POLITICO: Πώς ο έμπιστος του Ερντογάν βοήθησε το Ιράν να χρηματοδοτήσει την τρομοκρατία

Στις 22 Μαρτίου 2021, αρκετοί από τους πιο επικίνδυνους άντρες του κόσμου κατέβηκαν στο ιστορικό παραθαλάσσιο ξενοδοχείο Summerland της Βηρυτού – όχι για να κολυμπήσουν στη Μεσόγειο ή να εξερευνήσουν το “Le Beach Pop Up” του πολυτελούς θερέτρου, αλλά για να μιλήσουν για την Τουρκία.

Η συνάντηση ήταν μυστική, μεταξύ μιας αντιπροσωπείας ανώτατων ιρανών στρατιωτικών και κυβερνητικών αξιωματούχων και μιας επιχειρηματικής ομάδας από την Τουρκία με επικεφαλής έναν έμπιστο άνθρωπο του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και οι δύο πλευρές επιθυμούσαν να εμβαθύνουν τη συνεργασία τους με το λαθρεμπόριο ιρανικού πετρελαίου σε αγοραστές από την Κίνα και τη Ρωσία για να συγκεντρώσουν κεφάλαια για τους αντιπροσώπους της τρομοκρατίας της Τεχεράνης, σύμφωνα με δυτικούς διπλωμάτες.

Λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά τη συνάντηση, όλοι οι βασικοί συμμετέχοντες θα έβρισκαν τα ονόματά τους στις λίστες κυρώσεων των ΗΠΑ, με μια σημαντική εξαίρεση: τον Τούρκο επιχειρηματία Sıtkı Ayan, φίλο του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν — οι δύο άνδρες φοιτούσαν στο ίδιο γυμνάσιο — και ο άνθρωπος στο επίκεντρο όλων.

Η συνεργασία ενός μέλους του στενού κύκλου του Τούρκου προέδρου και της ελίτ εξουσίας του Ιράν περιγράφεται λεπτομερώς σε εκατοντάδες σελίδες εγγράφων, συμπεριλαμβανομένων επιχειρηματικών συμβάσεων και τραπεζικών εμβασμάτων, που εξετάζονται από το POLITICO, πολλά από τα οποία έχουν επίσης αναρτηθεί στο WikiIran, έναν ιστότοπο της αντιπολίτευσης.

Παρά την υπογραφή του Ayan σε συμβόλαια με Ιρανούς αξιωματούχους που συνδέονται με τις τρομοκρατικές δραστηριότητες του Ιράν και άλλα στοιχεία για τους δεσμούς του Τούρκου μαζί τους, η κυβέρνηση των ΗΠΑ απέτρεψε την επιβολή κυρώσεων. Ωστόσο, δεδομένου του βάθους της εμπλοκής του με τους Ιρανούς, η Ουάσιγκτον μπορεί σύντομα να διαπιστώσει ότι δεν έχει άλλη επιλογή, ακόμα κι αν κινδυνεύει να εξοργίσει τον Τούρκο πρόεδρο, βασικό σύμμαχο των ΗΠΑ.

Ούτε τα γραφεία του Ayan ούτε του Erdoğan απάντησαν σε πολλαπλά αιτήματα για σχολιασμό. Μια εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, της υπηρεσίας που διαχειρίζεται τις κυρώσεις, αρνήθηκε να σχολιάσει.

Η υπόθεση προσφέρει ένα παράθυρο στην περίπλοκη δυναμική μεταξύ του Ιράν, της Τουρκίας και του μοναδικού και σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει ο Ερντογάν στην περιοχή καθώς μετατρέπεται από ιδιοτελής ισχυρός μεσολαβητής σε επίδοξο μεσολαβητή μεταξύ Δύσης, Ρωσίας και Μέσης Ανατολής, δημιουργώντας εξαρτήσεις που συχνά αφήνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους συμμάχους με ελάχιστη επιλογή από το να τον αφήσουν να έχει τον τρόπο του.

Σε μια εποχή που υπάρχει πόλεμος στην Ουκρανία και αστάθεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, η σχέση της Τουρκίας με το Ιράν είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι ο Τούρκος ηγέτης δεν ντρέπεται να χρησιμοποιήσει τη μόχλευση του όταν και όπου κρίνει σκόπιμο.

Η συγκέντρωση στη Βηρυτό προσέλκυσε μια γκαλερί αδίστακτων Ιρανών αξιωματούχων – συμπεριλαμβανομένου του Ροστάμ Γκασέμι, πρώην υπουργού πετρελαίου και ανώτατου διοικητή στο Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν (IRGC) και τον Behnam Shahriyari, δρομέα όπλων για τη δύναμη Quds, τη θυγατρική των φρουρών που εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί τους αντιπροσώπους της τρομοκρατίας του Ιράν στη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, το βασικό πρόσωπο ήταν ο Ayan, ένας Τούρκος επιχειρηματίας με γυαλιά. Οι Ιρανοί ήθελαν να εμβαθύνουν την αναπτυσσόμενη συνεργασία τους με τον Ayan, τον πρόεδρο του Ομίλου ASB με έδρα την Κωνσταντινούπολη, ενός παγκόσμιου ενεργειακού ομίλου που αγοράζει, πουλά και μεταφέρει πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ηλεκτρική ενέργεια και πολλά άλλα.

Με τη βοήθεια της ASB, το καθεστώς της Τεχεράνης έχει παρακάμψει τις κυρώσεις των ΗΠΑ για να διοχετεύσει περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια στους αντιπροσώπους της τρομοκρατίας από το 2020, σύμφωνα με δυτικούς διπλωμάτες και έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς τις συναλλαγές της εταιρείας του που εξετάστηκαν από το POLITICO. Ο κύριος δικαιούχος των πωλήσεων πετρελαίου είναι η Quds Force, η οποία χρησιμοποιεί τα χρήματα για να πληρώσει μισθοφόρους και να χρηματοδοτήσει ομάδες όπως η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, η οποία έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση τόσο από τις ΗΠΑ όσο και από την ΕΕ, ανέφεραν οι διπλωμάτες.

«Ο Sitki Ayan υπηρετεί επί του παρόντος ως επικεφαλής του μεγαλύτερου χρηματοοικονομικού δικτύου της Quds Force στην Τουρκία και πιθανώς σε ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ένας από τους αξιωματούχους.

Κοινό φόντο

Αυτό που κάνει την εμπλοκή του Ayan με τη δύναμη Quds ακόμη πιο εκπληκτική, ωστόσο, είναι η στενή σχέση του με τον Ερντογάν.

Ο Ερντογάν και ο Αγιάν προέρχονται από το ίδιο υπόβαθρο. Και οι δύο παρακολούθησαν το θρησκευτικό λύκειο İmam Hatip της Κωνσταντινούπολης και ανέπτυξαν μια σχέση που θα αποδεικνυόταν επωφελής και για τους δύο άνδρες καθώς πλοηγούνταν στην καριέρα τους στην πολιτική και τις επιχειρήσεις, αντίστοιχα. Ήταν ο Ayan, για παράδειγμα, που βοήθησε τον παλιό του φίλο να κρύψει την ιδιοκτησία του στο «Agdash», ένα δεξαμενόπλοιο πετρελαίου 25 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβαν ο Ερντογάν και η οικογένειά του ως δώρο από έναν πλούσιο ευεργέτη το 2008, σύμφωνα με εμπιστευτικά οικονομικά αρχεία της Μάλτας που αποκαλύφθηκαν από την Ευρωπαϊκή Investigative Collaborations, μια κοινοπραξία αναφοράς, το 2017.

