Νέα ένταση στις σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ

Από το πρωί και για όλη την υπόλοιπη ημέρα, γινόμαστε μάρτυρες μιας διελκυστίνδας  αντιπαραθέσεων ανάμεσα στην Άγκυρα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, διελκυστίνδα που δεν προσιδιάζει σε χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ.

Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία έχει εκφράσει τη βούληση να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Αυτή η βούληση αποτυπώνεται ανάγλυφα στο γεγονός ότι από το 1999, η Τουρκία έχει την ιδιότητα της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ, γεγονός που έχει ως λογική συνέπεια η Τουρκία να πρέπει να ανταπεξέλθει και να ικανοποιήσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης ή, αλλιώς, τα κριτήρια ένταξης.

Αυτά αναφέρονται στο πολιτικό σκέλος (κράτος δικαίου, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα..), στο οικονομικό πεδίο (=λειτουργούσα οικονομία της ελεύθερης αγοράς) και σε αυτό που θα μπορούσε να συνοψιστεί ως ευρωπαϊκό κεκτημένο,

Ωστόσο, η Τουρκία δείχνει, και με τη σημερινή συμπεριφορά της, να μην θέλει πραγματικά να ενταχθεί στην ΕΕ, διατυπώνοντας βαρύτατους ισχυρισμούς.

Πιο συγκεκριμένα, ο Όλιβερ Βάρελι, Επίτροπος για τη διεύρυνση και τη γειτονία, υποστήριξε ότι «η Τουρκία πρέπει να σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών μελών και έδωσε έμφαση στο ότι το ευρωπαϊκό συμβούλιο αναμένει από την Τουρκία να σέβεται πλήρως το διεθνές δίκαιο, να αποκλιμακώσει τις εντάσεις προς το συμφέρον της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, να προωθεί τις σχέσεις καλής γειτονίας με βιώσιμο τρόπο».

Επιπλέον, ο Ευρωπαίος Επίτροπος σημείωσε ότι «η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εξακολούθησε να είναι σε αντίθεση με τις προτεραιότητες της ΕΕ κυρίως λόγω των παρεμβάσεών της και της στήριξής στρατιωτικών δράσεων σε περιφερειακές συγκρούσεις και τη μη ευθυγράμμισή της με τα περιοριστικά μέτρα κατά της Ρωσίας και την ενίσχυση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων με την Ρωσία».

Ο Επίτροπος για τη διεύρυνση και τη γειτονία σημείωσε ότι «από την άλλη πλευρά η αξιολόγηση της Επιτροπής επιβεβαίωσε επίσης ότι η Τουρκία παραμένει εταίρος κλειδί για την ΕΕ και μία υποψήφια προς ένταξη χώρα. Η ΕΕ συνεχίζει να έχει στρατηγικό συμφέρον για μία σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ανάπτυξη μία σχέσης συνεργασίας και αμοιβαίας επωφελούς σχέσης με την Τουρκία».

Η απάντηση της Άγκυρας δεν έμοιαζε με απάντηση υποψήφιας προς ένταξη χώρας, αλλά επιτέθηκε στην ΕΕ και, πιο συγκεκριμένα στην Κομισιόν.

Πιο αναλυτικά, το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας μιλά για «ένα ακόμα παράδειγμα της προκατειλημμένης στάσης της Ε.Ε. έναντι της Τουρκίας».

Προσθέτει, δε, πως «οι ενότητες της έκθεσης για τα ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου, του Αιγαίου και της Κύπρου, όπως πάντα, αντικατοπτρίζουν τις παράνομες και μαξιμαλιστικές απόψεις του διδύμου Ελλάδας/Ελληνοκυπρίων και αγνοούν τους Τουρκοκύπριους».

Καθίσταται εμφανές, λοιπόν, ότι για την τουρκική πλευρά, ακόμη και το ζήτημα της ευρωπαϊκής προοπτικής της αντιμετωπίζεται μέσα από το πρίσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πρόκειται, πλέον, για μία δόλια εργαλειοποίηση των σχέσεών της με την Ευρώπη των 27, γεγονός που εγείρει το ερώτημα σχετικά με το εάν επιθυμεί πραγματικά να ενταχθεί στην ΕΕ ή αν βλέπει και αυτήν την υπερεθνική οντότητα ως βήμα για την προώθηση των συμφερόντων της στην περιοχή μας.