρημάτων.

Πηγή: New York Times