Το 2014, το όνομα του Ayan έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την Τουρκία μετά τη δημοσιοποίηση κρυφά ηχογραφημένων κλήσεων, που υποτίθεται ότι μεταξύ του Τούρκου προέδρου και του γιου του Μπιλάλ Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένου ενός στο οποίο ο πρεσβύτερος Ερντογάν είπε ότι έπρεπε να απαιτήσουν περισσότερα χρήματα από έναν «κ. Sıtkı» από τα 10 εκατομμύρια δολάρια που τους είχαν προσφερθεί. Ο Τούρκος ηγέτης απέρριψε το κάλεσμα ως «ανήθικο μοντάζ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν ψεύτικο, αλλά η ηχογράφηση βοήθησε να πυροδοτήσει ένα κύμα διαμαρτυριών, τον έλεγχο των δεσμών του με τον Αγιάν και ακόμη και εκκλήσεις για την παραίτησή του.

Εκείνη την εποχή, ο Ayan εξακολουθούσε να ελπίζει ότι ένα συμβόλαιο 1 δισεκατομμυρίου ευρώ που είχε υπογράψει με το Ιράν το 2010 για την κατασκευή ενός αγωγού μήκους 660 χιλιομέτρων για τη μεταφορά ιρανικού φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας στην Ευρώπη θα τελείωνε (τελικά ματαιώθηκε από τις Η.Π.Α. κυρώσεις).

Αν και δεν είναι σαφές εάν ο Ερντογάν γνώριζε την έκταση της δέσμευσης του φίλου του Ayan με τους Ιρανούς, δυτικοί διπλωμάτες λένε ότι είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν θα μπορούσε να ήταν, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των επιχειρηματικών του συναλλαγών και τη συμμετοχή υψηλόβαθμων Ιρανών.

Δεδομένης της ιστορίας των δύο ανδρών – ο Ayan είναι επίσης κοντά στον αδερφό του προέδρου, Μουσταφά Ερντογάν – Δυτικοί διπλωμάτες λένε ότι δεν πιστεύουν ότι ο Ayan θα συνέχιζε τις συνεχιζόμενες δραστηριότητές του με το Ιράν χωρίς τη σιωπηρή γνώση και έγκριση από τον Ερντογάν.

Ένας δικηγόρος των ASB και Ayan αρνήθηκε να σχολιάσει. Η τουρκική κυβέρνηση δεν απάντησε στα αιτήματα για σχολιασμό.

Απίθανοι σύντροφοι

Με την πρώτη ματιά, ο περιφερειακός ανταγωνισμός και οι θρησκευτικές διαμάχες μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράν θα τους καθιστούσαν απίθανους συντρόφους, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τη συμμαχία της Τουρκίας με τις ΗΠΑ ως μέλος του ΝΑΤΟ. Οι δυο τους βρίσκονται επίσης στις αντίθετες πλευρές μιας σειράς ένοπλων συγκρούσεων στην περιοχή από τη Λιβύη μέχρι τον Νότιο Καύκασο. Ωστόσο, ως γείτονες με βαθείς ιστορικούς και εθνοτικούς δεσμούς, οι δύο χώρες έχουν επίσης πολλά κοινά συμφέροντα, από την καταπολέμηση του κουρδικού αυτονομισμού μέχρι τον έλεγχο της Σαουδικής Αραβίας.

Η Τουρκία και το Ιράν είναι επίσης οικονομικά αλληλένδετα. Η Τουρκία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους του Ιράν, για παράδειγμα, και βασίζεται στις ιρανικές εισαγωγές ενέργειας. Η Τουρκία είναι επίσης ο κορυφαίος τουριστικός προορισμός για τους Ιρανούς, πολλοί από τους οποίους διαθέτουν επίσης ακίνητα στη χώρα.

Τονίζοντας τη σημασία αυτών των δεσμών, ο Ερντογάν ταξίδεψε στην Τεχεράνη τον Ιούλιο για να συναντηθεί με τον Ιρανό Πρόεδρο Ebrahim Raisi. Οι δύο χώρες σχεδίαζαν να τετραπλασιάσουν το διμερές εμπόριο στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια, είπε ο Ερντογάν, προσθέτοντας ότι ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί «με την αποφασιστική πορεία των δύο χωρών». (Ο Τούρκος ηγέτης υπογράμμισε επίσης την ανάγκη να καταπολεμηθούν οι «τρομοκρατικές οργανώσεις», αλλά αναφέρθηκε μόνο στους Κούρδους αυτονομιστές και το κίνημα Γκιουλέν.)

