Η Ευρώπη πρέπει να ξεκινήσει επενδύσεις στον Τρίτο Κόσμο

Πέραν των στοιχείων του πληθωρισμού και των πρώτων εταιρικών αποτελεσμάτων αυτή η εβδομάδα σηματοδοτεί τις εργασίες των ετήσιων συνεδριάσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας που ξεκίνησαν χθες και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που ξεκινούν σήμερα.

Επιπλέον, σήμερα Τρίτη, θα έχουμε και την έκθεση του ΔΝΤ για την Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική.

Μια έκθεση για την οποία έχει φροντίσει να μας προετοιμάσει εν μέρει η οικοδέσποινα των ετήσιων συνεδριάσεων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, η κυρία Γκεοργκίεβα, κοινοποιώντας την περασμένη εβδομάδα την πρόβλεψη ότι η παγκόσμια ανάπτυξη για το 2023 θα αναθεωρηθεί πτωτικά από την πρότερη εκτίμηση του 2,9%, ενώ η παγκόσμια οικονομία κινδυνεύει με απώλειες της τάξης των 4 τρισ. δολαρίων.

Στην πρώτη δια ζώσης συνάντηση μετά την πανδημία σύμφωνα με την Μαίρη Βενέτη η οικονομική ελίτ καλείται να καταθέσει προτάσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία:

– του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου, ο οποίος μετά την έκρηξη στη γέφυρα της Κριμαίας πέρασε σε άλλο επίπεδο, με τη Ρωσία να εξαπολύει σφοδρή επίθεση ως αντίποινα στην καρδιά του Κιέβου και σε άλλες μεγάλες πόλεις,

– του πληθωρισμού, ο οποίος αποδεικνύεται πολύ πιο επίμονος από ότι εσφαλμένα θεώρησαν αρχικά οι Κεντρικοί Τραπεζίτες, απογειώνοντας τις ανησυχίες για την επισιτιστική ασφάλεια και την ενεργειακή κρίση.

Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε ότι το συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε τον περασμένο μήνα μια νέα έκτακτη χρηματοδότηση, προκειμένου να βοηθήσει τα έθνη που πλήττονται από την αύξηση του γεωργικού κόστους. Η κίνηση αυτή προφανώς θα πρέπει να συνοδευτεί και από αντίστοιχες κινήσεις άλλων οργανισμών για να έχει απτό αποτέλεσμα.

Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη συζητάμε εδώ και εβδομάδες πώς θα αντιμετωπίσουμε την οξεία ενεργειακή κρίση με τις ανεξέλεγκτες τιμές να απειλούν να επιφέρουν ύφεση στο μπλοκ, ενώ οι ΗΠΑ εξετάζουν το ξεπάγωμα του νομοσχεδίου «No Oil Producing and Exporting Cartel (NOPEC)». (σ.σ: Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

– Της αύξησης των επιτοκίων και του ισχυρού δολαρίου, δύο παράγοντες που απειλούν ειδικά τις αναδυόμενες αγορές με χρέος σε δολάρια. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΔΝΤ, το 60% των χωρών χαμηλού εισοδήματος και το ένα τέταρτο των αναδυόμενων αγορών βρίσκονται κοντά σε έναν νέο κύκλο αθετήσεων.

– Η πρόσφατη αναταραχή στη Βρετανία μετά το πακέτο των φορολογικών περικοπών της κυβέρνησης της νέας πρωθυπουργού Λιζ Τρας είναι ένα επίσης από τα θέματα της ατζέντας.

Όμως πέρα από όλα αυτά τα καίρια προβλήματα για την παγκόσμια κοινότητα, το μεγαλύτερο θέμα της φετινής ατζέντας των συνεδριάσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ -και ίσως το πρώτο θέμα για πολλά από τα επόμενα χρόνια-δεν είναι άλλο από την κλιματική κρίση.

Το σημείο μηδέν έχει παρέλθει – Η ώρα για δράση είναι ΤΩΡΑ

Οι πρόσφατες πλημμύρες στο Πακιστάν και ο τυφώνας Ίαν που έπληξε το Πουέρτο Ρίκο και τη Φλόριντα αποδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό από αυτόν που έχουν προβλέψει οι ειδικοί.

