Μια φωτογραφία από τα 90s απεικονίζει μια συνάντηση «τιτάνων»: Χατζηχρήστο, Ηλιόπουλο και τον Βέγγο

Παραμένουμε πιστοί θαυμαστές των ταινιών των ελληνικού κινηματογράφου. Γελάμε ακόμα με τις ατάκες που ακούμε στις κωμωδίες, συγκινούμαστε στα δράματα και πάντα εντυπωσιαζόμαστε από το ταλέντο των εμβληματικών ηθοποιών -πολλοί εκ των οποίων δεν είναι πια ανάμεσά μας.

Το 1994 στο Μουσείο Μελίνας Μερκούρης πραγματοποιήθηκε μια βραδιά αφιερωμένη στους κωμικούς του ελληνικού σινεμά και οι τρεις αυτοί κύριοι έδωσαν το «παρών», χαρίζοντάς μας ένα μοναδικό κλικ, το οποίο ανακαλύψαμε στο αρχείο του NDP Photo Agency.

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν λάτρης της έβδομης τέχνης από παιδί, συμμετείχε σε περισσότερες από 90 ταινίες, πολλές από τις οποίες έμειναν κλασικές. Ο ρόλος όμως που τον σημάδεψε ήταν στο αριστούργημα του Νίκου Κούνδουρου «Ο Δράκος» σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1956), όπου υποδυόταν έναν απλό υπαλληλάκο, ο οποίος περνιόταν για αρχηγός του υποκόσμου.

Από την άλλη, ο Θανάσης Βέγγος το 1964 συνδημιούσε την εταιρεία παραγωγής «ΘΒ-Ταινίες Γέλιου». Από το 1965 έως το 1969, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως ο «Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος», «Ποιος Θανάσης;».

Παρά την τεράστια επιτυχία του και ειδικά στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Κώστας Χατζηχρήστος δεν παραμέρισε ποτέ το θέατρο. Μάλιστα, το 1961 θα αποκτήσει και τη δική του θεατρική στέγη, το περίφημο «Θέατρο Χατζηχρήστου» στο οποίο αποθεώθηκε από πλήθη θαυμαστών, αλλά ταυτόχρονα έμελε να του δώσει τις μεγαλύτερες στεναχώριες, να τον καταστρέψει οικονομικά, να πληγεί θανάσιμα, όταν έμαθε ότι το έχασε λόγω χρεών.