DW: Τουρκία – Ο νόμος περί παραπληροφόρησης αφορά και τους χρήστες των social media

Εδώ και περίπου ένα μήνα έχει τεθεί σε ισχύ στην Τουρκία ο νόμος περί «παραπληροφόρησης», ο οποίος αφορά τους πάντες: Δημοσιογράφους, πολιτικούς ακόμα και χρήστες μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο τούρκος δημοσιογράφος Μπιλέντ Μουμάι, o οποίος εργάζεται και για την DW, εκτιμά ότι με το νέο νόμο η Άγκυρα θέλει να περιορίσει την κριτική, κυρίως των απλών πολιτών, ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου: «Τα επικριτικά σχόλια έχουν μειωθεί. Στόχος του νόμου δεν είναι να φυλακίσει, αλλά να σπείρει τον φόβο και να τρομάξει τους πολίτες. Και από ότι όλα δείχνουν μέχρι στιγμής τα καταφέρνει».

Ο δημοσιογράφος παρατηρεί για παράδειγμα ότι το τελευταίο διάστημα τα δικά του άρθρα δεν μοιράζονται πια συχνά όσο μέχρι πρόσφατα. Οι χρήστες γνωρίζουν ότι ακόμα και μια προώθηση ανάρτησης μπορεί να τους φέρει σε δύσκολη θέση, λέει ο Μπιλέντ Μουμάι.

Δημοσιογράφοι αυτολογοκρίνονται 

Ο πρώτος, ο οποίος βρέθηκε κατηγορούμενος βάσει του νόμου περί «παραπληροφόρησης» είναι ο πρόεδρος του αντιπολιτευτικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος CHP Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, ο οποίος είναι πιθανός αντίπαλος του προέδρου Ερντογάν στις επικείμενες εκλογές. Αφορμή για τη δίωξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η δήλωση ότι η Τουρκία ανέχεται την παρουσία βαρόνων ναρκωτικών στην χώρα διότι χρειάζεται τα χρήματά τους.

Ο τούρκος καθηγητής Νομικής Γιαμάν Ακντενίζ θεωρεί τον νόμο εργαλείο φίμωσης κάθε αντιπολιτευτικής φωνής: «Στο στόχαστρο των αρχών δεν βρίσκονται μόνο μέσα ενημέρωσης, αλλά και μη κυβερνητικές οργανώσεις, ακτιβιστές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ΛΟΑΤΚΙ».

Η δημοσιογράφος Σεζίν Ενέι από το διαδικτυακό περιοδικό Politikyol παραδέχεται ότι εδώ και ένα μήνα είναι προσεκτικότερη. Κάποιες φορές μάλιστα πιάνει τον εαυτό της να προειδοποιεί συγγενείς και φίλους να προσέχουν τι λένε και τι αναρτούν στο ίντερνετ. Και εκείνη λέει πάντως ότι αρθρογραφεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υπάρξουν σε βάρος της νομικές επιπτώσεις. Το πόσο συμβιβάζεται εν τέλει το διαπιστώνει, όπως λέει, όταν εγκαταλείπει την Τουρκία: «Όταν βρεθείς στο εξωτερικό διαπιστώνεις ότι μιλάς πιο ελεύθερα. Τότε συνειδητοποιείς πόσο και σε ποιο βαθμό αυτολογοκρίνεσαι».