Πόλεμος και Ειρήνη: Από τα Δεκεμβριανά των Ρώσων στο τραπέζι του διαλόγου

Ο Ρώσος πρόεδρος ενημερώνει και ενημερώνεται από ανώτατους αξιωματικούς, απολαμβάνοντας στον τηλεοπτική δέκτη το δράμα που εκτυλίσσεται εδώ και τρεις μέρες στο Κίεβο, ενώ, χθες, ο Ντμίτρι Μενβέντεφ, αναπληρωτής επικεφαλής του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, εκτόξευσε συγκεκριμένες και ευθείες απειλές εναντίον της Δύσης. Σε αυτήν, άλλωστε, στη Δύση επενδύουν τις εναπομείνασες ελπίδες τους για νίκη ο Πούτιν και οι κορυφαίοι σύμβουλοί του.

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Κρεμλίνο, τονίζεται ότι «ο πρόεδρος (σ.σ.: Πούτιν) πέρασε ολόκληρη την ημέρα στο αρχηγείο των δυνάμεων που συμμετέχουν στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση», σε μια προσπάθεια να επιδείξει απέναντι στην Δύση, την οποία ο Μεντβέντεφ στοχοποίησε μέσα από τη συγκεκριμενοποίηση στοχεύσεων, που αφορούσαν ηγεσίες και στρατεύματα των δυτικών χωρών, οι οποίες στέκονται αλληλέγγυες στην βαλλόμενη Ουκρανία.

Το τελευταίο διάστημα, ο Β. Πούτιν και οι συνεργάτες του εστιάζουν την προσοχή τους στις αντιδράσεις των Δυτικών, διότι εκτιμούν ότι η Ουκρανία δεν δύναται να επιφορτιστεί το βάρος της πολεμικής σύγκρουσης. Η δυτική αρωγή, μέσα από χώρες και υπερεθνικούς οργανισμούς, είναι εξαιρετικά σημαντική για τον βαλλόμενο ουκρανικό λαό.

Η Δύση στέργει και βοηθά το Κίεβο, από την έναρξη της στρατιωτικής εισβολής. Η συμπαράσταση αυτή παρουσιάζει, όμως, απώλειες για τον δυτικό κόσμο. Το οικονομικό κόστος είναι αναντίρρητο, η παροχή ανθρωπιστικής και στρατιωτικής βοήθειας είναι δεδομένη και οι ενεργειακές και πληθωριστικές κρίσεις, τις οποίες η Ρωσία δημιουργεί με τον πόλεμο, προκαλούν πολιτικούς κλυδωνισμούς και κυβερνητικές αναταράξεις.

Από την πλευρά της, η Ρωσία βασίζει τις ελπίδες της στην  κόπωση των Δυτικών. Αν αυτοί αρχίζουν να λυγίζουν, ακόμη και η νίκη του Κρεμλίνου είναι δυνατή.

Στο πλαίσιο αυτό, τα ρωσικά στρατεύματα εξαπολύουν κύματα επιθέσεων εναντίον του Κιέβου. Διακόπτουν την παροχή νερού. Προξενούν εκτεταμένα προβλήματα ηλεκτροδότησης, σε αυτό το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου.

Οι Ρώσοι έχουν αφομοιώσει ότι δεν πρόκειται να κατακτήσουν το σύνολο της εδαφικής επικράτειας της Ουκρανίας. Δεν πρόκειται να υποδουλώσουν τον ουκρανικό λαό στο σύνολό του. Αυτό που τους απομένει ως προοπτική είναι η μερική νίκη εναντίον του γείτονά τους. Οι ελπίδες της 24ης Φεβρουαρίου αποδείχθηκαν φρούδες και έξι στους δέκα Ρώσους επιθυμούν, όπως δηλώνουν σε δημοσκοπήσεις, την διακοπή των εχθροπραξιών.

Μερική νίκη θα είναι η διατήρηση των τριών από τις τέσσερις προσαρτημένες περιοχές και, κατ’ αναλογία, πλήρης νίκη της Ουκρανίας θα είναι η οριστική ανακατάληψη των περιοχών αυτών.

Ανάμεσα σε αυτά τα δύο ενδεχόμενα διαγράφεται ως λύση, με αυξημένες πιθανότητες επαλήθευσης, η έναρξης διαπραγματευτικών συνομιλιών για την επίτευξη ανακωχής μεταξύ των δύο πλευρών.

Και σε αυτήν την περίπτωση, που παραπέμπει σε μια προοπτική ειρήνευσης, είναι δυνατόν να υπάρξουν ορισμένες παραχωρήσεις εκ μέρους των Ουκρανών. Αυτό όμως που εκτιμάται ότι πρέπει να συγκρατηθεί, είναι ότι η Ρωσία ρίχνει όλο το βάρος της εναντίον της Δύσης και των Ουκρανών, με το σενάριο της τελικής και καθολικής επικράτησης να είναι οριστικά χαμένο για τον Πούτιν, τον Μεντβέντεφ και τις άλλες κορυφές της πολιτικοδιοικητικής ελίτ της Μόσχας.