Τζίμι Χέντριξ: Ο άνθρωπος που πάλεψε με τους εσωτερικούς του δαίμονες και τελικά νικήθηκε
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 9 '
Πηγή Φωτογραφίας: Far Out Magazine
Το 1969, η τηλεοπτική προσωπικότητα, ο Dick Cavett ρώτησε τον μουσικό αν μπορούσε να διαβάσει μουσική: «Όχι, καθόλου», απάντησε ο αυτοδίδακτος Τζίμι. Έμαθε να παίζει με το αυτί και συχνά χρησιμοποιούσε λέξεις ή χρώματα για να εκφράσει αυτό που ήθελε να επικοινωνήσει. «Κάποια συναισθήματα σε κάνουν να σκέφτεσαι διαφορετικά χρώματα», είπε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Crawdaddy. «Η ζήλια είναι μωβ, το ίδιο και η οργή και ο θυμός ενώ το πράσινο είναι ο φθόνος» εξήγησε μιλώντας ενδεχομένως για μια ψυχολογική κατάσταση που οι επιστήμονες θα ονομάσουν χρόνια αργότερα ως συναισθησία.
Ο Χέντριξ εμπνεύστηκε τη μουσική του από τα πάντα γύρω του, ακόμα και από τα όνειρά του. «Ονειρευόμουν πολύ και κατέγραφα πολλά από τα όνειρά μου ως τραγούδια», εξήγησε το 1967 σε μια συνέντευξή του στο New Musical Express. «Έγραψα ένα που λεγόταν ‘First Look’ και ένα άλλο που λεγόταν ‘The Purple Haze’, το οποίο αφορούσε ένα όνειρο που είδα ότι περπατούσα κάτω από τη θάλασσα». Σε άλλη συνέντευξη, είπε ότι η ιδέα για το «Purple Haze» του ήρθε σε ένα όνειρο μετά την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας, που πιστεύεται ότι ήταν το Night of Light του Philip José Farmer.
Στην ίδια συνέντευξη στο New Musical Express, διευκρινίζει ότι ο στίχος του «Purple Haze» «scuse me while I kiss the sky» -συγχωρέστε με ενώ φιλάω τον ουρανό-, αναφερόταν σε έναν πνιγμένο άνδρα που είδε ο Χέντριξ στο όνειρό του. Μια ερμηνεία που κάνει το γεγονός ότι πολλοί οπαδοί συχνά ακούνε λανθασμένα τον στίχο ως «Scuse me, while I kiss this guy» (συγχωρέστε με ενώ φιλάω αυτόν τον τύπο) ακόμα πιο εύστοχο. Ήταν ένα τόσο συνηθισμένο λάθος που ο ίδιος ο Χέντριξ ήταν γνωστό ότι το διασκέδαζε, τραγουδώντας συχνά τους λανθασμένους στίχους στη σκηνή -ενίοτε μάλιστα συνοδευόμενος από ένα εικονικό χαμούρεμα. Υπάρχει ακόμη και ένας δικτυακός τόπος, KissThisGuy.com, αφιερωμένος στη συλλογή ιστοριών χρηστών με λάθος στίχους.
Πάντα σόουμαν, οι πολλές ιδιοτροπίες του Χέντριξ στο παίξιμο της κιθάρας έγιναν μέρος του μύθου του: Εκτός από το να παίζει με τα δόντια του, πίσω από την πλάτη του ή χωρίς να αγγίζει τις χορδές του οργάνου, έπαιζε επίσης την κιθάρα του ανάποδα – αν και υπήρχε ένας πολύ απλός λόγος γι’ αυτό. Ήταν αριστερόχειρας. Ο πατέρας του προσπάθησε να τον πείσει να παίζει με το δεξί χέρι, καθώς θεωρούσε το παίξιμο με το αριστερό χέρι σημάδι του διαβόλου.
Παρόλο που το όνομα του Χέντριξ θα επισκίαζε τελικά τους περισσότερους από αυτούς με τους οποίους έπαιξε στα πρώτα του βήματα, έπαιξε βοηθητική κιθάρα για πολλά μεγάλα ονόματα με το όνομα Τζίμι Τζέιμς, όπως ο Σαμ Κουκ, ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ο Γουίλσον Πικέτ, οι Άικ και Τίνα Τέρνερ και οι Isley Brothers.
Επίσης βοήθησε την ηθοποιό Τζέιν Μάνσφιλντ στη μουσική της καριέρα. Το 1965, έπαιξε lead και μπάσο στο «Suey», το B-side του single της «As The Clouds Drift By».
Ο Τζίμι Χέντριξ είχε απαχθεί κάποτε μετά από μια συναυλία. Αν και οι λεπτομέρειες γύρω από την απαγωγή του Χέντριξ είναι λίγο ασαφείς, στο Room Full of Mirrors: A Biography of Jimi Hendrix, ο Τσαρλς Ρ. Κρος έγραψε για το πώς ο μουσικός απήχθη μετά από μια συναυλία στο The Salvation, ένα κλαμπ στο Greenwich Village:
«Έφυγε με έναν άγνωστο για να βρει κοκαΐνη, αλλά αντ’ αυτού κρατήθηκε όμηρος σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν. Οι απαγωγείς απαίτησαν από τον μάνατζερ του Χέντριξ, τον Μάικλ Τζέφρι να παραδώσει το συμβόλαιο του Τζίμι με αντάλλαγμα την απελευθέρωσή του. Αντί να συμφωνήσει στην απαίτηση για λύτρα, ο Τζέφρι προσέλαβε τους δικούς του μπράβους για να αναζητήσουν τους εκβιαστές. Μυστηριωδώς, οι κακοποιοί του Τζέφρι βρήκαν τον Τζίμι δύο ημέρες αργότερα … σώο και αβλαβή. Ήταν ένα τόσο παράξενο περιστατικό που ο Νόελ Ρέντινγκ υποψιάστηκε ότι ο Τζέφρι είχε οργανώσει την απαγωγή για να αποθαρρύνει τον Χέντριξ από το να αναζητήσει άλλους μάνατζερ- άλλοι … υποστήριξαν ότι η απαγωγή ήταν αυθεντική».
Το 2016, το διαμέρισμα στο Λονδίνο όπου ο Χέντριξ ξεκίνησε ουσιαστικά την καριέρα του, αποκαταστάθηκε όπως θα έμοιαζε όταν ο Τζίμι έζησε εκεί από το 1968 έως το 1969 και άνοιξε ξανά ως μουσείο. Το σαλόνι που λειτουργούσε και ως υπνοδωμάτιο είναι διακοσμημένο με μποέμικη διακόσμηση και ένα πακέτο τσιγάρα Benson & Hedges βρίσκεται στο κομοδίνο. Υπάρχει επίσης χώρος αφιερωμένος στη δισκοθήκη του.
Είναι εκπληκτικό ότι στην ίδια πολυκατοικία, που βρίσκεται στη γειτονιά Μέιφερ της πόλης- ήταν επίσης το σπίτι του Τζορτζ Χάντελ από το 1723 μέχρι το θάνατό του το 1759
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας