Bob Ross: Ο ζωγράφος-showman με τη μειλίχια φωνή που αγάπησε κάθε γενιά
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 9 '
Πηγή Φωτογραφίας: Far Out Magazine
Στη Χαρά της Ζωγραφικής, την εμβληματική τηλεοπτική σειρά του Bob Ross, που προβλήθηκε αρχικά στην Αμερική από το 1983 έως το 1994 και που μέχρι τις μέρες μας, κατά καιρούς και κατά τόπους, συνεχίζει ακάθεκτα να μεταδίδεται σε επαναλήψεις, “δεν γίνονταν λάθη, συνέβαιναν μόνο χαρούμενα ατυχήματα”, κατά τη θρυλική ρήση του παρουσιαστή της. Στα μισάωρα υπνωτιστικά επεισόδιά της, ο ζωγράφος-showman με τη μειλίχια φωνή και την κάπως αργή εκφορά του λόγου, που τίναζε δυνατά το πινέλο του κάθε φορά που το καθάριζε με διαλυτικό, παράγοντας έναν ήχο που ξύπναγε όσους θεατές ήταν έτοιμοι να τους πάρει ο ύπνος, κατάφερε κάτι που δεν πέτυχε κανείς ομόσταβλός του: Να βάλει τη ζωγραφική σε εκατομμύρια σπίτια, να γίνει ο πιο επιτυχημένος τηλε-ζωγράφος της Ιστορίας και ο μόνος που η εικόνα του έγινε κομμάτι της παγκόσμιας pop κουλτούρας.
Πώς από στρατιωτικός έγινε ζωγράφος
Ο Ross ως άνθρωπος ήταν ιδιοφυΐα στο να πλασάρει τον εαυτό του στο κοινό, γι’ αυτό και έγινε media darling. Για την ιδιωτική του ζωή, όμως, τα πράγματα που γνωρίζουμε είναι λίγα. Γεννήθηκε στη Φλόριντα το 1942, στις 29 Οκτωβρίου. Πέθανε νέος, στις 4 Ιουλίου του 1995, έπειτα από μάχη με το λέμφωμα, κάτι που γνώριζαν ελάχιστοι άνθρωποι από το πολύ στενό του περιβάλλον. Επίσης, παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε δύο παιδιά. Στη δε ταφόπλακά του, στο Woodlawn Memorial Park, η επιγραφή γράφει “Bob Ross, Television Artist”.
Ο πατέρας του ήταν μαραγκός και η μητέρα του σερβιτόρα. Κάποια στιγμή, ο νεαρός Bob, ενώ βοηθούσε τον πατέρα του, έκοψε ένα τμήμα από ένα του δάχτυλο και έτσι αποφάσισε ότι η ξυρλουργική του έπεφτε βαριά. Στη συνέχεια κατατάχτηκε στον στρατό, όπου υπηρέτησε για δύο δεκαετίες, σε μία αεροπορική βάση στην Αλάσκα.
Εκεί, έλαβε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής. Για να συμπληρώσει τον μισθό του άρχισε να δουλεύει ως bartender και να πουλάει σε τουρίστες ταψιά σαν αυτά που χρησιμοποιούσαν οι χρυσοθήρες, με ζωγραφισμένα στην επιφάνειά τους τοπία.
Όταν η στρατιωτική του καριέρα έλαβε τέλος και επέστρεψε στην πατρίδα του τη Φλόριντα, έκανε ένα πέρασμα ως μαθητής από διάφορες σχολές τέχνης, μέχρι που ανακάλυψε την τεχνική wet-on-wet, με δάσκαλο τον William Alexander, ενώ κάποια στιγμή ανέπτυξε το δικό του προσωπικό στυλ.
Η ζωή του άλλαξε χάρη στη δημόσια αμερικανική τηλεόραση
Η εκπομπή του Η χαρά της ζωγραφικής άρχισε να προβάλλεται στη δημόσια αμερικανική τηλεόραση το 1982. Για την προώθησή της, ξεκίνησε μία τουρνέ στην οποία παρέδιδε μαθήματα ζωγραφικής, που φιλοξενούνταν σε mall και καταστήματα με καλλιτεχνικά είδη. Στην αρχή, η επιτυχία αυτών των μαθημάτων δεν ήταν μεγάλη, μέχρι που το τηλεοπτικό show πήρε τα πάνω του και άρχισε να κάνει χαμό.Από το 1982 έως το 1994, γύρισε περισσότερα από 400 επεισόδια, τα οποία προβλήθηκαν σε δεκάδες χώρες (στην Ελλάδα, από την κρατική τηλεόραση), ενώ αξιοποιήθηκαν και από το Netflix. Το δε κανάλι που φτιάχτηκε στο YouTube για εκείνον δύο δεκαετίας μετά από τον θάνατό του, μετράει πλέον 5,35 εκατομμύρια συνδρομητές.
Ο ζωγράφος που αγάπησε κάθε γενιά
Ένα πράγμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πάρτη του είναι πως ο Bob Ross κατάφερε κάτι ανάλογο με εκείνο που είχε πετύχει, στα δικά μας και στο τραγούδι, η Αρλέτα. Όσο ζούσε, τον αγάπησε η γενιά του, οι μεγαλύτεροι και οι μικρότεροι από αυτόν, ενώ η κληρονομιά που άφησε πίσω του συνεχίζει να ανακαλύπτεται από κάθε νέα γενιά, συνεχίζει να είναι relevant.
Με τη χαρακτηριστική του κόμη, που δεν την άλλαξε για λόγους marketing του εαυτού του, αλλά και τα επί τούτου ουδέτερα ρούχα που φορούσε (ένα πουκάμισο και ένα τζην παντελόνι), κατάφερε να γίνει όχι διαχρονικός αλλά άχρονος – ο ίδιος, ως περσόνα.Όσον αφορά τα έργα ζωγραφικής του; Πριν από χρόνια δημιουργήθηκε ένα σκάνδαλο για του πού βρίσκονταν. Έπειτα από έρευνα των New York Times, επιβεβαιώθηκε ότι φυλάσσονταν από την εταιρεία που διαχειρίζεται το έργο του μετά τον θάνατό του, χωρίς όμως να τηρούνται οι συνθήκες που είναι απαραίτητες για τη συντήρησή τους. Τελικά, μία επιλογή από τα χιλιάδες έργα του αγοράστηκε από το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Σμιθσόνιαν.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας