Πόσο μπορεί να αντέξει η Γερμανία την ενεργειακή πίεση των εταίρων του;

Θέση στην αντιπαράθεση που έχει εκδηλωθεί στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τον ορισμό πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου πήρε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ειδικότερα, η Πρόεδρος της Commission φέρεται να δήλωσε πως «ο ορισμός ενός πλαφόν στο φυσικό αέριο είναι μια προσωρινή λύση, μέχρι να δημιουργήσουμε έναν νέο ευρωπαϊκό δείκτη τιμών που θα διασφαλίζει την καλύτερη λειτουργία της αγοράς και η Κομισιόν έχει ήδη ξεκινήσει να εργάζεται πάνω σε αυτό».

Είναι πρόδηλο ότι η επικεφαλής της Κομισιόν θέλει να προετοιμάσει το έδαφος εν όψει της έκτακτης συνόδου των Υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε., που θα γίνει μεθαύριο στην Πράγα.

Η πλειοψηφία και η απομονωμένη Γερμανία

Η φον ντερ Λάιεν αναμένεται να απευθυνθεί στους ηγέτες της ΕΕ που συνεδριάζουν στην Πράγα για να λάβουν μια απόφαση για την ενέργεια καθώς ολόκληρος ο κόσμος αντιμετωπίζει την ενεργειακή κρίση.

Προηγουμένως, τα κράτη – μέλη της ΕΕ ζήτησαν από τις Βρυξέλλες να προτείνουν ανώτατο όριο τιμών, αν και καταγράφονται αποκλίσεις σχετικά με το εάν ένα τέτοιο μέτρο θα έπρεπε να ισχύει για όλα τα εισαγόμενα αέρια, τις αποστολές αγωγών ή ακόμη και το χονδρικό εμπόριο φυσικού αερίου.

Ωστόσο, η καρδιά του προβλήματος εστιάζεται στην Γερμανία, η οποί έχει συγκροτήσει μια άτυπη συνεργασία με ορισμένες άλλες χώρες της Ευρώπης. Η Γερμανία, η Ολλανδία και η Δανία αντιτάσσονται σθεναρά στην επιβολή ανώτατου ορίου τιμών φυσικού αερίου, προειδοποιώντας ότι το μέτρο θα δυσχεράνει τις χώρες να βρουν προμήθειες σε ανταγωνιστικές τιμές στις παγκόσμιες αγορές και ότι θα έθετε σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης κατά τη χειμερινή περίοδο.

Πόσο μπορεί να αντέξει η Γερμανία στις πιέσεις των άλλων ευρωπαϊκών χωρών;

Είναι γεγονός ότι ο Γερμανός Καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, κινήθηκε έξυπνα και προσεκτικά όλο το προηγούμενο διάστημα.

Σε έναν πρώτο χρόνο, δεν άνοιξε τα χαρτιά του για το ενεργειακό ζήτημα. Αρκέστηκε στην καταγγελία της πολιτικής του Β. Πούτιν.

Στη συνέχεια, προχώρησε σε συμφωνία με τη Γαλλία για την ανταλλαγή ενεργειακών αποθεμάτων και για την αλληλουποστήριξη σε υποδομές εν όψει του χειμώνα που πλησιάζει.

Η Γερμανία έχει τη θεσμική δυνατότητα να οχυρωθεί πίσω από την άρνησή της και να επιδείξει μια αρνητική συμπεριφορά.

Η επιλογή αυτή είναι βέβαιον ότι θα καθιστούσε τον Όλαφ Σολτς και τη Γερμανία συνολικά αντιπαθείς στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Ήδη, διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, περιοδικά, εφημερίδες και ιστότοποι εξαπολύουν επιθέσεις στην ενεργειακή πολιτική της Γερμανίας. Υπενθυμίζουν τη στάση της κατά τη διάρκεια της πρόσφατης διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, τον υψηλό βαθμό ενεργειακής εξάρτησής της από τη Ρωσική Ομοσπονδία, τάσεις επικυριαρχίας στο εσωτερικό της Ένωσης.

Η Γερμανία μπορεί, βέβαια, να επιμείνει στη «γραμμή» που έχει χαράξει και ακολουθεί σταθερά έως σήμερα.

Ωστόσο, το νόμισμα έχει δύο όψεις, το μαχαίρι που κρατά το Βερολίνο στα χέρια του είναι δίκοπο. Η Γερμανία είναι πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, αλλά έπαψε να είναι η διεθνής υπερδύναμη που γνωρίζαμε λόγω του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας και της επακόλουθης προσπάθειας συγκρότησης ενός ανατολικού άξονα στον πλανήτη, αντίβαρο στη δυτική, αμερικανική και γερμανική, ηγεμονία.

Πόσο ισχυρή είναι σήμερα, για παράδειγμα, οικονομικά και πολιτικά, η Γερμανία απέναντι στην Κίνα ή ακόμη και απέναντι στην Ινδία του ενός δισεκατομμυρίου κατοίκων και των δεσμών που σφυρηλατεί με τη Ρωσία και την Κίνα;

Επιπλέον, το Βερολίνο γνωρίζει καλά ότι η ενεργειακή κρίση έχει έναν μάλλον δομικό χαρακτήρα. Πρόκειται για μια κρίση με βάθος χρόνου στην ενέργεια, ακόμη και αν συμβεί γρήγορα η λήξη των πολεμικών επιθέσεων της Μόσχας εναντίον της Ουκρανίας.

Είναι εξαιρετικά αμφίβολο, λοιπόν, η Γερμανία να εξακολουθήσει να ασκεί αταλάντευτα αυτήν την πολιτική. Δεν έχει περιθώρια για τη δημιουργία νέων αντιπάλων, όπως είναι η Ιταλία ή, ενδεχομένως, η Γαλλία και, σίγουρα, τα ανώτατα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Πιθανότερο είναι το ενδεχόμενο το Βερολίνο να αναθεωρήσει την πολιτική του στον τομέα της ενέργειας, αν όχι εν όλω, τουλάχιστον εν μέρει. Μια τέτοια τροποποιητική κίνηση θα επέτρεπε στο Βερολίνο να κερδίσει πολύτιμο χρόνο τόσο για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του, όσο και για την αποκατάσταση των σχέσεών του με τους εταίρους του στην Ευρώπη.