Διπλή είναι, όπως αποδεικνύεται, η ανάγνωση πίσω από τις κινήσεις του OPEC+ για μείωση της παραγωγής κατά 2 εκατ. βαρέλια ημερησίως, όπως αναφέρει η Goldman Sachs, με «αποχρώσεις» πολιτικής κλιμάκωσης έναντι της Δύσης.
Πρώτον, ο Οργανισμός αναγνώρισε τις αυξημένες μακροοικονομικές ανησυχίες που απαιτούν μια προορατική και προληπτική προσέγγιση προκειμένου να σταθεροποιηθεί η αγορά και δεύτερον, υποστήριξε ότι υπάρχει μια υπερβολική έλλειψη πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας και ότι οι τιμές του πετρελαίου πρέπει να είναι υψηλότερες (ειδικά σε σχέση με άλλες τιμές ενέργειας) προκειμένου να δοθούν κίνητρα για κατάλληλες επενδύσεις. Όπως έχει υποστηρίξει εδώ και καιρό η Goldman Sachs, τα αποθέματα της αγοράς πετρελαίου (αποθέματα και πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα) παραμένουν εξαιρετικά χαμηλά και οι υψηλότερες τιμές παραμένουν η βασική βιώσιμη, μακροπρόθεσμη λύση για την αύξηση των αποθεμάτων βραχυπρόθεσμα και την υψηλότερη ικανότητα προσφοράς μεσοπρόθεσμα. Αυτό συνάδει με τη θέση και την οπτική του αμερικανικού οίκου ότι οι μακροπρόθεσμες ελλείψεις απαιτούν βραχυπρόθεσμα πλεονάσματα – με την αγορά να βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπη με μεγάλα ελλείμματα κατά τους επόμενους μήνες.
Όπως αναφέρει ο Damien Courvalin, ανώτερος αναλυτής στρατηγικής στα εμπορεύματα της Goldman Sachs, εάν διατηρηθούν αυτά τα ελλείμματα έως τα τέλη του 2023, αυτές οι περικοπές θα επιφέρουν μια ανοδική κίνηση στις τιμές του πετρελαίου της τάξεως των 25 δολαρίων το βαρέλι σε σύγκριση με την προηγούμενη εκτίμηση του οίκου για την πορεία του Brent (για το 2023) στα 107,5 δολάρια το βαρέλι, με υψηλές πιθανότητες για μια ακόμη μεγαλύτερη αύξησης των τιμών σε περίπτωση που τα αποθέματα εξαντληθούν πλήρως, απαιτώντας μια «καταστροφή» της ζήτησης ως έσχατη λύση.
Αυτό το αποτέλεσμα είναι πιθανότατα μη βιώσιμα «bullish» κατά τη Goldman Sachs. Ως εκ τούτου, θα ανέμενε ότι οι περικοπές θα πρέπει να είναι προσωρινές προτού κάποια μορφή πολιτικής άμυνας επιτρέψει την αύξηση των ποσοστόσεων σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα. Για το σκοπό αυτό, ο OPEC+ έχει δηλώσει ότι αυτές οι ποσοστώσεις παραγωγής θα διαρκέσουν τουλάχιστον για τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο πριν από την επιστροφή των εξαμηνιαίων συνεδριάσεων του αυτόν τον μήνα, ενώ συμφώνησε επίσης να επεκτείνει το πλαίσιο του, πιθανώς με τις τρέχουσες γραμμές βάσης, έως το τέλος του 2023.
Σύμφωνα με το μοντέλο της Goldman Sachs, μια τέτοιου μεγέθους περικοπή θα ισοδυναμούσε με ένα upside (περιθώριο ανόδου) της τάξεως των 6 – 12 δολαρίων το βαρέλι σε σύγκριση με τις προβλέψεις της, εάν εφαρμοστεί για διάστημα 3 – 6 μηνών. Ωστόσο, δεδομένης της εξάντλησης των σημερινών παγκόσμιων αποθεμάτων, ο κίνδυνος εκτίναξης των τιμών εξακολουθεί να υφίστανται. Εάν η αγορά επιστρέψει στο πλαίσιο τιμολόγησης της σπανιότητας, που απαιτεί την «καταστροφή» της ζήτησης ως επανεξισορρόπηση έσχατης ανάγκης, οι τιμές θα μπορούσαν ακόμη και να αυξηθούν κατά 30+ δολάρια το βαρέλι. Προς το παρόν, ο αμερικανικός οίκος αυξάνει σε μια συντηρητική βάση τις εκτιμήσεις του για το τέταρτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους και το πρώτο τρίμηνο του 2023 κατά 10 δολάρια το βαρέλι, στα 110 δολάρια και στα 115 δολάρια το βαρέλι αντίστοιχα, αλλά αναγνωρίζει ότι οι κίνδυνοι για τις τιμές είναι δυνητικά ακόμη υψηλότεροι.
Η “απάντηση” των ΗΠΑ
Επιπλέον, μια τόσο μεγάλη αποτελεσματική περικοπή από τον OPEC+ πιθανότατα θα δικαιολογήσει μια απάντηση από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, ακόμη και μια συντονισμένη απελευθέρωση των SPR (στρατηγικά αποθέματα πετρελαίου) του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (σε περίπτωση που οι τιμές ανέβουν σε αρκετά υψηλά επίπεδα). Υπό τις τρέχουσες συνθήκες «έκτακτης ενεργειακής ανάγκης», υπάρχουν ελάχιστοι περιορισμοί στην τρέχουσα κυβέρνηση των ΗΠΑ όσον αφορά την απελευθέρωση πρόσθετων βαρελιών. Ωστόσο, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα συνεχίσει να απελευθερώνει SPR «όπως αρμόζει» καθώς και ότι θα συνεργαστεί με το Κογκρέσο για να ενεργοποιήσει ενδεχομένως το νομοσχέδιο No Oil Producing or Exporting Cartel (NOPEC) που υφίστανται στο Κογκρέσο από το 2008. Ουσιαστικά, μέσω αυτού του νομοσχεδίου θα επιβάλλονται κυρώσεις σε κράτη μέλη του OPEC+, με βάση τον αμερικανικό νόμο anti-trust.
Το πλαίσιο αυτής της συμφωνίας του OPEC+ ήταν επίσης σημαντικό, όπως σημειώνει ο Courvalin. Πρώτον, όπως συζητήθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, αυτή η περικοπή αντιπροσωπεύει μια επιστροφή στο «Old Oil Order», όπου ο «πυρήνας» του OPEC ενεργεί υπό την ορθολογική συμπεριφορά ενός κυρίαρχου παραγωγού με τιμολογιακή δύναμη. Υπό αυτή την έννοια, αν και εξαιρετική, αυτή η περικοπή είναι επίσης λογική καθώς μεγιστοποιεί σήμερα τα έσοδα του Οργανισμού με ελάχιστη θυσία μελλοντικών κερδών. Επιπλέον, η ταχύτητα με την οποία διαμορφώθηκε μια τέτοια συμφωνία υποδηλώνει ότι είχε επίσης πολιτικά χαρακτηριστικά. Διάφορα μέλη του OPEC+ έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για την απελευθέρωση των SPR των ΗΠΑ, τα ευρύτερα (στη Δύση) ανώτατα όρια τιμών/«καρτέλ αγοραστών», καθώς και τις ανησυχίες τους για την ασφάλεια και για μια πιθανή επιστροφή στο JCPOA (Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης).
πηγή:insider