Ο μάστορας Κώστας Τσάκωνας

Πρόσωπο – έμβλημα της βιντεοκασέτας ο Κώστας Τσάκωνας. Έμβλημα θα τον είχαν οι VHS του ’80 στο πίσω μέρος που κολλούσαν τον τίτλο και τους συντελεστές της ταινίας. Μα είναι μια ταινία ολόκληρη η ζωή του και hardcore, μάλιστα. Μαστοράντζα δυνατή ο Τσάκωνας. Μηχανικός, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός και τόσα άλλα παρεμφερή. Χέρια άξια, δυνατά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Docuventa.gr (@docuventa.gr)

Έπαιρναν, που λέμε. Και την ερωτική εξιδανίκευση των εργαλείων της δουλειάς την μετουσίωσε σε εργαστήριο, σε ένα δωμάτιο του σπιτιού του, με κλειδιά και κατσαβίδια, με τανάλια και πένσες. Όλα εν τάξει και όλα στιλβωμένα. Δεν έχει χαράξει ακόμη το ’60 και αυτός, μαθητής ακόμη, μέχρι το λαιμό στη βιοπάλη. Δίπλα στον «παλιό», τον «Μάστορα», που, όταν ήταν να καλουπώσει τη δουλειά, τον έστελνε για τυρόπιτες, να μη μάθει ακόμη την τέχνη, ο μικρός. Και ας είχε και τρία αδέλφια στη σειρά.

Μια αδελφή επιληπτική και έναν αδελφό με νοητική υστέρηση. Αλλά σκληρό καρύδι, ο μελλοντικός πρωταγωνιστής. Λατρεύει τη μάνα του που του ‘δινε δίφραγκο στρογγυλό να το ρίχνει στη λατέρνα. Περισσός. Ριζούπολη. Χρώμα μολυβί. Ασπρόμαυρες σκληρές φωτογραφίες. Το κλικ του κινηματογράφου ηχεί από τον σκηνοθέτη Κώστα Ζυρίνη, που μάλλον δεν είχε γνωρίσει ακόμη την Ιζαμπέλ και που ο φάκελός του φτάνει ταβάνι στην Ασφάλεια Αττικής.

Σταλινομαοικός ο Ζυρίνης, λαικοπαπανδρεικός ο Τσάκωνας – τα βρίσκουνε.

«Εσένα σε θέλω, έχεις πρόσωπο καραγκιόζη, θα πας καλά!», τον βεβαιώνει ο φίλιος Κώστας. Και γυρίζουν την πρώτη μικρού μήκους ταινία, με πρωταγωνίστρια την Εύη Κοταμανίδου, την Κυρία του ΚΚΕ, πριν έρθει ο σταθμός για τον Τσάκωνα. «Μάθε παιδί μου, γράμματα», όπως τον συμβουλεύει, με ένα απαλό, σχεδόν αδιόρατα, διδακτικό ύφος, ο καθηγητής πατέρας του, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Δεν έχει πατήσει τα σαράντα και τα έχει καταφέρει περίφημα ο Τσάκωνας.

Και λίγο πριν, λίγο μετά τις βιντεοκασέτες, προλαβαίνει την (ηλικιακή) δύση της γενιάς των ιερών τεράτων του κινηματογράφου: Φωτόπουλος, Ηλιόπουλος, Γκιωνάκης, Ρίζος. Κάνει δικό του πορτοφόλι. Και διακρίνεται στο απαιτητικό είδος της επιθεώρησης. Θητεύει δίπλα στον Μουστάκα. Γίνονται φίλοι επιστήθιοι. Του διδάσκει την αφαιρετικότητα στον λόγο, την οικονομία στις κινήσεις. Και διαπρέπει ο Τσάκωνας.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Vaggelis Vathias (@vaggvath_official)

Κάνει και δικό του κομπόδεμα. Δεν το σπαταλά ολόκληρο. Ξέρει μέχρι ποια ώρα πρέπει να ξενυχτήσει. Ξέρει πόσο πρέπει να πιει. Δεν παρεκτρέπεται και στο τετραόροφο, που χτίζει κάπου στην Αργυρούπολη, μεριμνά για τον γιο του, την γυναίκα του μα και για τα δυο αδέλφια του, τα εκ γενετής ασθενή. Ένα κατάστημα για τα αδελφάκια του. Το ενοίκιο. Η εξασφάλιση του αξιοπρεπούς βιοπορισμού.

Τον προλάβαμε στα «Φτηνά Τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη, σε ρόλο παρατηρητή και καπνιστή, και με τον Τσάκωνα να αποκτά φίλο τον Άλκη Παναγιωτίδη, μια αδελφή που δηλώνει φιλόσοφος και που διδάσκει στον Τσάκωνα της ωριμότητας να είναι απέριττος, λιτός, δωρικός με το «θύμα» του, όπως αποκαλεί την Λίτσα ο Παναγιωτίδης. Την εξιδανικευμένη «Λίτσα» του Τσάκωνα.

Απολαυστική η ερμηνεία του πρωταγωνιστή, που όπως το καλό κρασί, δεν ξινίζει, αλλά ωριμάζει όταν φθάσει σε μια ηλικία. Τον προλαβαίνει όμως το εγκεφαλικό, τον φυλακίζει σπίτι η αστάθεια και μετά, οι χημειοθεραπείες. Έφυγε εν ειρήνη, έχοντας όμως προηγουμένως επιτύχει όλους τους στόχους του. Μα όλους.