Η «επανάσταση των γυναικών» – η επανάσταση της ελπίδας

Κομμένα μαλλιά που ανεμίζουν σαν σημαία μιας άλλης Γαλλικής Επανάστασης, φωτιές στους δρόμους και στάχτες συμβόλων καταπίεσης, συνθέτουν ένα επικίνδυνο μα και συνάμα ελπιδοφόρο σκηνικό. Δυνατές εικόνες γυναικών και ανδρών του Ιράν που αγωνίζονται για το αυτονόητο – την ελευθερία – μας κατακλύζουν καθημερινά.

Το Ιράν του 2022 διαφέρει έτη φωτός από το Ιράν πριν 44χρόνια. Το 1979 σηματοδοτεί την ανατροπή του Σάχη Μοχαμάντ Ρεζά Παχλαβί και την ανάληψη της εξουσίας από τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί εγκαθιδρύοντας την ισλαμική δημοκρατία. Η ανατροπή αυτή σηματοδότησε την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου προστασίας των δικαιώματα των γυναικών καθώς επίσης τη σταδιακή και μεθοδευμένη επιβολή χιτζάμπ σε όλες τις γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως άνθρωποι του καθεστώτος προσέφεραν τότε μαντίλες σε συσκευασία δώρου στις γυναίκες. Μετά από χρόνια, το 2004 ιδρύεται η Gasht-e-Ershad (η αστυνομία ηθών) με αρμοδιότητες τον ενδυματολογικό έλεγχο και την τήρηση του νόμου της μαντίλας σε δημόσιους χώρους. Ένα σκοτεινό «fashion police» που κατά κύριο λόγο στοχεύει μόνο στις γυναίκες και βασίζεται στις υποταγές της ισλαμικής Σαρίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γυναίκες που βρίσκονται υπό καθεστώς κράτησης από την Αστυνομία Ηθών είτε αποφυλακίζονται με μία “προειδοποίηση” είτε οδηγούνται στο κέντρο “εκπαίδευσης και συμβουλών”.

Παρά τις ενέργειες και τις πολιτικές για την επίτευξη της ισότητας των δύο φύλων, παρά τις προσπάθειες για την ένταξη των γυναικών στους χώρους λήψης αποφάσεων, την ενδυνάμωσή τους, τη μόρφωση σε διεθνές επίπεδο, υπάρχουν χώρες που επιλέγουν την «αιχμαλωσία» τους για την εξυπηρέτηση εξτρεμιστικών σκοπιμοτήτων.

Ο θάνατος της Μαχσά Αμινί πυροδότησε μια επανάσταση, μια «επανάσταση των γυναικών» με συνοδοιπόρους πολλούς άνδρες , μια επανάσταση της ελπίδας, έναν αγώνα υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, υπέρ της αυτοδιάθεσης, της ελευθερίας της σωματικής αυτονομίας. Έναν αγώνα που ήταν αναμενόμενος να ξεκινήσει. Μια αλλαγή της καθεστηκυίας τάξης που ήταν αναμενόμενη να ξεσπάσει.

*Γράφει η Δωριλένια Λιαγουροπούλου – Τομεάρχης Πολιτισμού την ΟΝΝΕΔ