Μητσοτάκης: Παρέμβαση υπέρ πλαφόν στο φυσικό αέριο στην ΕΕ

Τη σαφή τοποθέτησή του υπέρ του καθορισμού πλαφόν στο φυσικό αέριο εξέφρασε ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, την επομένη της ειδικής συνόδου των Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός βρίσκεται στη γειτονική Βουλγαρία, όπου δίνει το «παρών» στην τελετή έναρξης του αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ της Ελλάδας και της Βουλγαρίας (IGB).

Με αφορμή τη χθεσινή ειδική σύνοδο των Υπουργών Ενέργειας των 27 κρατών – μελών της ΕΕ και τις αποφάσεις που αυτή έλαβε, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έλαβε σαφή και ξεκάθαρη θέση υπέρ του καθορισμού πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου.

Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα είναι μία από τις 15 χώρες μέλη που τάσσονται υπέρ του σχετικού μέτρου, το οποίο, ωστόσο, προσκρούει στην άρνηση αρκετών χωρών, ιδίως της Γερμανίας.

Υπενθυμίζεται ότι οι Υπουργοί Ενέργειας συμφώνησαν σε μία απόφαση τριών σημείων, που δεν περιλαμβάνει τον καθορισμό ενός ανώτατου ορίου στις τιμές του φυσικού αερίου.

Αυτά τα τρία σημεία είναι η υποχρεωτική μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, το ανώτατο όριο στα έσοδα από την αγορά από παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλού κόστους και η συνεισφορά αλληλεγγύης από τους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι η Χώρα μας είναι υπέρ του ορισμού πλαφόν, λέγοντας: «Έχουμε συζητήσει εδώ και πάρα πολλούς μήνες για το ζήτημα του πλαφόν στο φυσικό αέριο. Η συζήτηση αυτή έχει ωριμάσει, 15 χώρες έχουν στηρίξει αυτή την πρωτοβουλία και πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα πια και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κινηθεί πιο γρήγορα, να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να μπορούμε πια -το αργότερο στην τακτική Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες- να πάρουμε οριστικές αποφάσεις».

Προς την κατεύθυνση αυτή, ο κ. Μητσοτάκης συμπλήρωσε πως είναι «αδιανόητο αυτή τη στιγμή να μην υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να υπάρχουν χώρες οι οποίες ακολουθούν μία αυτόνομη πολιτική στήριξης των δικών τους κοινωνιών, μόνο και μόνο επειδή έχουν την οικονομική και δημοσιονομική δυνατότητα να το πράττουν. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξει την απαραίτητη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μία υπαρξιακή οικονομική κρίση»