Η ρευστή σχέση μεταξύ Ιράν και Τουρκίας ευθυγραμμίζεται με μια ευρύτερη δυναμική στην περιοχή, η οποία μοιάζει περισσότερο με τη μεσαιωνική Ευρώπη με μεταβαλλόμενες συμμαχίες, λέει ο Behnam Ben Taleblu, αναλυτής στο think tank Foundation for Defense of Democracies με έδρα την Ουάσινγκτον. Καθώς η Ουάσιγκτον αφιερώνει λιγότερη προσοχή στη Μέση Ανατολή και μεγάλες χώρες όπως η Σαουδική Αραβία ολοένα και περισσότερο επιβεβαιώνονται, ο οπορτουνισμός γίνεται όλο και περισσότερο ο κανόνας.

«Το ανόητο εδώ είναι να βλέπουμε τη σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ιράν ως σχέση μονιμότητας», είπε ο Ταλεμπλού. «Είναι μια ιστορία αλλαγής. Μερικές φορές έχουν κοινά ενδιαφέροντα και μερικές φορές βρίσκονται σε άλλες πλευρές».

Πράγματι, η Τουρκία βοήθησε τη γείτονά της να παρακάμψει τις πιέσεις κυρώσεων που αντιμετώπισε στο παρελθόν, λειτουργώντας αποτελεσματικά ως «βαλβίδα για να βοηθήσει την Ισλαμική Δημοκρατία να αναπνεύσει», είπε ο Ταλεμπλού.

«Μέγιστη πίεση»

Αν και η δέσμευση του Ayan με το Ιράν εκτείνεται περισσότερο από μια δεκαετία, η πρόσφατη συνεργασία του με το IRGC και την Quds πυροδοτήθηκε από την απόφαση του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ το 2018 να αποσύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες από μια πυρηνική συμφωνία με την Τεχεράνη, η οποία παρείχε στο καθεστώς ανακούφιση από τα περισσότερα διεθνείς κυρώσεις εφόσον επέτρεπε στα Ηνωμένα Έθνη να παρακολουθούν τις πυρηνικές τους δραστηριότητες.

Η κίνηση της Ουάσιγκτον σήμαινε ότι το Ιράν αντιμετώπισε ξανά το κύριο βάρος των κυρώσεων των ΗΠΑ και η ήδη υπό σημαία οικονομία του δέχτηκε ακόμη μεγαλύτερη πίεση. Το καθεστώς αντιμετώπισε ιδιαίτερη δυσκολία στην πρόσβαση στο ξένο νόμισμα που χρειαζόταν για τη χρηματοδότηση ξένων επιχειρήσεων.

Στο πρόσωπό του, η λύση φαινόταν απλή: Δώστε τους λάδι αντί. Το πετρέλαιο μπορεί να πωληθεί με μετρητά και το Ιράν έχει άφθονο. Η δυσκολία ήταν η δημιουργία ενός συστήματος που θα μπορούσε να παρακάμψει το καθεστώς κυρώσεων «μέγιστης πίεσης» του Τραμπ.

Για να αντιμετωπίσει αυτή την πρόκληση, ο Ghasemi, ο πρώην υπουργός Πετρελαίου, δημιούργησε μια επιχείρηση με το όνομα Pour Ja’afari με αποστολή να πουλήσει πετρέλαιο για την Quds Force και το IRGC στην Κίνα, η οποία θεωρητικά ήταν πρόθυμη να αγοράσει ιρανικό πετρέλαιο με έκπτωση.

Ωστόσο, η απόκτησή του εκεί θα ήταν πρόβλημα. Οι αμερικανικές κυρώσεις δεν δυσκολεύουν απλώς το Ιράν να βρει κάποιον να στείλει το πετρέλαιο. Η απροθυμία των ξένων τραπεζών να πλησιάσουν οπουδήποτε τις ιρανικές συναλλαγές, πολύ λιγότερο αυτές που αφορούσαν παράνομο πετρέλαιο, σήμαινε ότι οι συμφωνίες θα έπρεπε να περάσουν βαθιά.

Το λάδι θα έπρεπε να αναμειχθεί για να συγκαλύψει την προέλευσή του. πλαστά έγγραφα· και, το πιο σημαντικό, ένας μηχανισμός που αναπτύχθηκε για να μεταφέρει έσοδα από τις πωλήσεις στον επιδιωκόμενο αποδέκτη.

Εκεί μπήκε η ASB. Με δραστηριότητες σε περισσότερες από δώδεκα χώρες, ο όμιλος ετερογενών δραστηριοτήτων της Ayan πρόσφερε την τέλεια κάλυψη.

Προορισμοί: Κίνα και Ρωσία

Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί ο Ayan συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Ghasemi και τον Quds, αλλά σύμφωνα με ένα «αυστηρά εμπιστευτικό» σημείωμα κατανόησης που υπογράφηκε τόσο από τον Ayan όσο και από τον Ghasemi στις 19 Νοεμβρίου 2020 και το οποίο είδε το POLITICO, το έκανε. (Ο Γκασέμι πέθανε την Πέμπτη μετά από «μακρό αγώνα με ασθένεια», σύμφωνα με αναφορές ιρανικών ΜΜΕ).

«Τα μέρη συμφώνησαν να συνεργαστούν για την καθιέρωση μιας ναυτιλιακής επιχείρησης για τη μεταφορά αργού πετρελαίου της RG από τα λιμάνια του Βόρειου Ντουμπάι στην Κίνα», αναφέρεται στο έγγραφο, το οποίο χρησιμοποιεί τα αρχικά του κάθε άνδρα μετά την πρώτη αναφορά. Το «Βόρειο Ντουμπάι» είναι κωδικός για το Ιράν, είπε ένας δυτικός αξιωματούχος που εξέτασε τα έγγραφα και έκρινε ότι είναι αυθεντικά.

Βάσει της συμφωνίας, οι θυγατρικές της ASB Baslam Nakliyat και Baslam Petrol, οι οποίες μεταφέρουν πετρέλαιο σε όλο τον κόσμο, επιφορτίστηκαν με τη μίσθωση δεξαμενόπλοιων για να στείλουν το πετρέλαιο στην Κίνα.

«Η Baslam Petrol και/ή η Baslam Nakliyat θα προσπαθήσουν να κανονίσουν δύο κατάλληλα δεξαμενόπλοια VLCC για τη μεταφορά διαφόρων τύπων αργού πετρελαίου από οποιοδήποτε λιμάνι του Βόρειου Ντουμπάι στον καθορισμένο λιμένα εκφόρτωσης στην Κίνα», αναφέρει η συμφωνία υπό τον τίτλο «Επιλογή 1 ” (“VLCC” σημαίνει πολύ μεγάλους μεταφορείς αργού πετρελαίου, δηλαδή δεξαμενόπλοια που μπορούν να μεταφέρουν περισσότερα από 2 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.).

Ο Ghasemi είχε επίσης τη διακριτική ευχέρεια να ασκήσει την «Επιλογή 2», η οποία απαιτούσε από την ASB να προσλάβει δύο δεξαμενόπλοια για να στείλει το πετρέλαιο στη Μαλαισία, όπου θα μεταφερόταν σε διαφορετικά δεξαμενόπλοια, πιθανώς για να συγκαλύψει καλύτερα την προέλευση του πετρελαίου, πριν την τελική παράδοση στην Κίνα.

Ο Κινέζος αγοραστής του πετρελαίου ήταν μια εταιρεία που ελέγχεται από τον στρατό της χώρας που ονομάζεται Haokun Energy, σύμφωνα με τα έγγραφα. Στα τέλη του 2020, η ASB και ο Haokun υπέγραψαν συμφωνία για την παράδοση ιρανικού πετρελαίου αξίας περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Από αυτά, περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια προορίζονταν για την Quds Force, ανέφεραν οι διπλωμάτες.

Για να συγκαλύψει την πραγματική φύση των συμφωνιών, η ASB βοήθησε να τις δρομολογήσει μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου διεθνών εταιρειών και τραπεζών από την Ινδία στη Ρωσία και τα ΗΑΕ. Μερικές φορές χρησιμοποιούσε τη δική της τράπεζα στην Κωνσταντινούπολη, τη Vakıf Katılım Bankası , η οποία μετέφερε τουλάχιστον 80 εκατομμύρια δολάρια σε λογαριασμούς που ελέγχονται από τον Shahriyari, τον διοικητή της δύναμης Quds, σύμφωνα με δυτικούς διπλωμάτες και τραπεζικά αρχεία που είδε το POLITICO. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Βακίφ γνώριζε ότι τα χρήματα πήγαιναν στη δύναμη Quds. Ένας εκπρόσωπος της Vakıf Katılım Bankası δεν απάντησε σε πολλαπλά αιτήματα για σχολιασμό.

Πολλές από τις μεταφορές ήταν εκφρασμένες σε δολάρια ή ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι διακανονίστηκαν από ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως η Commerzbank με έδρα τη Φρανκφούρτη ή η J.P. Morgan στις ΗΠΑ. Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι οι εμπλεκόμενες δυτικές τράπεζες γνώριζαν την ιρανική σύνδεση με τις συμφωνίες , κάτι που θα συνιστούσε παραβίαση των κυρώσεων των ΗΠΑ.

Εκτός από τις συναλλαγές της με την Κίνα, η Τεχεράνη δημιούργησε έναν δεύτερο πυλώνα για το παράνομο εμπόριο πετρελαίου με Ρώσους εταίρους που λειτουργούν ως μεσίτες για το ιρανικό αργό. Και εδώ, η ASB του Ayan χρησίμευσε ως το νόμιμο πρόσωπο της επιχείρησης, χρησιμοποιώντας τις θυγατρικές και τις τράπεζές της για να βοηθήσουν στην εκφόρτωση του πετρελαίου του Ιράν και να φιλτράρουν τα κέρδη προς την Quds Force και το IRGC μέσω ενός δικτύου εταιρειών-πρώτη.

Αν και είναι σε γενικές γραμμές παρόμοιο με το κινεζικό δίκτυο, το κανάλι της Ρωσίας, με επικεφαλής ένα ξεχωριστό γραφείο που εδρεύει στην Τεχεράνη που ονομάζεται Resistance Economy, βασιζόταν επίσης σε ανταλλαγή για την πληρωμή. Βασικά προϊόντα όπως το σιτάρι, η ζάχαρη και το ηλιέλαιο, εξαιρούνται από τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Αυτό διευκόλυνε τους Ρώσους αγοραστές να καμουφλάρουν τις πληρωμές τους για το πετρέλαιο, οι οποίες γενικά αντιπροσωπεύουν το ήμισυ του συνολικού λογαριασμού, ως ανθρωπιστική βοήθεια ή άλλα αγαθά που δεν έρχονται σε αντίθεση με το καθεστώς κυρώσεων.

Η συμφωνία σημαίνει ότι οι ιρανικές εταιρίες όπως η Quds Force λαμβάνουν το ξένο νόμισμα που χρειάζονται, παρέχοντας επίσης στο καθεστώς καλύτερη πρόσβαση σε τρόφιμα και άλλα αγαθά που είναι σε έλλειψη.

Τελικά τα μετρητά κατέληξαν σε λογαριασμούς στην Τουρκία ή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου θα μπορούσαν να αποσυρθούν από στελέχη της δύναμης Quds και να διανεμηθούν σε άτομα όπως η Χεζμπολάχ ή η Ανσαράλα της Υεμένης.

Διπλασιασμός

Όταν ο Ayan συναντήθηκε με τον Ghasemi και τον Shahriyari στη Βηρυτό τον Μάρτιο του 2021, η συνεργασία ήταν τόσο επιτυχημένη που η Τεχεράνη ήθελε να διπλασιαστεί.

Μόλις μια μέρα μετά τη συγκέντρωση στη Βηρυτό, η Εθνική Ιρανική Εταιρεία Πετρελαίου (NIOC) και η ConceptoScreen, μια εταιρεία με έδρα τον Λίβανο που ελέγχεται από τη Χεζμπολάχ, υπέγραψαν νέα συμφωνία με τη Haokun για αποστολή πετρελαίου στην Κίνα, σύμφωνα με τα έγγραφα που είδε το POLITICO.

Η πρόωρη επιτυχία της συμφωνίας, ωστόσο, φαίνεται να έχει γεννήσει εφησυχασμό. Σε μια τροποποίηση στις αρχές Μαρτίου 2021 σε μια προηγούμενη σύμβαση που είχε υπογραφεί μεταξύ των τριών, οι αναφορές στο πετρέλαιο από το «Βόρειο Ντουμπάι» αντικαταστάθηκαν με «ελαφρύ αργό πετρέλαιο Ιράν».

Αρκετούς μήνες αργότερα, στις 25 Αυγούστου, ο Ayan υπέγραψε μια «Συμφωνία Παροχής Υπηρεσιών Πώλησης και Αγοράς» με τον Azim Monzavi, τον διάδοχο του Ghasemi ως επικεφαλής της επιχείρησης Pour Ja’afari. Η σύμβαση, που υπογράφηκε τόσο από τον Monzavi όσο και από τον Ayan, καθιστά σαφή την υποχρέωση της τουρκικής εταιρείας να πουλάει ιρανικό πετρέλαιο «στο όνομά της» με αντάλλαγμα ένα «τέλος υπηρεσιών».

Η ρήτρα ανωτέρας βίας (που περιλαμβάνεται συνήθως σε συμβάσεις για να ληφθούν υπόψη γεγονότα πέρα από τον έλεγχο ενός μέρους, όπως ένας τυφώνας, που θα τους εμπόδιζε να εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους) καταλήγει: «Είναι απολύτως κατανοητό ότι δεν περιλαμβάνεται κύρωση».

Η συμφωνία κράτησε λιγότερο από ένα χρόνο.

Στις 25 Μαΐου, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επέβαλε κυρώσεις σε πολλά άτομα που εμπλέκονται σε αυτό που αποκάλεσε «διεθνές δίκτυο λαθρεμπορίου και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος», συμπεριλαμβανομένου του Monzavi (ο Ghasemi ήταν ήδη στη λίστα κυρώσεων). Ορίστηκαν επίσης ορισμένες εταιρείες στο πρόγραμμα, όπως η κινεζική Haokun και η ConceptoScreen of Lebanon καθώς και αρκετοί παράγοντες και εταιρείες που εργάζονται μέσω της Ρωσίας.

«Δεν θα διστάσουμε να στοχεύσουμε αυτούς που παρέχουν μια κρίσιμη σωτηρία οικονομικής υποστήριξης και πρόσβασης στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα για τη Δύναμη Quds ή τη Χεζμπολάχ», δήλωσε ο Brian E. Nelson, υφυπουργός Οικονομικών για την τρομοκρατία και τις οικονομικές πληροφορίες. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να επιβάλλουν αυστηρά τις κυρώσεις στο παράνομο εμπόριο πετρελαίου του Ιράν. Όποιος αγοράζει πετρέλαιο από το Ιράν αντιμετωπίζει την προοπτική των κυρώσεων των ΗΠΑ».

Παρά τους αρκετούς περαιτέρω γύρους κυρώσεων από τον Μάιο εναντίον άλλων που εμπλέκονται στην υπόγεια επιχείρηση πετρελαίου του Ιράν, το ένα όνομα που εμφανώς δεν βρίσκεται στη λίστα ανήκει σε έναν άνθρωπο που βοήθησε το Ιράν να πουλήσει περισσότερο πετρέλαιο από οποιονδήποτε – τον Sıtkı Ayan.

Τουρκική μόχλευση

Η πραγματικότητα είναι ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται την τουρκική υποστήριξη σε πολλαπλά μέτωπα, ειδικά στη Μαύρη Θάλασσα εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία. Η Τουρκία μπλοκάρει επίσης τις αιτήσεις ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, απαιτώντας παραχωρήσεις και από τις δύο χώρες, συμπεριλαμβανομένης της άρσης του φινλανδικού εμπάργκο όπλων κατά της Άγκυρας. Επιπλέον, όταν προκλήθηκε, ο Ερντογάν έδειξε την προθυμία του να αντεπιτεθεί, στέλνοντας πρόσφυγες πέρα από τα σύνορα στην Ελλάδα, για παράδειγμα.

Εν τω μεταξύ, παρά την καταστολή των επιχειρηματικών εταίρων του από τις ΗΠΑ, ο Ayan δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης.

Στα τέλη Αυγούστου, σύναψε συμφωνία για λογαριασμό της NIOC, της ιρανικής εταιρείας πετρελαίου, για την πώληση έως και τεσσάρων εκατομμυρίων βαρελιών αργού το μήνα στην κινεζική Qingdao Deming Petrochemical Co. Ltd.

Το συμβόλαιο, που διευθετήθηκε από μεσάζοντες που είναι εγγεγραμμένοι στα Νησιά Μάρσαλ, φέρει τη σφραγίδα «Αυστηρά Ιδιωτικό & Εμπιστευτικό» με κόκκινα γράμματα. Ενώ είναι ασαφές ως προς την προέλευση του λαδιού («φως Omani ή φως του Abu-Dhabi ή φως Φουτζάιρα»), ο πωλητής προδίδει την πραγματική του προέλευση: «Εταιρεία που έχει οριστεί από τη NIOC».

Η Resistance Economy, η επιχείρηση λαθρεμπορίου της Quds Force που επικεντρώνεται σε Ρώσους μεσίτες, είναι τόσο ενεργή όσο ποτέ. Οι εταιρείες που χρησιμοποιεί για τις πετρελαϊκές συμφωνίες έχουν μέχρι στιγμής γλιτώσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ.

Ακόμη και όταν προκύπτουν επιπλοκές, οι Ιρανοί έχουν αποδειχθεί ευκίνητοι στον χειρισμό τους.

Αφού οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν ένα από τα ρωσικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοια στα οποία η Resistance Economy βασίζεται για το εμπόριο πετρελαίου της τον Απρίλιο κατόπιν αιτήματος των ΗΠΑ, η Quds Force απάντησε στέλνοντας κομάντος να πιάσουν δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια στον Κόλπο τον Μάιο και στη συνέχεια να τα αποπλεύσουν στο Ιράν. .

Τον Νοέμβριο, η Ελλάδα συμφώνησε να απελευθερώσει το ρωσικό δεξαμενόπλοιο, γνωστό ως Lana και φέρει ιρανική σημαία, μαζί με το ιρανικό αργό επί του πλοίου, προκειμένου να απελευθερώσει τα δικά της πλοία. Την περασμένη Παρασκευή, το Lana έπλευσε στο συριακό λιμάνι Μπανιάς και ξεφόρτωσε το ωφέλιμο φορτίο του με περισσότερα από 700.000 βαρέλια ιρανικού αργού.

Το επεισόδιο μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Ayan συνέχισε τις δραστηριότητές του με την Quds Force εν μέσω της αυξανόμενης πίεσης των ΗΠΑ και άλλων επιπλοκών.

«Είναι επικερδές και σχεδόν χωρίς κινδύνους», είπε ένας από τους διπλωμάτες.