Το ενεργειακό «όχι» της Ευρώπης σε Τουρκία – Ρωσία

Παρά τα αναντίρρητα ενεργειακά προβλήματα, με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη, η Γηραιά Ήπειρος δεν επιθυμεί να συνδεθεί με τις δύο χώρες στον τομέα της ενέργειας.

Στον απόηχο της συνάντησης του Τούρκου Προέδρου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και των δηλώσεων του Ερντογάν για τη δημιουργία ενεργειακού κόμβου, που θα συνδέει την Άγκυρα με τη Μόσχα και θα λειτουργεί ως ενεργειακή πλατφόρμα και για άλλες χώρες, η Ευρώπη τοποθετείται αρνητικά έναντι οποιασδήποτε συμμαχίας ή συμπόρευσης.

Ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε λόγο για ορισμένες αξίες που δεν εξαγοράζονται και ούτε μπορούν ποτέ να εξαγοραστούν με πετρέλαιο ή με φυσικό αέριο και μίλησε για ιδέες «χωρίς νόημα» αναφορικά με τη δημιουργία κοινού ενεργειακού κόμβου Τουρκίας και Ρωσίας.

Ο Γάλλος Πρόεδρος ανέφερε ότι «η Ρωσία και η Τουρκία μπορεί να αποφασίσουν από κοινού να εξάγουν περισσότερο φυσικό αέριο, αλλά δεν μπορεί να είναι προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έχει δεσμεύσεις για την κυριαρχία, για τη μείωση των εξαρτήσεών της και, επιπλέον, για την κλιματική μετάβαση, που είναι ασυμβίβαστα».

Πράγματι, σύμφωνα με τη Γαλλική Προεδρία, η Ευρώπη επιδιώκει, εδώ και αρκετούς μήνες, να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο.

Στη Γερμανία, επίσης, τον έτερο πόλο του γαλλογερμανικού άξονα, η κοινή γνώμη απορρίπτει κάθε προοπτική συνεργασίας και συμπόρευσης με τις δύο χώρες και με πιθανή κοινή ενεργειακή λύση μεταξύ τους.

Μάλιστα, ο δημοσιογράφος και αναλυτής Γκερντ Χέλερ βλέπει πίσω από την προσέγγιση Πούτιν – Ερντογάν και αναφέρεται σε επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, όπως αναφέρει το δίκτυο Συντακτών Γερμανίας RND και αναμεταδίδει η Deutsche Welle.

Βέβαια, το ζήτημα που προκύπτει είναι προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η Ευρώπη, έχοντας διαρρήξει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και με ενδεχόμενη συνεργασία ανάμεσα σε αυτήν και την Τουρκία.

Η Ευρώπη πρόκειται να κινηθεί προς τον καθορισμό μιας ανώτατης τιμής στο φυσικό αέριο. Αυτό είναι το κατεξοχήν αντικείμενο των συζητήσεων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 χωρών μελών. Εκτός από τον κίνδυνο ελλείψεων, οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας επιβαρύνουν πολύ τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά και τους βιομήχανους. Τόσο πολύ που οι Είκοσι Επτά συζητούν ένα πιθανό ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου, αν και δεν τάσσονται όλοι υπέρ αυτής της ιδέας.