Αντιπολιτευτική μικρότητα και ελληνοαμερικανικό άδειασμα – Ύβρις και σφαλιάρα

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιληφθεί κάποιος την πολιτική ένδεια ενός κόμματος η οποία γίνεται πιο εμφανής όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση.

Η αναλογία προτάσεων-κριτικής είναι ένας δείκτης. Όταν έχεις σοβαρές, μετρήσιμες και εφαρμόσιμες προτάσεις τις προβάλλεις για να φανεί η διαφορά και η υπεροχή σου, αν υπάρχει. Παράλληλα ασκείς κριτική εκεί που εκτιμάς ότι πάσχει ο αντίπαλος. Αυτά σε μία αν όχι ιδεατή πάντως πολιτικά υγιή  κατάσταση, όπου υπάρχει προγραμματικός ανταγωνισμός αλλά και χτυπήματα επί υπαρκτών όμως θεμάτων.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένα κόμμα δεν μπορεί να κάνει ούτε το  ένα ούτε το άλλο. Ούτε προγραμματική αντιπολίτευση να ασκήσει καταθέτοντας προτάσεις, ούτε να εστιάσει σε  σοβαρή κριτική.

Υπάρχουν και εκδοχές όπου η αδυναμία γίνεται κατάντια και ένα κόμμα προσδοκά να πάει κάτι στραβά για τη χώρα προκειμένου να βρει λόγο αντιπολίτευσης, ακόμα και όταν η κυβέρνηση δεν έχει τρόπο επηρεασμού του γεγονότος.

Η απόσυρση στη Γερουσία της «τροπολογίας Μενέντεζ» και των όρων που σχετίζονται με την Ελλάδα προκειμένου να αποδεσμευθεί προς την Τουρκία η πώληση 40 μαχητικών F-16 επιπέδου Viper και η ανάλογη τεχνολογία για την αναβάθμιση άλλων 80, πανηγυρίστηκε εξίσου από τους Τούρκους και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο όρος που κυρίως μας αφορούσε είναι ότι τα αεροσκάφη απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται κατά της Ελλάδος, για παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις.

Η απόσυρση έγινε ερήμην και εν τη απουσία του Μενέντεζ και χωρίς το θέμα να θεωρείται λήξαν, αφού υπάρχει αντίστοιχη τροπολογία στο έτερο σώμα, στο Κογκρέσο και θα ακολουθήσει διαβούλευση μεταξύ των δύο σωμάτων για την τελική μορφή της τροπολογίας (όπως και για πολλές άλλες) η οποία θα πρέπει να συναποφασιστεί.

Το ζήτημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αφυδατωμένος μέσα στην αντιπολιτευτική έρημό του, έσπευσε να κατηγορήσει την κυβέρνηση λες και μπορεί να παρέμβει ο πρωθυπουργός ή ο υπουργός Εξωτερικών στη Γερουσία για να πουν στους Αμερικανούς τι θα ψηφίσουν.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι αυτό με ένα τρόπο έχει γίνει και το έχει κάνει το ελληνοαμερικανικό λόμπι το οποίο τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην πιο ισχυρή, σύγχρονη και αποτελεσματική εκδοχή του με επικεφαλής τον Έντι Ζεμενίδης.

«Με την απόφαση που έλαβε χθες η Γερουσία να απορρίψει τους όρους που περιόριζαν την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών F-16, η Τουρκία όχι μόνο δεν τιμωρείται για την ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας και την υπογραφή νέων παράνομων μνημονίων με τη Λιβύη, αλλά επιβραβεύεται. Η απόφαση αυτή αποτελεί άλλη μια εξαιρετικά σοβαρή ήττα του δόγματος Μητσοτάκη, του «πιστού και προβλέψιμου συμμάχου» που τα δίνει όλα χωρίς να διεκδικεί τίποτα. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που η Ρωσία αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το ψευδοκράτος.» Τάδε έφη ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αν και δεν συνέβαλε στο ελάχιστο για να διαμορφωθεί εθνικό πλαίσιο πίεσης σε κέντρα αποφάσεων των ΗΠΑ για το θέμα, εγκαλεί τον Μητσοτάκη που κάλεσε ο ίδιος τους Αμερικανούς μέσα στο Κογκρέσο στην ομιλία του να μην δώσουν τα F-16 στην Τουρκία… Αντί να πει ότι προτίθεται να συμβάλλει στη δημιουργία εθνικού μετώπου για να σταλεί κοινό μήνυμα στην Ουάσινγκτον, βρίσκει ευκαιρία για αντιπολίτευση.

Η πρώτη απάντηση – εξευτελιστική για τον ΣΥΡΙΖΑ- ήρθε από τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου Ηγεσίας (HALC), Endy Zemenides, ο οποίος πιστώνεται τις διαδοχικές σημαντικές επιτυχίες του λόμπι στις ΗΠΑ και τις ήττες που έχει υποστεί η Τουρκία. Με μία σκληρή και εμπεριστατωμένη ανάρτησή του στο twitter κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «παραποιεί σκόπιμα» το εν  λόγω προσχέδιο Νόμου για τον Αμυντικό Προϋπολογισμό των ΗΠΑ επιδιώκοντας να παραπλανήσει(!) «ένα μέρος του ελληνικού κοινού που δεν είναι εξοικειωμένο με τις διαδικασίες της αμερικανικής νομοθετικής διαδικασίας» και τον παρουσιάζει ως άσχετο, μικροκομματικά  κακόβουλο και εθνικά επιζήμιο.

Απολαύστε εδώ:

Δεύτερη σφαλιάρα ήρθε από τον ίδιο τον γερουσιαστή Μπόμπ Μενέντεζ ο οποίος με δική του ανάρτηση λέει τα εξής ωραία: «Επιτρέψτε μου να είμαι ξεκάθαρος: Ως πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, δεν θα εγκρίνω καμία πώληση F-16 για την Τουρκία έως ότου ο Ερντογάν σταματήσει την επιθετική του δραστηριότητα σε όλη την περιοχή. Τελεία.»

Σπάνια βρίσκει κάποιος συνδυασμό τόσο ευτελούς πολιτικής πρακτικής ώστε σκοπίμως να διαστρεβλώνονται παράμετροι εθνικής υπόθεσης για να εξυπηρετηθεί αντιπολιτευτικό  ψευδο-αφήγημα, αλλά και εξίσου σπάνια συναντά τόσο ηχηρό άδειασμα και ξεμπρόστιασμα από τους ανθρώπους που χειρίζονται το ευαίσθητο θέμα στο οποίο προσπάθησε να «τσαλαβουτήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ.