Το λευκό χαρτί της εξέγερσης

Τα βρετανικά και γαλλικά μέσα μεταδίδουν το μήνυμα μιας εκκολαπτόμενης εξέγερσης. Οι διαδηλωτές κραδαίνουν λευκά  χαρτιά. Οι αστυνομικοί δεν μπορούν να συλλάβουν έναν διαδηλωτή επειδή αυτός κρατά ένα λευκό χαρτί.

Είναι καταγεγραμμένο το ιστορικό προηγούμενο του 2017. Στη Ρωσία του Πούτιν. Το λευκό χαρτί σηματοδοτούσε την περιφρόνηση στα – εκεί – συστημικά μέσα και την άνωθεν κατευθυνόμενη πληροφόρηση.

Στην Κίνα του 2022 οι πολίτες πλημμυρίζουν τους δρόμους μεγάλων πόλεων. Στην Σαγκάη, στο Πεκίνο, στην Χουάν. Η ομοιότητα ανάμεσα στους δύο ολοκληρωτισμούς είναι το ετικετάρισμα: περιθωριακοί, ταραχοποιοί, άφρονες.

Η διαφορά είναι όμως ουσιώδης στη χώρα του ενάμιση δισεκατομμυρίου κατοίκων. Οι διαδηλωτές δεν αρκούνται σε περισσότερη ελευθερία, στην εκχώρηση δικαιωμάτων. Διεκδικούν στα πλακάτ όλη την ελευθερία.

Αφορμή της γενικευμένης έκρηξης η πολιτική του μηδενικού covid. Η δόλια χρήση του κορωνοïού από την εξουσία του μοναδικού κόμματος. Η επικοινωνιακή χειραγώγηση των πολιτών – υπηκόων του κομματικού κράτους. Η ολοκληρωτική χρήση της πανδημίας.

Γράφαμε τον Μάιο: Αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει το καθεστώς είναι ότι ο θανατηφόρος ιός παραλύει τον κοινωνικό ιστό της Κίνας έχει πάψει από καιρό να έχει αμιγώς επιδημιολογικά χαρακτηριστικά. Έχει μετασχηματισθεί σε έναν ιό με πολιτικό χαρακτήρα. Τον χαρακτήρα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Η σημειολογία της γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης είναι η αλλαγή του κωδικού και των προτεραιοτήτων.

Η Κίνα διανύει τον τρίτο αιώνα της σύγχρονης ιστορίας. Οι Κινέζοι βίωσαν τον 19^ο αιώνα της ταπείνωσης απέναντι στην ταχύτατα εκβιομηχανιζόμενη Δύση. Τον 20 αιώνα της παλινόρθωσης. Ο 21^ος αιώνας πρέπει να μετασχηματισθεί σε έναν νέο αιώνα.

Για το μόνο κόμμα και την ηγεσία του, ο αιώνας πρέπει να είναι ο αιώνας της ολικής επαναφοράς, της παγκόσμιας κυριαρχίας. Ως χρονιά ορόσημο έχει οριστεί το 2049, χρονιά συμπλήρωσης ενός αιώνα μονοκομματικής κομμουνιστικής κυριαρχίας.

Οι εξαθλιωμένοι πολίτες δεν πείθονται και αλλάζουν περιεχόμενα στον χρόνο. Για τον ανυπόδητο Κινέζο που εργάζεται φορώντας πάνα για να μην χάνονται εργατοώρες, το 2049 μοιάζει με Μεταφυσική. Ζουν στη ρωγμή του χρόνου.

Και αυτοί οι εξαθλιωμένοι πολίτες είναι δυνητικά «περιθωριακοί», «ταραχοποιοί», «άφρονες». Γιατί έχουν γευθεί την πικρή γεύση του λενινιστικού ντεσιζιονισμού και της μαοικής εκδοχής του. Γιατί έχουν ζήσει τη λογική της σοσιαλιστικής οικονομίας της αγοράς.

Είναι πιθανό να μη τους αρκεί πλέον ούτε το ένα υπόδειγμα, ούτε το άλλο  prêt – à – porter μοντέλο ζωής. Να μην αρκούνται σε περισσότερα δικαιώματα και σε περισσότερες ελευθερίες.

Αναμένονται οι αντιδράσεις του Λευκού Οίκου και των Βρυξελλών.