Ενέργεια: Ελλάδα, Ιταλία, Βέλγιο, Πολωνία στέλνουν επιστολή για το ζήτημα του πλαφόν στο φυσικό αέριο

Τέσσερις χώρες συνολικά ανάμεσά τους και η Ελλάδα στέλνουν επιστολή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το ζήτημα που αφορά το πλαφόν στο φυσικό αέριο. Σύμφωνα με σημεία του προσχεδίου τα οποία έχει στη διάθεσή του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζεται ότι το πλαφόν μπορεί να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίσει την ασφάλεια των προμηθειών και την ελεύθερη ροή στην Ευρώπη πετυχαίνοντας ταυτόχρονα τον κοινό στόχο για μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον 11 χώρες είναι θετικές.

Εκτός από την Ελλάδα, την Ιταλία, το Βέλγιο και την Πολωνία, οι οποίες είχαν ταχθεί υπέρ του συντονισμού και μιας κοινής γραμμής, «ναι» λένε Ρουμανία, Μάλτα, ενώ και άλλα κράτη-μέλη έχουν εκφράσει τη στήριξή τους, ωστόσο προτείνουν ορισμένες τροποποιήσεις.

Ποια τα μέτρα που έχουν λάβει σήμερα οι χώρες για την εξοικονόμηση ενέργειας

Οι σημερινές κυβερνήσεις έχουν εισαγάγει ορισμένα μέτρα για τη μείωση της κατανάλωσης. Κυρίως όμως έχουν ανοίξει τις δημοσιονομικές στρόφιγγες. Παράλληλα με τον προϋπολογισμό μείωσης φόρων που περιγράφηκε στις 23 Σεπτεμβρίου, η Βρετανία διέθεσε χρηματοδότηση ύψους 6,5% του ΑΕΠ το επόμενο έτος για να προστατεύσει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις από υψηλότερους λογαριασμούς ενέργειας, περισσότερο από ό,τι ξόδεψε για το πρόγραμμα της άδειας και τη στήριξη των αυτοαπασχολούμενων 2020-21.

Η Γερμανία και η Γαλλία προσφέρουν δωρεές και επιδοτήσεις αξίας περίπου 3% του ΑΕΠ. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κρατικοποιούν τεράστια κομμάτια των ενεργειακών τους τομέων. Η Αμερική έχει ξοδέψει επίσης, αν και σε μικρότερη κλίμακα. Οι κυβερνήτες των πολιτειών βγάζουν «κάρτες αερίου» και αναστέλλουν τους φόρους στα καύσιμα για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξαναγεμίσουν. Φανταστείτε την αντίδραση σήμερα εάν ο ηγέτης μιας χώρας ακολουθούσε μόνο την προσέγγιση του Brandt και έλεγε στους ανθρώπους να βάλουν ένα επιπλέον στρώμα.

Η αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική υπονοεί μια πιο βαθιά αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης των κυβερνήσεων. Οι πολιτικοί επιδιώκουν εδώ και καιρό να παρέχουν δίχτυα ασφαλείας ή κίνητρα σε δύσκολες στιγμές. Όμως τα τελευταία 15 χρόνια, έχουν γίνει πολύ πιο πρόθυμοι να στηρίξουν τεράστια τμήματα της οικονομίας. Όταν βιομηχανίες, εταιρείες ή άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα, η δημοσιονομική βοήθεια δεν είναι ποτέ μακριά.