Η έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι πάντα γερμανική

Ζούμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συγκυρία. Από πολλές απόψεις και σε πολλά επίπεδα. Φιλίες δεκαετιών επιβεβαιώνονται, εθνικά συμφέροντα διασταυρώνονται, κράτη ανανεώνουν τις συνεργασίες τους, σε έναν κόσμο υψηλής πολυπλοκότητας και έκδηλης μετάβασης. Ο κίνδυνος να προκληθούν χονδροειδείς και άτοπες συγκρίσεις καραδοκεί, όμως, πάντοτε.

Κι ορθά επισήμανε ο επικεφαλής της διπλωματίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27, Ζοζέπ Μπορέλ, ένας πραγματικά σοβαρός και σίγουρα ευφυής αξιωματούχος, η Κίνα είναι μια νέα χώρα, γυρίζει σελίδα, αλλάζει κεφάλαιο στην πολιτική ιστορία της. «Είναι σαφές ότι η Κίνα εδραιώνει μια νέα εποχή στην εξωτερική της πολιτική, και επίσης στην εσωτερική, η Κίνα γίνεται πολύ πιο διεκδικητική, πολύ περισσότερο μπαίνει σε αυτοδύναμη πορεία», δήλωσε ο Μπορέλ, ο οποίος έσπευσε τάχιστα να ενημερώσει πως «αυτή τη στιγμή, πολλά κράτη μέλη έχουν ισχυρή οικονομική σχέση με την Κίνα και δεν νομίζω ότι μπορούμε να βάλουμε την Κίνα και τη Ρωσία στο ίδιο επίπεδο».

Άλλη περίπτωση η Ρωσία του Βλαδίμηρου Πούτιν και άλλη περίπτωση της Κίνας του Σι Τζινπίνγκ.

Προ ολίγου, η Γερμανία και η Κίνα το επιβεβαίωσαν την, τρόπον τινά, προφητική παρέμβαση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζ. Μπορέλ. Ο Όλαφ Σολτς από κοινού με τον Πρόεδρο της Κίνας δήλωσαν τη ρητή και κατηγορηματική αντίθεσή τους σε κάθε ιδέα χρήσης πυρηνικής ενέργειας εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας του Β. Πούτιν. Ακόμη και η ιδέα της χρήσης πυρηνικών αποκλείσθηκε, με βάση τις πρώτες δηλώσεις που αναφέρονται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

«Ο πόλεμος στην Ουκρανία δημιουργεί μια επικίνδυνη κατάσταση για ολόκληρο τον κόσμο και στην Κίνα επίσης εδώ γνωρίζουμε ότι μια κλιμάκωση θα είχε συνέπειες για όλους », δήλωσε ο Σολτς στον Τύπο.   «Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να υπογραμμίσω, να πω ξεκάθαρα ότι μια κλιμάκωση» του πολέμου «με τη μορφή χρήσης τακτικού πυρηνικού όπλου αποκλείεται», υπογράμμισε ο καγκελάριος της Γερμανίας. «Είμαι πολύ χαρούμενος που επετεύχθη τουλάχιστον μια συμφωνία σε αυτό το θέμα», σημείωσε ο Όλαφ Σολτς.

Η Κίνα του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ υπερθεμάτισε, τονίζοντας επίσης την αντίθεση του Πεκίνου σε κάθε ιδέα χρήσης πυρηνικών έναντι της Ρωσίας, η οποία κραδαίνει πλέον, κάθε δεύτερη – τρίτη ημέρα, την απειλή ενδεχόμενης χρήσης πυρηνικών όπλων.

Όπως είναι πανευρωπαϊκά γνωστό, η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα οξύ ενεργειακό πρόβλημα, το οποίο απορρέει από τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, αλλά και, εξ αντικειμένου, από την ιδιαίτερα ευρεία ενεργειακή εξάρτησή της από τη Ρωσία.

Το διακύβευμα είναι, λοιπόν, αναντίρρητο: η επίλυση του ενεργειακού προβλήματος της Γερμανίας. Η Κίνα κατηγορείται για πολιτικό ολοκληρωτισμό και οικονομικό αυταρχισμό, μια δύναμη ταυτοχρόνως εθνικιστική και ολοκληρωτική.

Δεν είναι αυτή η άποψη του Ζοζέπ Μπορέλ, όπως δεν είναι αυτή και η άποψη του Γερμανού Καγκελάριου για την Κίνα. Αυτή μπορεί να αποτελέσει μια ενεργειακή διέξοδο για τη Γερμανία, μια χώρα μέλος της Ευρώπης των 27. Και κατά την προσέγγιση του Σολτς, η Κίνα δεν πρέπει να ταυτίζεται με τον πολιτικό ολοκληρωτισμό και το αντιφιλελεύθερο πνεύμα της, στην ίδια γραμμή σκέψης με τον επικεφαλής της ευρωπαικής διπλωματίας.

Ο ίδιος ο Γερμανός καγκελάριος έγραψε πριν από ελάχιστες ημέρες: «Το αποτέλεσμα του Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος που μόλις τελείωσε είναι ξεκάθαρο: Οι αναφορές στον μαρξισμό-λενινισμό καταλαμβάνουν πολύ ευρύτερο φάσμα από ό,τι στα συμπεράσματα των προηγούμενων συνεδρίων… Καθώς η Κίνα αλλάζει και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την Κίνα πρέπει να αλλάξει».

Οι άλλες χώρες μέλη της Ευρώπης των 27 αντιδρούν έντονα στην επιλογή της Γερμανίας. Ο Μακρόν μίλησε για απομόνωση της Γερμανίας, ο Έλληνας Πρωθυπουργός επισήμανε στο ίδιο πνεύμα ότι, στο φλέγον ενεργειακό ζήτημα, «δεν μπορεί κάθε χώρα να πορεύεται μόνη της» και οι Πολωνοί διατύπωσαν, πρώτοι και ανοιχτά, την αντίθεσή τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, εξακολουθεί, η διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης συνεχίζεται, όλοι οι ενωσιακοί θεσμοί βρίσκονται και εδρεύουν εκεί όπου είχαν την έδρα τους, μακριά από τη Γερμανία πάντα. Όλοι οι ενωσιακοί θεσμοί, εκτός από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.