Επιχείρηση «Γιαταγάνι», όπως λέμε γενοκτονία

Τι σημαίνει η επιχείρηση «Γιαταγάνι» της Τουρκίας

Τι σημαίνει η επιχείρηση «Γιαταγάνι» της Τουρκίας, με την οποία έπληξε στόχους των Κούρδων στο Νότιο και Ανατολικό Κουρδιστάν, γεωγραφικές περιοχές που βρίσκονται στην επικράτεια του Ιράκ και της Συρίας αντίστοιχα.

Η «Τουρκική Δημοκρατία» είναι ένα κράτος ιδιάζουσα περίπτωση. Δεν ιδρύθηκε ως αποτέλεσμα ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ή μιας άλλης διεθνούς ή άλλης πολιτικοδιπλωματικής διαδικασίας. Η «Τουρκική Δημοκρατία» ως κράτος ιδρύθηκε από ένα κόμμα, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (Cumhuriyet Halk Partisi), το οποίο ιδρύθηκε τις 9 Σεπτεμβρίου 1923, από τον Μουσταφά Κεμάλ, για να «στεγάσει» τα στελέχη του κινήματος των Νεοτούρκων και του κεμαλικού κινήματος, που από το 1908 είχαν παραστρατιωτική και παρακρατική δράση.

Το κίνημα των Νεοτούρκων έβαλε έναν στόχο: Τη δημιουργία ενός κράτους στην χερσόνησο της Ανατολίας, στο οποίο θα στηριζόταν σε ένα δόγμα με τους εξής τέσσερις πυλώνες: «Ένα κράτος, ένα έθνος, μια γλώσσα, μια θρησκεία».

Με βάση αυτό το δόγμα οι Νεότουρκοι οργάνωσαν τη γενοκτονία των χριστιανικών λαών της ανατολίας, με παρακρατικούς και παραστρατιωτικούς μηχανισμούς που ανήκαν στο κόμμα και όχι στο οθωμανικό κράτος.

Με βάση το ίδιο δόγμα και με τους ίδιους μηχανισμούς, συνέχισε ο Μουσταφά Κεμάλ και οι κεμαλικοί τη γενοκτονία των χριστιανικών λαών από το 1919 μέχρι το 1923.

Όταν συγκεντρώθηκαν τα στελέχη του Μουσταφά Κεμάλ, για να ιδρύσουν το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το οποίο στις 29 Οκτωβρίου του ιδίου έτους ανακήρυξε την «Τουρκική Δημοκρατία», είχαν κοινή πίστη στο δόγμα «Ένα κράτος, ένα έθνος, μια γλώσσα, μια θρησκεία». Που σημαίνει ότι το νέο κράτος θα είχε ως κεντρική ιδεολογία την εθνική και θρησκευτική αφομοίωση των διαφόρων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων που κατοικούσαν στην επικράτειας της «Τουρκικής Δημοκρατίας».

Η πολιτική αυτή επιβλήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις, με βασικό τοποτηρητή τις ένοπλες δυνάμεις και με μηχανισμούς που ονομάστηκαν βαθύ κράτος. Κι αυτό γιατί οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσε για να εξαλείψει οποιαδήποτε απειλή, που έθετε σε κίνδυνο το δόγμα, ήταν αντίθετες με τις αρχές του κράτους δικαίου και άρα θα έπρεπε να είναι μυστικές και να μην αφήνουν εμφανή ίχνη. Γι’ αυτό οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί ονομάστηκαν από την ίδια την τουρκική δημοσιογραφία derin devlet, που σημαίνει «βαθύ κράτος».

Το βαθύ κράτος αποφάσισε την ψήφιση και την εφαρμογή του  Varlık Vergisi, ενός εξοντωτικού φόρου που επιβλήθηκε στους μη μουσουλμάνους της Τουρκίας, το 1942, με τον οποίο έχασαν τις περιουσίες τους Έλληνες, Αρμένιοι και Εβραίοι. Τότε ο Σιουκρού Σαράτσογλου, πρωθυπουργός της Τουρκίας, είχε πει ότι με τον συγκεκριμένο φόρο «θα δώσουμε την τουρκική αγορά στα χέρια των Τούρκων».

Το βαθύ κράτος αποφάσισε την προβοκάτσια με τη βόμβα στο υποτιθέμενο «σπίτι του Κεμάλ» στη Θεσσαλονίκη, για να ακολουθήσουν οι βαρβαρότητες εναντίον των Ελλήνων της Πόλης, τις 6/7 Σεπτεμβρίου του 1955, από μηχανισμούς που είχε οργανώσει μεθοδικά και πάλι το βαθύ κράτος, υπό την καθοδήγηση των Βρετανών και με χρηματοδότηση της CIA.

Το βαθύ κράτος οργάνωση την τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ (Türk Mukavemet Teşkilatı) στην Κύπρο, υπό την καθοδήγηση των Βρετανών και με χρηματοδότηση της CIA.

Όταν το βαθύ κράτος «ξεμπέρδεψε» με τους χριστιανικούς λαούς, ήλθε η ώρα να «ξεμπερδεύει» και με ένα άλλο πρόβλημα, με έναν μουσουλμανικό λαό που δεν έλεγε να αφομοιωθεί, όπως έγινε σε κάποιον «ικανοποιητικό» βαθμό με τους Βόσνιους, τους Αλβανούς, τους Κιρκάσιους, τους Αμπχάζιους, τους Λαζούς, τους Άραβες, τους Ελληνόφωνους του Πόντου και πόσους άλλους.

Ήταν οι Κούρδοι που απειλούσαν την αιτία ύπαρξης του βαθέος κράτους, του τοποτηρητή του δόγματος «Ένα κράτος, ένα έθνος, μια γλώσσα, μια θρησκεία».

Οι Κούρδοι ήταν που απειλούσαν τους δύο πυλώνες, δηλαδή το ένα έθνος, μια γλώσσα, μια απειλή που έθετε σε κίνδυνο το Άρθρο 3 του Συντάγματος, που λέει «Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür», που σημαίνει «Το Κράτος της Τουρκίας είναι μια αδιάσπαστη ενότητα με το έθνος και τη χώρα». Σημειωτόν ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι η συμπύκνωση του προαναφερθέντος δόγματος.

Άρα, το βαθύ κράτος είναι και ο τοποτηρητής του συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος.

Γι’ αυτό οι Κούρδοι, δηλαδή η ύπαρξη των Κούρδων, ενός λαού 20 εκατομμυρίων στην Τουρκία, όσο επιμένουν στην αναγνώριση των βασικών τους δικαιωμάτων, αποτελούν και θα αποτελούν «σοβαρή απειλή» για την επιβίωση της Τουρκίας.

Γι’ αυτό οποίος πολιτικός τολμά να αναζητήσει μια πολιτική λύση στο Κουρδικό Ζήτημα, στοχοποιείται από το βαθύ κράτος, ενίοτε δε καταλήγει στη «μαύρη γη». Αποτελεί εδραία πεποίθηση στην Τουρκία ότι ο Τουργκούτ Οζάλ δολοφονήθηκε όταν αποφάσισε να κάνει θαρραλέα βήματα για την επίλυση του Κουρδικού.

Πρόσφατα τέτοια βήματα αποφάσισε να κάνει και ο Ερντογάν, όχι από ευαισθησία, αλλά από ανάγκη, αφού χωρίς το 10-15% των ψήφων του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), είναι μαθηματικά αδύνατον να επανεκλεγεί για τρίτη φορά Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Το πρώτο φανερό βήμα, γιατί ασφαλώς θα υπήρξαν και υπόγειες συζητήσεις, ήταν η συνάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης με την ηγετική ομάδα του HDP, υποτίθεται για να συζητηθεί η αναθεώρηση του συντάγματος, το δεύτερο βήμα ήταν η αποφυλάκιση για μια μέρα του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, του πρώην συμπροέδρου του HDP και η παραχώρηση ιδιωτικού αεροσκάφους μέχρι το Ντιγιαρμπακίρ και εκείθεν ελικοπτέρου για να μεταβεί στο χωριό του, στον ασθενούντα πατέρα του. Είχαμε επίσης δημοσιεύματα που έλεγαν ότι το 2024 επίκεται η απελευθέρωση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν.

Ενώ συμβαίνουν αυτά, το βαθύ κράτος αποφασίζει να στείλει ένα ηχηρό και θανατηφόρο μήνυμα στον Ερντογάν. Μια βόμβα στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, με έξι νεκρούς και 53 τραυματίες και με τον Σουλεϊμλαν Σοϊλού, ο οποίος είναι κάτι σαν εκπρόσωπος του βαθέος κράτους, να στοχοποιεί Κούρδους, ΗΠΑ και Ελλάδα.

Μετά, το βαθύ κράτος έφερε στον Ερντογάν να υπογράψει την έγκριση της επιχείρησης «Γιαταγάνι» (Pençe-Kılıç), λέγοντας του να στραφεί προς τα δεξιά για να βρει τις ψήφους που του λείπουν.

Μετά από αυτά, ακολούθησε η έκκλησή του προς την Μεράλ Ακσενέρ, να φύγει από το «τραπέζι των έξι» της αντιπολίτευσης και να συμπαραταχθεί μαζί του.

Συμπέρασμα 1: Βαθύ κράτος και Ερντογάν έχουν διακριτούς ρόλους. Ο Ερντογάν θα κυβερνά και θα συσσωρεύει πλούτο για τον ίδιο, την οικογένεια και τα δισέγγονά του, και το βαθύ κράτος θα συνεχίσει το «έργο» του ως τοποτηρητής του Άρθρο 3 του Συντάγματος, που λέει «Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür».

Συμπέρασμα 2: Η Επιχείρηση «Γιαταγάνι» (Pençe-Kılıç) είναι αποδεδειγμένα μια επιχείρηση γενοκτονίας, που δυστυχώς διεξάγεται με την άδεια της Ρωσίας και των ΗΠΑ και υπό την ανοχή της Δύσης και του ΝΑΤΟ.

Πηγή: naftemporiki/Σάββας Καλεντερίδης