Le Monde: Τουρκία – Χαριστική βολή στην ελευθερία έκφρασης

Έντονα κριτική τοποθέτηση έναντι του νόμου Ερντογάν τηρεί το κορυφαίο γαλλικό φύλλο. Ασάφεια, πολιτικές υστεροβουλίες, αποψίλωση της ελευθερίας έκφρασης καταλογίζονται στο νόμο περί πληροφόρησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν προώθησε ένα νομοσχέδιο που ποινικοποιεί τη διάδοση «παραπλανητικών» πληροφοριών. Το κείμενο είναι σύμφωνο με τις πολλές κυρώσεις που έχουν ήδη επιβληθεί σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους.

Η είδηση ​​έπεσε μέσα στη νύχτα, κάτω από έναν ήδη πολυσύχναστο τουρκικό ουρανό. Γύρω στις 10 το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου, μετά από περισσότερο από μια εβδομάδα συζητήσεων, οι βουλευτές της προεδρικής πλειοψηφίας υιοθέτησαν στον περίβολο της Εθνοσυνέλευσης ένα από τα πιο επικριτικά και αμφιλεγόμενα νομοσχέδια των τελευταίων ετών. Το κείμενο και τα σαράντα άρθρα του αποτελούν έναν ουσιαστικό νομικό κορσέ, σύμφωνα με την κυβέρνηση, για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και των ψεύτικων ειδήσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Για τους αντιπάλους του, ο νόμος έρχεται, αν όχι για να ολοκληρώσει, τουλάχιστον για να καταπνίξει λίγο περισσότερο μια ελευθερία έκφρασης για πολύ καιρό μέσα στην αγωνία.

Το κείμενο που εγκρίθηκε είναι σύμφωνο με τις πολλές κυρώσεις και περιορισμούς που επιβλήθηκαν σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους τα τελευταία δέκα χρόνια. Τροποποιεί πολλούς νόμους που διέπουν τον τύπο, τη διαφήμιση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το άρθρο 15 προβλέπει την ακύρωση της κάρτας τύπου για τους δημοσιογράφους που ενεργούν «κατά των ηθικών κανόνων του Τύπου» , χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Η πιο αμφιλεγόμενη αλλαγή είναι το άρθρο 29, το οποίο έρχεται ως τροποποίηση του ποινικού κώδικα. Επιτρέπει την καταδίκη σε ποινή φυλάκισης από ένα έως τρία χρόνια οποιουδήποτε προσώπου έχει διαδώσει στα δίκτυα «παραπλανητικές πληροφορίες» που υπονομεύουν «την ενότητα του κράτους» , «την κατεστημένη τάξη» ή «αποκάλυψη κρατικών μυστικών» . Μια αρκετά ασαφής διατύπωση, όπως έχουν επισημάνει αιρετοί, ειδικοί και μη κυβερνητικές οργανώσεις, για να φιμώσει έναν δημοσιογράφο ή οποιοδήποτε άτομο που μεταδίδει πληροφορίες που είναι ενοχλητικές για τις αρχές.

Ο νόμος απαιτεί επίσημα την άρση της ανωνυμίας ενός χρήστη του Διαδικτύου σε περίπτωση δίωξης.