Ο Άρης τα γκολ και η στρατηγική

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για την απόδραση του Άρη από το καθεστώς έντονης πίεσης και τη μοναδική διαφορά που παρουσίασε σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Το γκολ.

Κατά τα ψέματα αυτό το… ρημάδι διαμορφώνει την ψυχολογία μιας ομάδας, τον ψυχισμό ενός οργανισμού αλλά και του λαού που τον υποστηρίζει. Αυτό καθορίζει την καθημερινότητα μιας ομάδας ανθρώπων, την άποψη που σχηματίζεται για το επίπεδο δουλειάς ενός προπονητή και την επιτυχία ενός αγωνιστικού σχεδίου. Το… δοκάρι και μέσα ή δοκάρι κι έξω που είπε κάποτε μια ψυχή. Απέναντι στη Λαμία ο Άρης δεν έκανε τίποτε διαφορετικό σε σύγκριση με τον αγώνα απέναντι στον Ατρόμητο, ίσως να κυκλοφόρησε την μπάλα με μεγαλύτερη ταχύτητα. Κυριαρχικό ποδόσφαιρο απέδωσε και στο Περιστέρι αλλά είχε την ατυχία να πέσει πάνω στην ανακάλυψη ακύρωσης του τέρματος του Φαμπιάνο στο 15ο λεπτό. Τούτη τη φορά το γκολ του Βραζιλιάνου μέτρησε, ο Άρης απέκτησε το προβάδισμα κι όταν έχει πλεονέκτημα και τη δυνατότητα διαχείρισης υπέρ του σκορ, είναι άλλη ομάδα. Απελευθερώνεται από την πίεση, βρίσκει περισσότερους χώρους στο γήπεδο και με τους παίκτες που διαθέτει είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην αυξήσει τα τέρματά του. Το κακό είναι ότι ήταν μόλις η 3η φορά φέτος (στο Πρωτάθλημα) που προηγήθηκε σε παιχνίδι! Και στις τρεις έφυγε νικητής από το γήπεδο.

Η Λαμία γκρίνιαξε για τη διαιτησία του Τάσου Σιδηρόπουλου, καλά θα κάνει όμως να ρίξει μια ματιά στις αποστάσεις που είχαν οι παίκτες της στο πρώτο ημίχρονο, πριν καλά-καλά αποβληθεί ο Μπεχαράνο. Με την επιθετική γραμμή που επέλεξε ο Άλαν Πάρντιου, το σύστημα-φουλ επίθεση στο οποίο κατέληξε, με μοναδικό αμυντικό χαφ τον Ετέμπο, τον Ματέο Γκαρσία σε ρόλο εσωτερικού μέσου και τον Μάνου Γκαρθία να κινείται κοντά στον Ζερβίνιο ήταν δεδομένο ότι ο Άρης θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί κάθε εκατοστό του γηπέδου που θα του έδινε ο αντίπαλός του. Η Λαμία του έδωσε στρέμματα. Το ότι δεν σκόραρε πριν έρθει το γκολ του Φαμπιάνο ήταν συνέπεια της αστοχίας στην τελική πάσα σαν τις δύο αδύναμες που προσπάθησε να περάσει ο Μάνου Γκαρθία στον Ζερβίνιο ή τις αντίστοιχες άστοχες του Ντάνιελ Μαντσίνι από τη δεξιά πλευρά. Δηλαδή, στα πρώτα 17 λεπτά ο Άρης είχε τέσσερις προϋποθέσεις ασχέτως του ότι δεν μετουσιώθηκαν σε τελική προσπάθεια και δεν καταγράφηκαν στη στατιστική.

Η ευλογία του γκολ από στημένη φάση

Αυτή κι αν είναι πονεμένη ιστορία για τον Άρη. Ο Άλαν Πάρντιου το είπε ξεκάθαρα και δεν είχε άδικο. Αν θέλεις να λέγεσαι μεγάλη ομάδα και να κινείσαι στις κορυφαίες θέσεις, είσαι υποχρεωμένος να βρίσκεις γκολ από στημένες μπάλες. Γιατί είναι δεδομένο ότι θα συναντήσεις κλειστές άμυνες και οι 500+ πάσες που μπορείς να αλλάξεις στην προσπάθεια διάσπασής τους δεν είναι σίγουρο ότι θα αποφέρουν αποτέλεσμα. Πρόσφατα, στον εκτός έδρας αγώνα με τη Λοριάν, η ομάδα αξίας… ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, Παρί Σεν Ζερμέν, γυρνούσε σαν την άδικη κατάρα γύρω από την περιοχή του αντιπάλου, δεν έβρισκε φάση και τελικώς εμφανίστηκε ο Ντανίλο (πρώην παίκτης του Άρη) για να λύσει τον γόρδιο δεσμό με κεφαλιά από εκτέλεση κόρνερ.Το γκολ από στημένη φάση μοιάζει με απαγορευμένο καρπό για τον Άρη. Στο Πρωτάθλημα, αυτό που πέτυχε κόντρα στη Λαμία, ήταν μόλις το πρώτο του. Από διαστροφή μέτρησα μόνο τα κόρνερ που εκτέλεσε φέτος πριν σκοράρει ο Φαμπιάνο. 71! Δηλαδή, ο Άρης βρήκε γκολ από κόρνερ στην 72η εκτέλεση, έχοντας να αντιμετωπίσει (ως επί των πλείστων) κλειστές άμυνες οι οποίες χτίζουν ψυχολογία όταν αποτρέπουν ένα γκολ εν αντιθέσει με αυτόν που βυθίζεται στον λάκκο όταν επιτίθεται συνεχώς αλλά δεν σκοράρει. Είναι η ψυχική καταστροφή στην οποία αναφέρθηκε ο Πάρντιου η οποία μάλιστα γίνεται ακόμη εντονότερη όταν ακυρώνεται ένα γκολ.

Για να διορθώσω κάτι που εσφαλμένα σημείωσα στο live του αγώνα με τη Λαμία, με το χατ τρικ που σημείωσε, ο Λούις Πάλμα κατάφερε κάτι που τελευταίος είχε πετύχει με τη φανέλα του Άρη ο Ανδρέας Τάτος τον Απρίλη του 2013. Ο Κώστας Νεμπεγλέρας το είχε καταφέρει σε αγώνα Κυπέλλου (2005), στις αρχές της χιλιετίας το είχαν πετύχει και οι Απόστολος Λιολίδης, Ίλια Ίβιτς και στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Λιούμπισα Μιλόγεβιτς. Πιο πίσω θα συναντήσουμε τον Βασίλη Δημητριάδη, τον θρυλικό Ντίνο Κούη κι άλλους σπουδαίους παίκτες που πέρασαν από τον σύλλογο. Ο Λούις Πάλμα στοιχειοθετεί ένα όμορφο ποδοσφαιρικό project στο οποίο ελάχιστοι πίστευαν ότι κατέφθασε από την Ονδούρα. Εκπέμπει θετική ενέργεια, δεν αμφισβητείται το ταλέντο του και η εξέλιξή του θα εξαρτηθεί από τη συνέπεια και τη συγκέντρωση που θα έχει σ’ αυτό που κάνει.

Είναι παίκτης ο οποίος πάντα καταφέρνει να βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή. Αν συμβεί μια φορά μπορεί να είναι συμπτωματικό. Όταν συμβαίνει κατ’ επανάληψη λέγεται ικανότητα. Έχει την αίσθηση του γκολ, εξαιρετικά τελειώματα και την αντίληψη για να αλλάξει ένα παιχνίδι από το πουθενά. Όπως στον περσινό αγώνα Playoffs με την ΑΕΚ. Χθες, δεν υπήρχε στο γήπεδο για περίπου 15 λεπτά αλλά έκανε τη σέντρα ακριβείας για το «κεφάλι» που σημάδευε ο Άρης σε κάθε στημένη μπάλα, αυτό του Φαμπιάνο. Ο Πάρντιου θέλει να δουλέψει με τον πιτσιρικά. Το είχε πει από τότε, στην πρώτη συνάντησή του με τους ρεπόρτερ του Άρη, όταν χαρακτήρισε τον παίκτη «project». Το ίδιο πιστεύει και για τον έτερο από την Ονδούρα, Έντουιν Ροντρίγκες. Αντιλαμβάνεται όμως και τους κινδύνους που μπορούν να οδηγήσουν στο ενδεχόμενο της στασιμότητας λογαριάζοντας και την ηλικία. Τους ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου, κυρίως όμως τους ανέλυσε στον ίδιο. Κοινώς, του έδωσε όλο το γήπεδο για να παίξει μπάλα. Είναι στο χέρι του Πάλμα να το κάνει.