Ως εκ τούτου οι πολιτικοί και οι οικονομικοί παράγοντες πρέπει να δώσουν πλέον άμεσες λύσεις, να πάρουν έγκαιρες αποφάσεις και να επιστρατεύσουν όσο γίνεται γρηγορότερα ιδιωτικά κεφάλαια για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Πρόκειται για ένα φιλόδοξο επιχειρησιακό σχέδιο για την επιτυχία του οποίου η Δύση νομοτελειακά θα πρέπει να κατευθύνει ένα μεγάλο κομμάτι των προϋπολογισμών της προς τα φτωχότερα έθνη, προκειμένου να τα βοηθήσει στην πράσινη μετάβαση, αλλά και να προστατευθούν από τις άμεσες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Βλέπετε, τι νόημα έχει η μείωση των ρύπων σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη, όταν οι υπόλοιπες εξακολουθούν να επιβαρύνουν το περιβάλλον, αφήνοντας μας στο τέλος της ημέρας περίπου με τον ίδιο παρονομαστή;

Kαι ενώ δεν λείπουν οι κοντόφθαλμες φωνές ενάντια μιας τέτοιας κατεύθυνσης, να υπενθυμίσουμε ότι η βοήθεια στον Τρίτο Κόσμο πέραν του ανθρωπιστικού προσήμου, μας προφυλάσσει από τις δευτερογενείς επιπτώσεις, όπως η μαζική μετανάστευση από τις χώρες όπου η κλιματική αλλαγή ήδη διαβρώνει τις οικονομίες και το επίπεδο ζωής.

Υπάρχει βέβαια και άλλη μια ανάγνωση για την οποία έχει υπερθεματίσει η Ευρωπαία Επίτροπος, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τόσο στην ομιλία για την κατάσταση της Ένωσης, όσο και σε πρόσφατο άρθρο της που δημοσιεύτηκε ταυτόχρονα σε μια σειρά από μέσα ενημέρωσης ευρωπαϊκών χωρών και στην Ελλάδα από το Liberal: Στηρίζοντας η Δύση αυτές τις χώρες, συσφίγγει τους δεσμούς μαζί τους και τις απομακρύνει από τη σφαίρα επιρροής απολυταρχικών καθεστώτων, εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες για την ανάπτυξη γεωπολιτικές ισορροπίες.

Η υποστήριξή της πράσινης μετάβασης του Τρίτου Κόσμου λοιπόν είναι ένας τρόπος για να επιτευχθεί και αυτός ο σκοπός. Μόνο που για την επίτευξη αυτού του σκοπού απαιτούνται επενδύσεις τουλάχιστον ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων το έτος, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Reuters.

Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί Hugo Dixon, η Ομάδα των Επτά βιομηχανικών χωρών -G7- προχωρά σε συνεργασίες με τη Νότια Αφρική το Βιετνάμ, την Ινδονησία, την Ινδία κ.ά, σε μια προσπάθεια να χτίσει μια δυτική εναλλακτική έναντι του σχεδίου «Μια ζώνη – Ένας δρόμος» της Κίνας.

Μάλιστα ήδη στο πλαίσιο αυτό έχει ανακοινώσει υποδομές αξίας 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα επόμενα χρόνια.

Το ερώτημα όμως που θέτει ο Dixon -το οποίο είναι ταυτόχρονα και αναγκαιότητα- είναι το εξής: Πώς θα πειστούν τα δυτικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ώστε να πείσουν με τη σειρά τους τους επενδυτές-πελάτες τους να αναλάβουν το ρίσκο της χρηματοδότησης του Τρίτου κόσμου για την πράσινη μετάβαση;

Η απελευθέρωση επενδυτικών κεφαλαίων για αυτόν τον σκοπό προϋποθέτει τη δημιουργία του απαραίτητου ρυθμιστικού πλαισίου και φυσικά εγγυήσεις και κίνητρα προκειμένου οι συγκεκριμένες επενδύσεις να γίνουν πιο δελεαστικές.

Σε αυτόν τον κοινό αγώνα επί της ουσίας, πρέπει να επικεντρωθούν όλοι οι παράγοντες της αγοράς, καθώς αυτό που διακυβεύεται αφορά τη ζωή όλων μας.