Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι η εφεδρική πεντάδα του

Ο Νίκος Παπαδογιάννης ξεγελάστηκε από την εικόνα του πρώτου δεκαλέπτου και αναρωτιέται πότε και πώς σκοπεύει ο Παναθηναϊκός να αποκτήσει την περίφημη ταυτότητα που του λείπει. Για ένα δεκάλεπτο στην Πόλη, ο πλήρης Παναθηναϊκός έδινε την εντύπωση ότι έχει στρίψει την τυφλή γωνία του Νοέμβρη και ετοιμάζεται για ολική επαναφορά, ώστε να αφήσει πίσω του το υπόγειο της βαθμολογίας. Θυμάμαι να το σημειώνω κιόλας, στο live του Gazzetta: «Καταλαβαίνετε, ελπίζω, ότι με Ουόλτερς και Μπέικον ο Παναθηναϊκός θα είναι διαφορετική ομάδα, τόσο σε στυλ, όσο και σε δυναμικότητα».

Τελικά, το δεκάλεπτο των 25 πόντων ήταν οφθαλμαπάτη. Μετά τα απατηλά πυροτεχνήματα της εναρκτήριας περιόδου, ο Παναθηναϊκός έπαιξε σαν να νοσταλγούσε εκείνο το πούλμαν της εποχής του Πασκουάλ (Απρίλιος του 2017): ενεργητικό 52 πόντων με 17/50 σουτ, παθητικό 85, ολογράφως ογδονταπέντε σε τριάντα λεπτά, με 36/49 σουτ, σαν να έπαιζαν παιδιά με άντρες.

Μια μικροαλλαγή στην αμυντική τακτική του Δημήτρη Ιτούδη ήταν αρκετή για να βραχυκυκλώσει τα πάντα, φοβάμαι όμως ότι το πρόβλημα είναι και πνευματικό και ψυχολογικό. Πρώτα και πάνω απ’ όλα, ο Παναθηναϊκός του 2022-23 είναι μία ομάδα ανερμάτιστη, χωρίς την παραμικρή συνοχή, δίχως αγωνιστική ταυτότητα, ορφανή από προπονητική παρέμβαση: μία παρέα ταλαντούχων παικτών που ενεργούν όπως τους φωτίσει ο καλός θεός του μπάσκετ.

View this post on Instagram

A post shared by Giorgos Papagiannis (@g_p_06)

Ο Ντέγιαν Ράντονιτς, αναμφισβήτητα ικανός προπονητής, μοιάζει με ξένο σώμα, αφού δεν είναι σε θέση να συνεννοηθεί στοιχειωδώς με τα αμερικανάκια που τον περιστοιχίζουν. Σε ποια γλώσσα να δώσει αναλυτικές οδηγίες ο Σέρβος στον Πάρις Λη, από τα γκέτο του Σικάγο; Γλώσσα μπασκετική ή και γλώσσα του φροντιστηρίου.

Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι η εφεδρική πεντάδα του. Ο Γκριγκόνις, ο Πονίτκα, αλλά και ο Λη διαγωνίζονται για τον τίτλο της μεγαλύτερης απογοήτευσης, ενώ τα Ελληνόπουλα, πλην Παπαγιάννη, είναι στοιχεία είτε συμπληρωματικά είτε διακοσμητικά. Σε τι ακριβώς χρησιμεύει ο Μποχωρίδης των τριών σερί DNP-CD, για να μένει εκτός Εθνικής ομάδας όπως στο ματς με τη Λετονία;

Το βασικό σχήμα δούλεψε καλά: ο Νέιτ Ουόλτερς νοικοκυρεύει και οργανώνει χωρίς να ξεχνάει το σκοράρισμα, ο Ντουέιν Μπέικον βάζει 20άρες με δικά του συστήματα χωρίς να μπλοκάρει τον ζωτικό χώρο του Ντέρικ Ουίλιαμς, ενώ ο Γιώργος Παπαγιάννης πασχίζει για να τα κάνει όλα καλά, μολονότι κουβαλάει τραυματισμό από τον Ιούλιο. Και, ως καλός αρχηγός, επωμίζεται εν τέλει και ευθύνες που δεν του αναλογούν.

Δεκάλεπτο 25 πόντων, και μάλιστα στο σπίτι της κορυφαίας ομάδας της Euroleague, ο φετινός Παναθηναϊκός δεν τολμούσε να το ονειρευτεί. Αλλά οι παίκτες που παίζουν άμυνα δεν παίζουν επίθεση, οι παίκτες που παίζουν επίθεση δεν παίζουν άμυνα και όλοι μαζί δεν παίζουν τίποτε, οσάκις χάνουν την αυτοσυγκέντρωσή τους και αμελούν τα «κορ α κορ».

Στο τέλος, κατεβάζουν και τους διακόπτες, όπως αρμόζει σε ομάδα δίχως μπροστάρη στο παρκέ και δίχως ισχυρές προσωπικότητες στα αποδυτήρια. Για τους λάτρεις της στατιστικής, το ΟΑΚΑ προ τριετίας βούιζε από χιλιάδες φωνές που αμφισβητούσαν τον «άμπαλο Νικ Καλάθη», που «δεν είναι ηγέτης» και «δεν έχει οδηγήσει τον Παναθηναϊκό σε φάιναλ-φορ». Και ήταν 30 ετών τότε, στο άνθος της ηλικίας του. Όχι 33-34, όπως τώρα.

Με πληροφορίες από Gazzetta.gr [Νίκος Παπαδογιάννης]