Ενέργεια: Το νέο ευρωπαϊκό μωσαϊκό  

Ο πόλεμος που ξεκίνησε ο Ρώσος Πρόεδρος, Β. Πούτιν, δεν προκάλεσε μόνον τη δικαιολογημένη οργή των Ευρωπαίων. Παράλληλα, ώθησε την ευρωπαϊκή ήπειρο να σκεφτεί επιπλέον εναλλακτικές λύσεις προμήθειας φυσικού αερίου. Ένα νέο μωσαϊκό τείνει να διαμορφωθεί, αν και πρέπει να περιμένει κάποιος τη στάση που θα τηρήσει η Γερμανία, η οποία φαίνεται να μετριάζει την αντίθεσή της στον καθορισμό ανώτατης τιμής στο φυσικό αέριο.

Η Γερμανία είναι ένα οικονομικά εύρωστο, γνωστό για τον μακροχρόνιο προγραμματισμό του, στρέφεται προς αυστηρά εθνικές πολιτικές. Επί του παρόντος, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης και οι γερμανικές βιομηχανίες προετοιμάζονται για εξοικονόμηση φυσικού αερίου.

Η Ιταλία, από την άλλη, μια χώρα γνωστή για τις συχνές οικονομικές κρίσεις, φαίνεται πλέον να βρίσκεται σε μία πιο άνετη θέση, από άποψη ενεργειακή. Έχοντας εξασφαλίσει τα απαραίτητα αποθέματα, οι ιταλικές αρχές είναι βέβαιες ότι δεν θα χρειαστεί να μεριμνήσουν για το φυσικό αέριο.

Η ιταλική κυβέρνηση ανέφερε, μάλιστα, ότι η Ιταλία έχει την «καλύτερη ασφάλεια στην Ευρώπη» όσον αφορά την ενεργειακή κατάσταση.

Όμως, μεγάλο μέρος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας,  συμπεριλαμβανομένων της Γερμανίας, της Ουγγαρίας και της Αυστρίας, αντιμετωπίζει ήδη έναν σκληρό χειμώνα. Μεταξύ των χωρών που πλήττονται λιγότερο από την ενεργειακή κρίση είναι η Σουηδία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, οι οποίες παραδοσιακά δεν εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία.

Η κατάσταση που προκλήθηκε από τον πόλεμο έφερε για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με τον κίνδυνο να αποκτήσει σημαντικό προμηθευτή. Αυτή η κρίση θυμίζει την ενεργειακή κρίση της δεκαετίας του ‘70, η οποία ανάγκασε τη Δύση να επανεξετάσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής.

Γι’ αυτόν τον λόγο έχουν εμφανιστεί εναλλακτικές, «εξωτικές» λύσεις, όπως είναι η Βενεζουέλα και το Μεξικό.

Το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας ανέφερε ότι θέλει να αποφύγει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου το συντομότερο δυνατό και να έχει διάφορους προμηθευτές, επικαλούμενο το έργο που κάνει για να έχει αποθέματα υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η Γερμανία δεν διαθέτει επί του παρόντος τερματικούς σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και οι δυτικές κυρώσεις κατά της Μόσχας έχουν σημαδέψει μια καίρια στιγμή στην ενεργειακή διπλωματία.

Ως αποτέλεσμα, η Ρώμη απέσυρε την υποστήριξη για το έργο South Stream της Gazprom, ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτός ο αγωγός σχεδιαζόταν να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στην Ουγγαρία, την Αυστρία και την Ιταλία, περνώντας από την Ουκρανία. Αντί αυτού του έργου, η Ιταλία έχει επικεντρωθεί στην κατασκευή ενός αγωγού, που μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας.

Η χώρα μας επιλέγει το χαρτί των 15 της Ε.Ε., οι οποίοι τάσσονται υπέρ του καθορισμού πλαφόν, ενώ, παράλληλα, συνήψε προσφάτως συμφωνία με τη Βουλγαρία.

Η ΕΕ κατέκτησε, σταδιακά και επίπονα, να είναι ένας αυτοδύναμος διεθνής παίκτης. Ωστόσο, φαίνεται ότι είναι πληγωμένη από τους ποικίλους εθνικούς εγωισμούς των 27 χωρών μελών. Προς τα παρόν, μπορούμε να μιλήσουμε για μωσαϊκό, όχι για ισχυρή κοινή ταυτότητα. Αυτό θα το γνωρίζουμε οριστικά σε περίπου είκοσι ημέρες.