Η Τουρκία, αν και μέλος του ΝΑΤΟ, θέλει να ενταχθεί σε μια άλλη συμμαχία που κυριαρχείται από την Κίνα. Αυτό είναι μια λανθασμένη απόφαση του Ερντογάν και, ταυτόχρονα, μια μεγάλη πρόκληση για τη δυτική συμμαχία ασφαλείας, όπως υποστηρίζει το κεντρικό άρθρο γνώμης της «Handelsblatt».
Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν έκρυψε ποτέ ότι δεν ενδιαφέρεται πολύ για τη «Δύση». Τώρα, ωστόσο, κάνει ένα βήμα που προαναγγέλλει την πραγματική ρήξη με τη Δύση: ο Ερντογάν θέλει να ενταχθεί στον Κυριαρχούμενο από την Κίνα Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Η οργάνωση θεωρεί τον εαυτό της ως τον αντίποδα στη Δύση – ειδικά όσον αφορά την πολιτική ασφαλείας. Συνεπώς, ανταγωνίζεται το ΝΑΤΟ, μέλος του οποίου είναι και η Τουρκία. Αντιπροσωπεύει επίσης το 40 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού – και μέλη του είναι κυρίως αντιδυτικά κράτη όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και το Πακιστάν.
Η ένταξη ενός μέλους του ΝΑΤΟ σε μια ανταγωνιστική συμμαχία θα ήταν μια καινοτομία στην πολιτική ασφάλειας – και από την άποψη της Τουρκίας το βήμα είναι ένα στρατηγικό λάθος. Η Τουρκία δεν μπορεί να είναι μέλος δύο οργανισμών που βλέπουν ο ένας τον άλλον ως ανταγωνιστή.
Επιπλέον, η χώρα παραμένει πολιτικά και οικονομικά εξαρτημένη από τη Δύση. Το ΝΑΤΟ έχει ακόμη πολυάριθμα στρατεύματα και μονάδες καταδρομέων σταθμευμένες στη χώρα. Οι τουρκικές εταιρείες εξακολουθούν να πραγματοποιούν το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών τους με εταιρείες από την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η αίτηση της Τουρκίας για ένταξη στην SCO αποτελεί, ακόμη, μια μεγάλη πρόκληση για τη δυτική συμμαχία ασφάλειας: η Δύση αντιμετωπίζει παγκόσμιο ανταγωνισμό – και αυτό σε μια περίοδο που είναι ήδη αποδυναμωμένη.
Η αποστολή στο Αφγανιστάν, που διήρκεσε δύο δεκαετίες, κόστισε δισεκατομμύρια και δεν έφερε τίποτα. Το ίδιο ισχύει για τον πόλεμο στο Ιράκ και τις συγκρούσεις στη Βόρεια Αφρική. Το Brexit έστειλε ένα μήνυμα στον κόσμο ότι ακόμη και για ένα πλούσιο έθνος, η ένταξη σε δυτικούς οργανισμούς μπορεί να μην είναι απαραίτητα επωφελής. Και ακόμα κι αν η Δύση ή το ΝΑΤΟ δεν ευθύνονται για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η υποτιθέμενη ισχυρή Δύση δεν μπόρεσε να αποτρέψει αυτήν την εκτεταμένη εισβολή.
Μια ματιά στον τουρκικό Τύπο δείχνει ότι ο Ερντογάν θεωρεί πλέον σκόπιμο να εκφράσει το ενδιαφέρον του για εναλλακτικά συστήματα. Όχι μόνο τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ μπορούν να πάρουν κάτι καλό από την κίνηση. Ακόμη και η αντικυβερνητική εφημερίδα Cumhuriyet έγραψε σε κύριο άρθρο ότι η κίνηση «θα ταίριαζε στα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας της χώρας».
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η Τουρκία θα ενταχθεί τελικά στην ανατολική συμμαχία. Γεγονός είναι, ωστόσο, ότι η ειρηνευτική τάξη που κυριαρχείται από τη Δύση αντιμετωπίζει ανταγωνισμό. Οι δυτικές χώρες πρέπει να σκεφτούν πώς μπορούν ακόμα να είναι ελκυστικές για τρίτες χώρες – συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.