Ακροδεξιό σχέδιο αποσταθεροποίησης ευρωατλαντισμού

Επιβεβαιώνεται η υπόθεση ορισμένων δυτικιστών, Ευρωπαίων και Βορειοαμερικανών δηλαδή, ότι το ενδόμυχο σχέδιο και μύχιος πόθος μιας χούφτας Ευρωπαίων και Αμερικανών είναι ο κλονισμός των στέρεων σχέσεων ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών μελών. Οι περισσότεροι από εμάς είχαμε θεωρήσει τα ενδεχόμενο αυτό ακραίο, περιθωριακό, ένα σενάριο που τρέφεται από ψυχοπαρανοϊκού τύπου κίνητρα. Μάλλον οι φίλοι είχαν δίκιο, παρά το ότι τους θεωρούσαμε κινδυνολόγους. Μια ματιά στο πιο «μέσα site» μπορεί να πείσει.

Πλέον, η πολιτική μηχανική έχει αναχθεί σε επικοινωνιακή στρατηγική. Η απτή πραγματικότητα στις ευρωατλαντικές σχέσεις δεν έχουν την φορά που αρχικά επιθυμούσαν. Διαστρέφουν λοιπόν τους όρους της πραγματικότητας, της πραγματικής πραγματικότητας, για να συντηρήσουν το όνειρό τους ζωντανό. Περιοδικά, όπως και το έγκυρο Politico, φιλοξενούν δημοσιεύματα, που τυγχάνουν ωμής διαστρέβλωσης.

Διαπιστώνουν κατά φαντασίαν βαθιές κρίσεις στο εσωτερικό της Ένωσης και δήθεν κραδασμούς στις σχέσεις μας με τους Αμερικανούς συνοδοιπόρους. Αυτό δηλαδή που ονομάζουμε δυτικισμό.

Ο πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κηρύσσει τον πόλεμο εναντίον ενός έθνους, που, κατά τον ίδιο, «δεν υπάρχει». Βρισκόμαστε στον όγδοο μήνα της πολεμικής αναμέτρησης και το «ανύπαρκτο έθνος» αντιστέκεται και νικά τον πανίσχυρο ρωσικό στρατό.

Η ιστορία τους είναι επίσης μια ιστορία εκλογικών αποτυχιών, με εξαίρεση την Ουγγαρία του ακροδεξιού Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος έχει συγκρουστεί με ό,τι θυμίζει ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, και τον Ματέο Σαλβίνι, επικεφαλής της ρατσιστικής Λέγκα του Βορρά.

Επενδύουν τελευταίες ελπίδες στην ενεργειακή κρίση στην Ε.Ε. Κάνουν λάθος. Η Ευρώπη δεν διαλύεται. Οι 27 υπουργοί Ενέργειας ανανεώνουν το ραντεβού τους για τον Δεκέμβριο, αδιαφορώντας για τον ενεργειακό εκβιασμό του Β. Πούτιν.

Πλέον, επιχειρούν να διασπάσουν τα ευρωατλαντικό μέτωπο με παραποιήσεις δεδομένων και δημοσιευμάτων, στα οποία συστηματικά, όλο το τελευταίο διάστημα, βλέπουν κρίσεις στις σχέσεις ανάμεσα στην Ε.Ε .και τις ΗΠΑ.

Μα, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες συνδέονται με τη μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη οικονομική σχέση στον κόσμο. Αν και η Κίνα έχει γίνει η μεγαλύτερη πηγή εισαγωγών αγαθών της ΕΕ , οι ΗΠΑ παραμένουν μακράν ο μεγαλύτερος εμπορικός και επενδυτικός εταίρος της ΕΕ. Οι οικονομίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μαζί αντιπροσωπεύουν πάνω από το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ και πάνω από το 40% του παγκόσμιου εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών.

Οι δύο πόλοι του ευρωατλαντισμού παλεύουν από κοινού για την προστασία του πλανήτη και προώθηση της πράσινης ανάπτυξης, με τη δημιουργία μιας ομάδας υψηλού επιπέδου ΕΕ – ΗΠΑ για την κλιματική δράση και μιας διατλαντικής συμμαχίας για τις πράσινες τεχνολογίες·

Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ συμφωνούν σε συνεργασία για την προώθηση της δημοκρατίας, της ειρήνης και της ασφάλειας, η οποία επέτρεψε να τεθούν τα θεμέλια για έναν μελλοντικό διατλαντικό διάλογο για την ασφάλεια και την άμυνα.

Η πραγματικότητα διαψεύδει τις προσδοκίες τους και ακυρώνει τα σχέδιά τους. Οι Ευρωπαίοι πολίτες, όπως και οι Αμερικανοί, δεν συγκινούνται από την Δεξιά της Απκάλυψης, της κατάργησης του κοινοβουλευτισμού, της διάλυσης των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων, του εθνοκοινοτισμού, της ευρωπαϊκής αποσύνθεσης, του παγανισμού τους.

Για τον τροφοδότη λογαριασμό των ακροδεξιών ηθικολογούντων, οι Ευρωπαιστές και οι Ευρωαταλαντιστές επιφυλασσόμαστε για μια άλλη (σύντομη) φορά.