Γιατί ο Λευκός Οίκος προτρέπει την Ουκρανία σε διαπραγματεύσεις;

Εδώ και ένα μήνα, ιδιαίτερα τις τελευταίες δέκα ημέρες, υπάρχουν προσεκτικά διατυπωμένες παρεμβάσεις και δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων που προτρέπουν διακριτικά την Ουκρανία και τον πρόεδρο Ζελένσκι προσωπικά να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο της έναρξης διαπραγματεύσεων ανάμεσα στο Κίεβο και τη Μόσχα.

Γίνεται συχνά μια σύγχυση ανάμεσα στη διακριτική προτροπή για έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα δύο μέρη και την προτροπή για εξεύρεση ειρηνικής λύσης.

Οι ανώτεροι αξιωματούχοι της αμερικανικής διοίκησης, όπως είναι ο υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν, και του αμερικανικού στρατού, με τυπικότερο παράδειγμα τον επικεφαλής του στρατού Μαρκ Μίλις, δεν έχουν εκφράσει ποτέ την επιθυμία να υπάρξει εδώ και τώρα ειρήνη μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.  Οι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν, με κάθε ευκαιρία, ότι μόνον ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν σε θέση να εγκρίνει την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών.

Η προτροπή αυτή συμπίπτει με σημαντικές εξελίξεις στην αμερικανική πολιτική σκηνή. Το «κόκκινο κύμα», στο οποίο είχε επενδύσει επικοινωνιακά και πολιτικά ο Ντόναλντ Τραμπ, απέτυχε και οι πολιτικοί σχεδιασμοί των Ρεπουμπλικάνων δεν καρποφόρησαν. Αυτή τη στιγμή, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί χαίρουν μιας νωπής πολιτικής νομιμοποίησης. Η πολιτική ηρεμία είναι αδιαμφισβήτητη στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και αφού έχει αποφευχθεί το ενδεχόμενο μιας παρατεταμένης πολιτικής αναστάτωσης στην εσωτερική πολιτική σκηνή, οι Ηνωμένες Πολιτείες τονίζουν στον Ουκρανό πρόεδρο ότι θα είναι δύσκολο για το Κίεβο να ανακτήσει το σύνολο των εδαφών. Ήδη, η Ουκρανία έχει ανακτήσει σημαντικά εδάφη και έχει καταγάγει λαπρές στρατιωτικές επιτυχίες, όπως και άλλοι παράγοντες υπογραμμίζουν, ΄πως επί παραδείγματι ο Πάπας Φραγκίσκος.

Από τη σκοπιά των συμφερόντων του Λευκού Οίκου, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαπιστώνουν ότι η αρωγή προς την Ουκρανία πληροί ήδη τους ζωτικότερους στόχους.

Η Ρωσία είναι σαφώς αποδυναμωμένη, παρά την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα του Κρεμλίνου. Ο ρωσικός στρατός αδυνατεί να καταλάβει πλήρως την Ουκρανία. Ο αρχικός στρατηγικός στόχος του Β. Πούτιν έχει αποτύχει. Δεν πείθει κανέναν πλέον η προπαγάνδα του που υποστηρίζει τις στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων της απόπειρας προσάρτησης της Κριμαίας και της υποστήριξης των αυτονομιστικών κινημάτων στην ανατολική Ουκρανία.

Επιπλέον, οι Ρώσοι έχουν ηττηθεί και στο ιδεολογικό πεδίο. Ο αντιδυτικισμός και ο αντιαμερικανισμός, ο αντιφιελελεύθερος και εθνοκοινοτικός λόγος βρίσκει εξαιρετικά περιορισμένη απήχηση στη Γηραιά Ήπειρο και έχει μηδενική επιρροή στις ΗΠΑ.

Βέβαια, παρά τις στρατιωτικές και επιχειρησιακές αποτυχίες, η Ρωσία παραμένει η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο και διαθέτει απαράμιλλους φυσικούς πόρους, ιδίως σε φυσικό αέριο και σε πετρέλαιο.  Δεν είναι ωστόσο αυτό το κρίσιμο επίδικο στην παρούσα, αρνητική για τη Μόσχα, συνθήκη. Το κρίσιμο επίδικο και, κυρίως, το ζητούμενο είναι να πεισθεί ο πρόεδρος Ζελένσκι να δεχθεί να εκκινήσει διαπραγματεύσεις με την άλλη πλευρά. Στην παρούσα φάση της αναμέτρησης, δεν έχει να απωλέσει ή, έστω, να διακινδυνεύσει ζωτικά συμφέροντα της χώρας του.